Ik liep uitgeput naar de voordeur en zocht de juiste sleutels. Toen ik ze eindelijk had opende ik de deur en liep ik naar binnen.
Ik wist niet waarom ik zo moe was, want ik had vandaag net zo lang gewerkt als normaal. Er was alleen..., nogal veel gebeurd.
Ik keek even naar Nathan, voorovergebogen aan zijn bureau, en liet mezelf op de bank vallen.
Ik was te moe om nog naar hem toe te lopen.
Ik wreef in mijn ogen en staarde voor me uit.
"Addison?"
"Aanwezig."
Ik hoorde Nathan opstaan, hoorde zijn voetstappen, zag hem in mijn blikveld lopen, voelde hem naast me komen zitten.
"Ik heb je gemist." Mompelde hij.
Married couple yet?
"Ik jou ook." Zei ik zacht en ik keek naar hem.
"Je bent moe."
"Klopt."
"Wat is er gebeurd?"
Ik schudde mijn hoofd. "Drukke dag."
"Vertel,"
Ik beet op de binnenkant van mijn wang en praatte. "Ten eerste belde Susan vandaag," ik had hem verteld over haar, "ze is thuis, het gaat goed met haar. Ten tweede probeerde er vandaag iemand weg te lopen, iemand probeerde zich óp te hangen, en er was een klein meisje dat alleen met mij wilde praten."
"Jezus."
"Hmm,"
Nathan veegde een pluk haar achter mijn oor en ik glimlachte naar hem.
"Ik hou van je." Fluisterde ik.
Hij gaf antwoord door me te zoenen.
Ik stopte even later omdat ik moest gapen en Nathan lachte.
"Wil je eten of meteen slapen?"
"Ik heb honger." Zei ik en Nathan grijnsde.
"Komt voor elkaar."
We aten, en Nathan kwam met me mee naar bed om me vast te houden. Ik sliep snel.
Vote, Comment & Follow.
YOU ARE READING
Alive (DUTCH)
RomantikaDit is het vervolg op 'Drowned'. Nu Nathan en Addison een lange-afstandsrelatie hebben, gaan dingen stroever, moeilijker. Ze willen geen van beide opgeven, zoeken manieren om dat niet te hoeven, maar weten niet hoe. En dan komt er ook nog bij dat o...
