blair
"iyi misin?" yerdeki aşırı mutsuz görünen kıza elimi uzattım, çekik gözleri vardı.
"İyiyim." Elimi tuttu, o sırada birkaç kişinin daha konuşma seslerini duyabiliyordum. "En son ne olduğunu hatırlıyor musun?"
"Açıkçası hayır, çok sarhoştum." başını tutup ovdu. "Sanırım denize düştüm ama. Vücudumun havadaki hissini hatırlıyorum."
"Ben de."etrafıma baktığımda küçük sarışın bir çocuk görmüştüm. Korkmuş görünüyordu. Yanına ben gidemeden başka bir kadının yaklaştığını gördüm. "Selam birtanem. İsmin ne acaba?"
"John.."
"John. Gemide kimleydin? Düşerken yanında mıydı ebeveynlerin?"
"Hayır onları kalabalıkta kaybettim.." Kadın, çocuğa aniden sarıldı.
"Sorun yok her şey yoluna girecek, ben Bianca. Bana güvenebilirsin." böyle bir durumda bile bir dayanışmanın olmasını görmek güzeldi açıkcası. Yanımdaki kızın sesiyle gözlerimi onlardan ayırdım.
"Valentine."
"Güzel bir isimmiş. Blair ben de." kafasını salladı hafifçe, üstüne uzun kollu renkli bir elbise vardı. "Üşüyor musun?"
"Biraz." etrafına bakarak bana geri döndü. "Gerçi hepimiz sırılsıklam olduk."
"Ateş yakmalıyız sonra neler olduğunu ve nasıl buradan kurtulacağımızı tartışabiliriz." Bianca aramızda en güçlü görünendi şu an.
"Şurada birileri var!" John'nun işaret parmağıyla gösterdiği yere baktım, biraz uzakta yerde yatan iki beden vardı. Daha yeni kendine gelmiş gibi görünen asyalı çocuk oraya koşmaya başlamıştı. "Veronica?!"
"Onu tanıyorum. Greenest Gem diye bir gruptaydı sanırım. Seslendiği kişi kız kardeşi." çok kötü bir durumdu, o gemiye ailemle binmiş olsaydım kafayı yerdim şu an. Gerçi bir aile üyemi kaybetmiştim, etrafımdaki insanları tanımadığım için ağlamaya çekinmiştim. Sevgili kedim, küçük kızım. Ne acılarla ölmüştü , bilmiyordum bile.
Çocuk iki bedene yaklaşınca durmuştu, beklediği kişi değildi büyük ihtimale. Yanlarına geldiğimizde bunların kumral saçlı bir adamla sarışın genç bir çocuk olduğunu gördük.
"Yaşıyorlar mı?" Bianca yanlarına gelip çocuğun yanına eğildi. Kulağını göğüsüne doğru dayadı, kalp atışını hissetmiş olmalı ki kafasını geri kaldırıp kalp masajı yapmaya başladı. Arada durup suni teneffüs yapıyordu.
Aptal gibi dikilmemek için diğer adamada ben yardım etmek için eğilmiştim. Ben tam ellerini göğsüne koyduğumda adam doğrulmuştu. Şimdi kalp krizinden gidicek bendim.
Arkaya doğru düştüğümde diğer çocukta kendine gelmiş su püskürterek doğrulmuştu. Nefes nefese kalmışken elini göğsüne götürmüş kendine gelmeye çalışıyordu.
"İyi misin?" Bianca çocuğun sırtına elini koyup sıvazladı. "Nerdeyiz?"
"Bir adaday-"
"Ne?!" çocuk aniden kalkıp etrafına bakmaya başladı. "Hayır hayır.. buradan çıkmalıyım. Daha bir sürü şey yapıcaktım!" Diğer yeni ayılmış adam, çocuğun bileğinden tuttu. "Çocuk. Şu an hayatta geri tutunmuşken bırak tadını çıkaralım. Sakinleşmeye çalış."
