Sıtamp Döner'im | Bir Peterick Hikayesi.

~Bölüm Dört~

Herkes hızla dükkandan çıktılar ve bağcıların sokaklarına aktılar. İnsanlara '' DÖNERCİMİZİN GARSONU OLUR MUSUN MORQ'' diye bağırarak hayatlarını sorgulattılar. Sonunda kızıl saçlı, mavimsi yeşil gözlü ve dövmeli bir herif gelip onlara,

''Bağırmayın ulan kekolar!'' diyene kadar.

Joe atarlanmıştı, kimse ona ne diyeceğini söyleyemezdi!!

''Sen bana emir VEREMEZSİN KIZILKAFA''diye bağırdı Joe ama adamın yüzünde bir ifade oluşmamıştı.

''Yooooo''

Joe bu atağa ne diyeceğini bilemedi ve adam konuşmaya devam etti.

''He bu arada ben Andy ve garsonluk yapmıştım birkaç yerde eğer bana saygılı davranırsanız ve mekanınız iyiyse çalışabilirim.'' dedi.

Şaşırmışlardı, bu kadar hızlı işe gireceğini kimse düşünmemişti.

''Tabii ki, isterseniz gösterelim dürümden de yersiniz.'' dedi Patrick, cidden bu işe ayak uydurmaya başladığını hissediyordu. İnanıyordu kendi yaptığı dürümü yediğinden sonra her şey ulaşılabilir gibi geliyordu ve şu andan cebinde o parayı hissediyordu.

Andy'i dönerciye götürdüler ve Patrick ona güzel bir dürüm döner yaptı. Andy dürümü önce yavaşça yemeye başladı sonra çok beğendiğinden kalanını gömdü. Hatta ikinciyi istedi ve Patrick ikinciyi de Andy'e verdi. 

''Hayatımda yediğim en mükemmel dürüm dönerdi...işteyim.'' dedi Andy ve herkes çıldırdı, aileye yeni bir üye katılmıştı.

Patrick aslında ortama hızlı uyum sağlamıştı ama kendisi de Andy de hala keko dilinden konuşamıyordu ama o halledilirdi baya yol kat edilmişti.