SEVEN(A Harry Styles Fanfiction)

Κεφάλαιο 9

"Ναι το ξερω, δεν έχω πρόβλημα να μιλάω μαζί σου για αυτό το θέμα" είναι ή αλήθεια. Είναι το δεύτερο άτομο που ξερω πως μπορώ να τον εμπιστευθω πέρα από την Karla.

Τα γεύματα μας έχουν έρθει και παρατειρω τον Loic.Κοιτάζει σε ένα άλλο τραπέζι. Ένας νεαρός με κουκούλα κάθεται και γράφει σε έναν κατάλογο. Δεν ξερω γιατί ο Loic τον Κοιτάζει με τόση επιμονή.

"Τον ξέρεις;" ρωταω

"Ποιόν;"

"Αυτόν" λέω και στρέφω το βλέμμα μου σε εκείνον.

"Όχι"
[..]

Ο Loic πληρώνει και γυρνάμε πίσω στο πάρκινγκ.

"Τα λέμε αύριο;" ρωταω. Ο Loic ξανά κοιτάει προς το μαγαζί.

Εκείνος με την κουκούλα και την ατζέντα βγαίνει από το μαγαζί.

"Σίγουρα δεν τον ξέρεις;"

"Ναι.. Απλά μου θυμίζει κάποιον''

"Ευχαριστώ Loic"

"Τίποτα, ξανά κανονιζουμε οπότε θες"

" Εντάξει, αντίο Loic"

"Γεια Wendy"

Ειναι πραγματικά καλή παρέα και ένιωσα αρκετά άνετα μαζί του.

Μπαίνω στο αυτοκίνητο μου με προορισμό το σπίτι μου.Δεν ξερω αν οι γονείς μου είναι εκεί,απλά ελπίζω στο να μην είναι.

Κοιτάζω τον δείκτη στο αυτοκίνητό μου για την βενζίνη.Σκατά! Δεν νομίζω να φτάσει μέχρι το σπίτι μου και δεν θέλω να πάρω τηλέφωνο τον Loic οπότε περνώ την Karla.

"Ναι;" ακούγεται ή βαριά από τον υπνο φωνή της.

"Karla θελω την βοήθειά σου"

"Λυπάμαι Wendy αλλά δεν μπορώ τώρα.. Δεν είμαι σπίτι"
Καταλαβαίνω τι εννοεί και αμέσως της λέω να το ξεχάσει.

Νιώθω το αυτοκίνητο σιγά σιγά να σταματάει και δεν μπορώ να κάνω κατι.Σταματάω σε μια άκρη για να μην εμποδιζω.

Δεν ξερω τι να κάνω. Αλλά σίγουρα θα προσπαθήσω να το σπρωξώ.Ένα βενζινάδικο υπάρχει στο τέλος του δρόμου οπότε θα το πάω μέχρι εκεί.

Δεν ξερω αν με την δύναμη που έχω μπορώ να το σπρωξω.Είμαι πενήντα τέσσερα κιλά,μπορώ να καλμαρω τον χρόνο αλλά προφανώς όχι ένα Σαραβαλο.

Προσπαθώ να πάρω τους γονεις μου αλλά κανένας δεν το σηκώνει.

Ακούω μια μηχανή να σταμαει πίσω μου.
"Ει εσύ" φωνάζει.Γυρναω και τον κοιτάζω.
Εκείνος.
Είναι ο νεαρός με την κουκούλα. Ο νεαρός που κοίταζε ο Loic.

"Έχεις πρόβλημα με το αυτοκίνητο έτσι;"

"Ξέμεινε από βενζίνη"

" Μπορώ να σε βοηθήσω " μου ανακοινώνει

"Ευχαριστώ" αν και δεν τον ξερω του είμαι ευγνώμων.Αν δεν ήταν αυτός λογικά θα έπαιρνα τον Loic.

"Harry" μου λέει και μου δίνει το χέρι του.

"Wendy" του απανταω

~~~~~~

Το ξερω πως άργησα αλλά δεν είχα ίντερνετ. Συγνώμη.
Επίσης πιστεύω να καταλαβατε γιατί το φανφικ ονομάζεται SEVEN (επτά) xx