Yeni okul 1 İlk Aşk

Seda sultan

Nasıl ya bu nasıl olur bu imkansız bu bu olamaz bana niye söylemediler bunu ben niye annemin ölümünde öğreniyorum her şeyi ya ben onların kızı değil miyim onu geçtim annem beni biricik kızını bırakıp nasıl gidebilir bunu babama ve bana nasıl yapar hiç mi düşünmedi bırakıp giderken...Doktor kapıdan çıkınca anlamalıydım böyle bir şeyin olacağını ama içimdeki umut bir an olsun hiç sönmedi belkiler iyi düşünceler hiç bırakmadım çıkartmadım aklımdan ama şimdi babamla başbaşa kalmış bir durumdaydık ve ikimizde annemi özlüyorduk..Annem bana hep küçükken ne olursa olsun beni koruyacağını ve hiç bir zaman bırakmayacağını söyler ve söz verir her başımı yatağa koyduğumda da mutlaka öper öyle uyurdum ama şimdi yatakta uzanmış tavana bakıyorum arada kapıya bakıyorum belki bunların hepsi bir şaka dır da annem kapıdan içeri girer öper "Hadi uyu kızım sabaha yüzün şişecek bak " deyip gülmesini özledim şimdi bunu ne diyecek ne de öpecek bir annem var.."Buket" kapıya baktığımda babam kafasını uzatmış bana bakıyordu bende direk doğrulup oturunca babam içeri girip yanıma oturdu "Kızım uyumalısın artık yarın işimiz çok biliyorsun,yapma hem böyle annen olsaydı buy halimizi görse üzülürdü biliyorsun dimi kızım " dedikten sonra babam saçlarımı okşadı "Biliyorum baba ama napim elimde değil her yatmadan önce annemin sesini duyuyordum öpmese bile hem ben daha annemin bizi bırakıp gidebileceğine inanmıyorum hem belki üzüldüğümüzü görürse gelmezmi hı babam dayanamaz gelir belki" Biliyordum gelmeyeceğini ama ben hala böyle durumlarda küçük bir kız gibi davranıyordum elimde olmadan şimdi dönmüş bana diyorlar ki seda sultanın ,annen , her şeyin seni bırakıp gitmiş buna yürek dayanmaz be ben bunları düşünürken dalmışım galiba ki babam odadan çıkmış kapıyıda örtmüş sessizce.Başımı yastığa koydum saate baktığımda 2 yi gösteriyordu ağlamaya başladım sonra uyuya kalmışım zaten..  

Ağlamaktan ne kadar nefret etsem de şuan annemin tabutunu toprağa gömmeleri beni de yanında götürmesi için bence gayet de mantıklı bir sebep olarak geliyor bana çünkü Seda sultansız bir dünya bana çok yorucu ve yabancı geliyor Etrafıma baktığımda dua eden gidiyordu...Herkes gittiğinde derin bir sessizlik çöktü şimdi burada bir annem , bir ben birde Rüzgar kalmıştık ama o da arkadan sessizce bana bakıyordu.. Dayanamadım ve bir anda annemin toprağın üstüne sarılmaya başladım bir yandan da ağlıyordum " Beni bırakıp nasıl gidebilirsin hani birbirimizi bırakmicaktık hiçbir zaman şimdi sen bu topraktasın belki ama beni de yanında gömmüşler gibi be anne hani mutluyken yanağından makas alıp oo Seda sultan bu ne güzellik derdim şimdi onu diyebileceğim bir Seda sultan annem kalmadı ne olur beni sensiz bırakma ben sensiz ne yaparım hem babam babam çok üzgün şimdi şaka diyip çıkıp gelsen söz hiç kızmam daha Rüzgarı anlatacam sana sen benim küçüklük fotoğraflarımı gösterip beni çekiştircektin evlenceğim kişiyle beni böyle bırskıp gidersen kim yapacak bunları beni bırakıp gitme annem "