Με δυο βλέμματα

22. Amanda's Pov (Special Edition)

Δεν είχα καταφέρει να της πω όλα όσα ήθελα. Χτες μετά την πρόβα μας στην αίθουσα μπαλέτου ήμουν έτοιμη να της μιλήσω αλλά δεν μπόρεσα. Ήρθαμε κατευθείαν στο δωμάτιο της και από τότε ήμασταν κλεισμένες εδώ μέσα. Ευτυχώς μου περίσσεψαν λίγα ίχνη λογικής και ειδοποίησα την μητέρα μου ότι θα κοιμηθώ σε μια συμμαθήτρια γιατί είχαμε να κάνουμε μία εργασία μαζί που θα μας έπαιρνε ώρες. Δεν ξέρω πως θα ένιωθε η μητέρα μου αν μάθαινε ότι τα βράδια μου θέλω να τα περνάω με την κόρη της «άλλης». Αυτής που κατέστρεψε την οικογένεια μας. Προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι. ΄Ηθελα να βγάλω όλη αυτή την παρελθοντική ιστορία από το μυαλό μου και να την πετάξω σαν να μην υπήρξε ποτέ. Όσο εγωιστικό και να ήταν αποφάσισα να της μιλήσω για το παρελθόν των γονιών μας κάποια άλλη μέρα.Ίσως σήμερα αλλά όχι τώρα. Αργότερα. Προς το παρόν δεν ήθελα να χαλάσει με τίποτα αυτή η στιγμή.

"Καλημέρα" μου χαμογέλασε η Μέγκαν. Όλο το πρόσωπό της έλαμπε, σαν να έπεφταν ηλιαχτίδες πάνω στα μπλε της μάτια. "Μπορούμε να μην πάμε σχολείο; " συνέχισε σχηματίζοντας μια έκφραση σκανταλιάς στο πρόσωπό της. 

"'Οχι μωρό μου δεν γίνεται" της απάντησα γλυκά. Ήταν η πρώτη φορά που την έλεγα «μωρό μου».. Στην αρχή ακούστηκε περίεργο στα αυτιά μου, αλλά μου άρεζε η ιδέα ότι είναι δική μου. Ανέκαθεν ήμουν πολύ πιο εκφραστική από την Μέγκαν. Ποτέ δεν μπόρεσα να κρύψω τα συναισθήματα μου σε αντίθεση με αυτή που είχε μαεστρία σε αυτό.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και εσκυψα να της δώσω ένα πεταχτό φιλί στο στόμα πριν πάω στο μπάνιο να ετοιμαστώ αλλά το χέρι της δεν με άφηνε να φύγω. Ήταν σαν ένα μικρό παιδάκι που παρακαλούσε για λίγο ακόμη παιχνίδι . Λάτρευα να βλέπω αυτήν την πλευρά της. Σπάνια είχα στο παρελθόν αυτή την δυνατότητα. Συνήθως έξω από το δωμάτιο φορούσε όλες εκείνες τις μάσκες ψυχρότητας στο πρόσωπο της που σου έδιναν την εντύπωση ότι αυτή η γυναίκα είναι «κίνδυνος».

"Όσο και να μην το θέλω πρέπει να ετοιμαστούμε. Σε μισή ώρα πρέπει να είμαστε στο σχολείο " της απάντησα αλλά νομίζω πως δεν με άκουγε. Το βλέμμα της ήταν πάνω στο κορμί μου και με χάζευε σαν υπνωτισμένη. Ρίχνοντας μου μια ματιά κατάλαβα ότι ήμουν γυμνή. Είχα ξεχάσει ότι από χτες το απόγευμα ήμασταν και οι δύο γυμνές μέσα στο δωμάτιο της. Δεν είχαμε μπει καν στην διαδικασία να φάμε κάτι. Τα σώματα μας ζητούσαν άλλα πράγματα που δεν είχαν καμία σχέση με την τροφή. Της χαμογέλασα λίγο πονηρά κάνοντας της νόημα με το δάχτυλο μου ότι «δεν έχει άλλο».Βέβαια η Μέγκαν δεν μου έδωσε καν σημασία. Ήταν ήδη αρκετά αναμμένη για να δεχτεί το «όχι» σαν απάντηση. Σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι και έβαλε τα δύο της χέρια γύρω από το κεφάλι μου και άρχισε να με φιλάει πολλές φορές και πεταχτά κάνοντας βήματα προς τα εμπρός. Δεν ξέρω τι είχε στο άτακτο μυαλό της αλλά ακολούθησα τον βηματισμό της και άρχισα και εγώ να κάνω βήματα προς τα πίσω. Η φόρα μου σταμάτησε οταν ένιωσα την κρύα ουρά του τεράστιου πιάνου που είχε στην άκρη του δωματίου της, να ακουμπάει την μέση μου.