Tale Of Lucy Nakahara

Chapter 42

The unbearable sound of her slapped silenced everyone. Galit ko siyang nilingon nang maibalanse ko ang sarili ko, the pain is still there and I can feel its stinging pain.

"What the fuck?!" She scoffed and look at me insultingly.

"Ikaw pa ang may ganang magalit ngayon?!"

Mula sa likuran niya ay kitang-kita ko na pinipigilan siya ni Eveyth na sugurin ako.

"Dara stop."

"No! She killed our friend, she killed a lot of innocent people! You're a murderer!"

Hindi na ako nakapagsalita sa mga pinagsasabi niya dahil sa pagtataka.

I'm a what?

What did I do?

Maraming estudyante ngayon ang nakatingin samin, mga nanonood at puno ng galit akong tinitingnan and all I can do is just look them back with pure confusion.

Walang namutawing mga salita sa bibig ko, tanging mga titig na puno ng pagkalito lang ang kaya kong ibato sa kanila.

Did Margarret started this mess while using my face, my identity?

Another slap woke me up. Halos mawalan ako ng ulirat sa lakas ng sampal sa'kin. Nilingon ko ang may ari ng palad at halos gumuho ang mundo ko nang salubungin ko ang galit na mga titig ni Tiffany.

Wait... hindi ako ang nasa likod nito...

"W-what..." I tried to mutter a words but I can't articulate any. I am in daze and confused. Gusto kong sabihin sa kanila na hindi ako ang may pakana nito pero ayaw makisama ng bibig at dila ko.

"Sobra ka na." puno ng galit niyang saad. Hindi man sigaw pero ang tatlong salitang yun ay may diin at puno ng galit at poot.

"You're not like this Lucy, what happened to you? Lumaki ba ulo mo sa kapangyarihang meron ka kaya hahamakin mo na lang ang mas mababa sayo? Wake up bitch, the world won't revolve around you just because your powerful and higher than us."

"I... don't know—"

"Mayka was right, what she's saying was right at hindi yun matanggap ng mataas mong ego! You killed her, not just her but all innocent people who witnessed Mayka's death! Oh wait! Hindi lang pala yung mga witness!" Itinuro niya ang mga nagbagsakang gusali. "Ang mga taong casualty rin ng kagagahan mo! You're a murderer. How low can you get just to prove you're higher than us?"

"Tiffany stop!" sigaw ni Eveyth.

"No! White Land accepted you wholeheartedly at ito ang ipapalit mo sa amin? You hid your Dark magic for what reason?! May pinaplano ka ba? The war is coming, are you planning to sell us out? Wala kang tiwala samin kaya mo tinago ang paglabas ng itim mong mahika?!" sunod-sunod niyang pang aakusa.

"If not for Mayka hindi sana namin malalaman na lumabas na pala ang itim mong mahika, you hid it so well and now you fucking used it against her, against us! Tinanggap ka namin ng buo despite of you being a Walter and this is what we get from accepting you? Killing us all just because you snapped?! Dahil sa naapakan namin ang ego mong mas marupok pa sa inaanay na kahoy?! Fuck you for using your dark magic on us?!"

"Tiffany wait let me—"

"I guess Walter is Walter huh... Kahit anong linis namin sayo, kahit pa bihisan ka namin, madumi ka parin. You filthy Walter, sabagay lahat naman kayo pinanganak ng masama, it's your fucking nature right? Kahit anong labang gawin basahan pa rin."

"Hindi ka na sana namin pinasok sa mundong to. You ungrateful bitch. And now you're acting so confused..." she then started mimicking me.

"Holy shit? What happened? Hindi ako ang may gawa nito. I am innocent—blah blah blah blah. Sinong mauuto mo diyan? We all witnessed what you did, wala ng mauuto sa maskara mo, wala ng mauuto sa pag aarteng inosente mo."