☝👆Miranda is there☝👆
Ps. Hindi yan yung damit na pinasukat ni driana ah.Miranda's POV
Pag katapos kong isuot ang dress na pag mamayari ni driana agad akong lumabas para makita sa salamin ang itsura ko.
Wala kasing salamin sa banyo d-_-b
at pagka labas ko ay nanduon nadin sa loob si adrian"O...M...--- hmmm!! Hmmm!!"
Bago pa maka tili si driana ay agad na tinakpan ni adrian ang bibig nya"Shut your mouth sis. Alam kong titili ka nang napaka lakas dyan kaya kumalma ka muna" huminga ng malalim si driana at unti unti na syang kumalma.. tsk oa nya -___-
"Good" sambit ni rian at tinanggal ang kamay nya sa kapatid neto
"I just can't believe it. WOW!
As in wow! W to the O to the W. It really suits you" at sa pag sabi nyang yun para syang nakakita ng isang bagay nagustong gusto nya dahil parang kumikinam ang mata nya."Ehh.. hindi ko pa nakikita sarili ko sa salamin eh.." talino kase ng gumawa ng hospital na toh eh hindi naisipang mag lagay ng salamin sa loob ng banyo.
(A. Grabe ka pati gumawa ng building sinisisi mo -_-)
Whatever...
Anyways..*click*
"Here. Tignan mo" sabi ni driana sabat abot saakin ng cellphone nya na.. wow
Omy gass grabe to
iphone sosyal ngayon lang ako naka hawak neto.Titignan ko naman ang nasa picture and wow.
Ako ba talaga to?
Grabe ang ganda-- nung damitKaso medyo maikse..
Ibinaba ko ng konte yung laylayan
"Oh silly hahaha hayaan mo masasanay karin sa ganyan"
Napansin siguro ni driana na binababa ko yung laylayan.
At ramdam kong may naka tingin saakin at nilingon ko si rian.At nakatingin din pala sya saakin..
"Kuya! Bagay sa kanya hindi ba?" Tanong ni driana sa kanya.
"Ah- ano- eh-"at parang hindi mapakali si rian na ewan.
"WOI! KUYA TINATANONG KITA" ang lakas naman ng boses ni driana
"Ay! OO BAGAY OO NA!" parang napipilitan lang sya.... Hayss..
"Rian. Salamat sa pag tulong saakin ha?. Tyaka kailangan ko naring umalis mag hahanap pa ako ng trabaho ehh.. maraming salamat talaga pati narin ho sa inyo driana. Pasensya na rian at gumastos kapa ng mala--" yan nanaman sya nag sasalita pa ako bigla bigla syang sumisingit tsk..
"Don't mention it. Hindi naman ganun kalaki ang binayaran ko dto.. sige na aalis nadin kame. O gusto mo ihatid kana namin?" Ang bait talaga ni rian.. haayyss
"Ayy wag na rian masyado na akong nakaka abala" grabe na ang dami na nyang natulong saakin.
"Nope i insist delikado. I bigay mo nalang address mo saakin.
Driana lets go."
Enebe rian nemen ehhAy.. ano ba itong pinag saaabi ko..
Tsk."Ok kuya lets go na.."
Lumabas na kami ng room and pag daan namin sa hallway.
Well may kasama lang naman akong MGA HEAD TURNER sila ehh kaya ayan mga nag lilinunan lahat lalo na yung mga babae na nurse tsk.. lande...
Pag labas namin nakita namin yung kotse ni driana and... Wow.. ang yayaman talaga nila
Mga bigaten sila..
"Kuya drive for us please"
"Yeah.. yeah.. whatever.."
Tila bagot na sabi nya.Sumakay na kami sa sasakyan at pinaandar na ito ni rian.
-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
Ano.. guys sorry kasi ngayun lng ako naka update huhuhuhu
. Sorry talaga sorry den at ang ikse tyaka sabaw ng ud ko pramiss nextweek hahabaan ko😭😭
Sorrey
YOU ARE READING
It's all belong to the past.
ספרות נוערAdrian and sofia are childhood best friends but one day, Adrian need to migrate to states to continue his studies. He had no choice but to leave sofia and go to states Before he left sofia Her mother take a picture of two of them smiling but crying...