-Ya kızım sen bi susmazmısın ya! Ezgi'nin bağırışıyla kendime geldim.Karşımda ultra ultra yakışıklı bi çocuk duruyordu ve ben Necmiye teyzeden bahsediyordum. Hiç bana göre hareketler değildi.
Ezgi'ye lanet olsun bu hayat lanet olsun bu sevgim bakışı atıp çocuğa döndüm.
-eee niye geldin sen? Bu sözüm onu şaşırtmış olmalı ki uzaylı gören masum köylü bakışı attı.
-Şey biz bi arkadaşımla üst kata taşındık da bulaşık deterjanı almayı unutmuşuz.Sizde varsa ?
-Ne?
-Ne ne?
-Bizde varsa ne?Getirseydiniz kardeşim ne gerek..
-Afrodit!Ezgi sinirle beni susturdu.İçten içe korkmuştum.Benim melek Ezgim bulaşık deterjanını getirdi.
-Bu arada ben Ezgi,bu kaba insanüstü varlıkta Afrodit.
-Ben Doruk ve alışkınım böyle tavırlara ev arkadaşım Ogün de aynı.dedi gülerek.Tabi benim pislik arkadaşımda ona katıldı.Sinirle ayaklarını yere vurarak odama geçtim.Birkaç saat sonra Ezgi çağırdı.
-Lan yaşayan zombi gel şuraya.Hiç istemesemde kıçımı kaldırıp yanına gittim.Amanın çilekli pasta.
-Oha lan bugün doğum günüm mü benim çok sağol bebeğim.
-Ya sen cidden malsın bu üst kattakiler için hoşgeldine gitces.Gelirsen 20 lira vercem.'Parayı duyunca hemen üstümü giyindim.Siyah şortumun üstüne kırmızı kareli gömleğimi altında siyah converse giyip Ezgiyi beklemeye başladım.10dk sonra Ezgide geldi ve dışarı çıktık.Pastayı ben taşıyordum.Ezgiye doğru döndüm.Ayağımın merdivene takılmasıyla ben yeri pastaysa hiç görmediğim bi çocuğun üzerini boyladı.
