MAFIA

twelve

Am i hearing things? I think he said.....

i will chain you with me.

Tahimik lang si stan sa buong byahe at si keiji ay hindi rin nagsasalita parang nadidismenoriya ang itsura nya habang papalapit kami sa mansyon.

Nang makapasok kami ay agad akong niyakap ng mahigpit ni Ashlynn.

"Are you okay? I missed you!" she said.

"lol, halos isang araw palang akong nawawala" tawa ko.

Bigla akong hinila ni stan.

"let's talk" he said in a clip tone. It doesnt have any emotion in it. But its like calm before the storm!

"and you ashlynn, we will have a talk later" then he half drag me into i dont know where. 

Pumasok kami sa isang kwarto, agad syang pumunta sa bintana tulad ng dati. Hindi ko alam kung sino ba ang tinitingnan ya palagi, sinigurado nyang sarado ang bintana then he close the blinds. 

Tinanggal nya ng kurbata nya saka nag hubad ng coat n suot nya. Somehow, mas ninakabahan ako dahil napaka kalmado nya. Alam mo ung kalmadong dagat bago ang tsunami? Ganun na ganun!

"Sit down" saka ko lng napansin na kanina pa ako nakatayo. 

Agad akong naupo sa upuan at napabuntong hininga ng malalim. Shemay, will he scream at me? will he hit me? will he....

Nagulat ako ng biglang tumaas yung kamay nya papunta sa akin.. agad akong napapikit at itinaas ang braso ko para protektahan ang sarili ko. 

Then nothing came. 

Unti unti akong dumilat. shit.... he is looking at me confuse and mad. 

"Do you think i will hit you?" 

"I-its juts automatic" i mutter

"Then someone hit you" he said as if trying to contain his anger 

"h-ha? n-no"

"Tell me the name. do not try to lie" there is a warning in his voice. 

"I-i cant. Matagal na yun, it's nothing" 

"TELL.ME" biglang kinasa nya yung baril as if preparing to kill someone. 

"Is it your father?" Marahan at may pagbabanta sa tanong nya na huwag kong susubukang magsinungaling dahil malalaman at malalaman nya ang totoo. 

"Please Stan, do not kill my father. He didnt mean to, he was just angry at that time" oh shit, pls Stan, dont...

"I dont fucking care" akmang lalabas na sya ng kwarto. 

No!

Niyakap ko sya mula sa likod para pigilan kahit alam kong wala akong magagawa compare sa lakas nya.

"Please Stan... Huwag, wala na si mama at umalis na rin si ate Reila. Si papa nalang ang pamilya ko. Pleaseee, ayokong mag isa, ayokong maiwan mag isa." di ko na napigilan ang luha ko.

I flinch when he put his hand on top of mine, but it is gentle, as if comforting me, as if he is saying that he understand....

The feeling of being left behind....

Then he yank my hand and get out of the room. He close it and i heard the lock.

"Stan!!!"

STAN

Fuck, i couldnt contain this anger, nagsindi ako ng sigarilyo at saka ibinuga sa veranda, sana ganun lang kadali, parang usok, na bigla na lang mawawala ang lahat ng galit na nararamdaman ko ngayon. 

"Bro, what's up, did you punish Marina?" he wink at tatawa tawa ang loko.

"Fuck you" I spat.

"Nga pala, may report si Leandro. Chase and Jael's cousin. They are brewing a marriage"

"So naghahanap pa ng kakampi ang gago."

"Malamang sooner rather than later, susugod na sila"

"Let them come, i've been waiting for him. I can't even wait anymore"

"Yeah, my kind of party"

"tawagan mo si Leandro, papuntahin mo sa mansyon ng mga Lopez. May ipapagawa ako."

MIREILLE

Ang sakit na ng kamay ko kakahampas sa pinto pero wala, balewala ang kakasigaw ko. Kinulong nya ako! God, plss.... sana may kakaunting kabutihan pang natitira sa puso ni Stan. Wag nya naman patayin ang papa ko.

Biglang gumalaw yung door handle He's back! akala ko ikukulong na nya ako forever. Meron syang dalang tray ng pagkain, nilagay nya sa lamesa saka nya ako tiningnan. 

"Ano pang tinatayo tayo mo dyan. Come here. Eat" Mando nya.

Naupo ako at... na shock, breaded prawn!... binigyan nya ako ng hipon!! Hindi gulay. Maybe peace offering to.I knew it, may natitira pang kabutihan sa kanya.

"Stan... Si papa"

"Eat" oo na kakain na.Sumubo ako nung hipon, medyo naconscious ako kasi tinititigan nya ako!

Ng mapatigil ako.

''Carrots???!!!"

"Why? what do you think it is, breaded prawn?" Sumilay ang ngiti sa labi nya.

Oh my... nasabi ko na ba na ang gwapo nya kahit nakasimangot sya? pero wala na akong masabi kapag ngumiti pa sya! nope i wont tell you guys, HE IS ALL MINE! grrr

halos malaglag ung carrots sa bibig ko.

"Isara mo yang bibig mo" utos nya. Oh he's back, tsk. Napaisip tuloy ako baka imagination ko lang yun.

Haist. Pinilit kong lunukin yung breaded carrots na nagpapanggap na prawn, dahil minamanmanan nya ako.

"Good girl" he whisper.

Compliment ba yun o inuuto nya lang ako? Nasa tabi sya ng lamesa malapit sa bintana at nakahalukipkip, nakamasid lang sa akin. I wonder what is going on with his head?

"About dad..."

"I will not kill him so do not mention him again"

Napangiti ako at nakahinga ng maluwag. Sabi ko na... gusto din ako nito eh. Nagpapahard to get lang. 

___________________________________________________

Do you like this chapter? please follow me, vote and comment! :*

You may also add "Wattpad Mmhelik_hedea" facebook group. :) spread the love!

mariaakemihoshino on instagram :*

��������T�A