••Epilogue••

Start from the beginning
                                    

"You said that you busted your suitors because they aren't your type. Well, I consider myself as your suitor and it's fine with you if I court you. So I assume, I am your type."

"Bless your delusional heart, Haru. Hindi din naman kita type!"

"Ouch! You really never hesitate to hit where it hurts."

"Haru, stop being so assuming. Don't expect anything. It's better to be surprise than disappointed, am I right?"

"But you like me, right? Because if you don't you can push me away anytime but you didn't"

"Yun nga lang... you're not my type... but I like you."

"Romantically?"

"Yes... r-romantically."

"I like you too, Dylan... with all my heart."

"Dylan? Are you listening to me?"

Napakurap-kurap naman ako dahil sa boses ni Naveen na tumatawag sakin. Napahawak naman ako sa pisngi ko ng maramdamang parang basa yun.

"Ba't ka umiiyak?" Bakas ang pag-alala sa boses ni Naveen ng tanungin niya ako.

"Nothing... napuwing ata ako." Palusot ko na lang. "Ano nga ang sinasabi mo kanina?"

"Nevermind that. But why are you smiling like a love sick fool a while ago? Na tamaan ka na sakin nhu?" Pag-bibiro niya na inirapan ko.

"Walang papatol sayo." Simpleng sabi ko at ginala ang tingin ko sa paligid.

Too many people. It's very obvious that Naveen's restaurant is a boom.

"Daddy, I don't want to eat carrots."

"Carrots is good to your body, baby."

Napatingin naman ako sa may likod ng marinig ko ang boses ng batang yun na ayaw daw kumain ng carrots. That baby girl look so cute.

"But, daddy, I don't wanna." The girl whined with a pout.

"Okay, okay." Her dad replied in a very deep voice.

The kind of deep voice that seems like it's hypnotising you. It sounds like a lullaby. And it calm down my nerves.

Napabalik ako sa kasalukuyan ng dumating ang waiter at nilagay na ang mga inorder ni Naveen. Habang kumakain ay marami din kaming napag-usapan.

"Bakit mo ba ako binibwiset, Naveen? Maghanap ka na lang kasi ng ibang babae dahil hindi ako interesado sayo." Sabi ko habang kumakain ng dessert na cake.

"Hmp! I'm also not interested at you, Dylan. Gusto lang naman kitang makasama kasi dahil sayo nababawasan ang pagka-miss ko sa Pilipinas. At isa pa... my heart already belongs to someone." He explained.

"And who is this someone?" Tanong ko naman.

"Someone who I made a promise that I intend to fulfill." He said with a smile.

Ngumiti na lang din ako hanggang sa makatapos kaming kumain. Naghintay pa ako sa labas dahil kinuha ni Naveen ang sasakyan niya sa parking lot.

Napatingin naman ako sa harap ng makita ulit ang batang babae na ayaw kumain ng carrots.

"Daddy, I want to talk to mama." Sabi niya habang nakatingala sa daddy niya.

Bumaling ako sa dad niya at bahagyang lumaki ang mga mata ko ng makitang kamukha niya si... si Haru.

"Hannah? Yume wants to talk to you." Sabi nito sa phone at agad na binigay sa bata. "Here, baby."

"Mama!" The child beamed. "Yes po. I'm having fun with daddy. Sad lang po kasi aalis na tayo bukas. I know po. Bye po! I love you, mama!"

His Love Series 1: Loving Haru (COMPLETED)Where stories live. Discover now