Balkonun kapısını açık bırakarak çslışma masama geçtim. Günlük bana verilen evrakları inceledim ve imzaladım. Günlük raporları okurken bahçeden gelen çocuk sesleri duydum. Çok şaşırmıştım çünkü Whitefall malikanesi denize yakın bir yerde konumlanmıştı ve bizden başka kimse yaşamazdı buralarda. Merakla balkona çıktım tahmin ettiğim gibi malikanenin bahçesinde ve görebildiğim kadarıyla sahilde de kimse yoktu. Odama geri girdim ve balkonun kapısını kapattım. Artık beynim ya yalnızlıktan bana oyunlar oynuyor yada sinir bozucu ruhlar yine benimle uğraşıyordu.
Tekrar çalışma masama oturup çalışmak istemeeiğim için sahile inip piknik yapmak istedim. Devasa dolaba ilerleyip içinden beyaz yazlık bir elbise ve sandaletlerimi çıkardım.
Üzerimi giyindikten sonra yanıma çamtamı aldığımda hazırdım. Odadan çıkacakken havanın çok güneşli olduğunu farkettim ve hasır şapkamı alarak odamdan çıktım.
Kolidordo ilerlerken kahyamız Alberto'ya rastladım.
Alberto- Leydim nereye gidiyorsunuz?
Yerenica- Sahile biraz yürüyüş yapmak istiyorum. Akşama doğru gelirim.
Alberto- Yanınıza korumalarınızdan birini almalısınız. Lordun kesin emri var
Yerenica-Biliyorum biliyorum. Ama biraz yalnız kalmak istiyorum hem çok durmayacağım.
Alberto- Peki Leydim kendinize iyi bakın.
Ona el sallayıp ön kapıdan çıktım ve kumsala doğru ilerledim. Alberto 15 yıldır bizim kahyamızdı ve onu çok seviyordum. Bakıcım Mary ve o ben küçükken benimle ilgilenen kişilerdendi. Onların elinde büyüdüm denilebilir.
Kumsala geldiğimde deniz kokusunu içime çektim. Çok huzurluydu. Çamtamdan bir örtü çıkardım ve denize çokta yakın olmayacak bir şekilde oturdum. Güneş en tepede pırıl pırıl parlıyordu. Gökyüzümde kuşlar serbestçe uçuyordu. Onları kıskandım. Özgürlerdi çünkü benim gibi doğdukları andan itibaren bir kafesin içinde değillerdi çünkü. Kıskanıyordum çünkü arkadaşları vardı. Ama ben bunların hiçbirine sahip değildim. Hayatım sahte ilişkiler üzerine kuruluydu. Düzenli olarak balolara ve çay partilerine katılırdım ama hepsi birer sorumluluktu.
Sessizliğin tadını çıkarırken bir ses duydum. Yakınımdaydı. Arkamı döndüğümde benim yaşlarımda bir erkek gördüm. Saçları iki renkliydi. Bı tarafı kırmızı diğer tarafı beyazdı. Gözleri heteroknomiydi ve yapılı bir vücudu vardı. Daha önce onu görmemiştim. Üzerindeki beyaz gömleğin bir kaç düğmesi açıktı ve ona çok yakışmıştı.
Yerenica- Sen de kimsin?
Shoto- Shoto Todoroki. Sen de Yerenica Whitefall olmalısın.
Yerenica- Adımı nereden bildiğini sormayacağım, burada ne işiniz var?
Genellikle kimse buraya gelmez babamla görüsmek istiyorsanız şu an evde değil o yüzden başka zaman görüşebilirsini-
Shoto- Lord Whitefall'ı görmeye değil sizi görmeye geldim.
Biraz şaşırmıştım. Neden beni görmek istemişti ki?
Takvimimde bir toplantı veya bir balo yoktu o zaman neden buluşmak istiyordu ki?
Yerenica- Sizi dinliyorum. Bay Todoroki.
Shoto- Söylentilerdeki kadar güzelsiniz.
Yerenica- Söylentilere gerçekten dikkat ediyor olmalısınız o halde kendinizinkileride biliyorsunuzdur malum leydiler arasında pek bir popülersiniz.
Shoto- Nasıl söylentiler?
Yerenica- Mesela Bay Todoroki'nin çok yakışıklı olduğu ve kibar olduğu ile ilgili söylentiler.
Yerenica- Söylentiler pek de yanlış sayılmazmış.
Bunu dediğimde kıkırdadı.
Shoto- Söylentilere pek aldırış etmiyorum ama sosyetenin meleğini hep merak etmişimdir.
Yerenica- Bu bir onurdur. Bay Todoroki oturmak ister misiniz yoksa ayakta konuşmaya devam mı etmek istersiniz?
Todoroki yanıma daha da yakınlaştı ve örtünün üzerine oturdu elini uzattığında elini tuttum ve yanına oturdum. Kibar biriydi.
Shoto- Çok huzurlu.
Yerenica- Ne huzurlu?
Shoto- (Kokun bana huzur veriyor.) Denizin kokusu çok güzel ve hoş.
Yerenica- Ah evet öyledir.
Bir süre sessiz kaldık ve denizi seyrettik bakışlarının bende olduğunu hissedebiliyordum.
Yerenica- Bay Todoroki bir sorun mu var?
Shoto- Hayır sadece bir şeyi merak etmiştim.
Yerenica-Sakıncası yoksa öğrenebilir miyim?
Shoto- Arkadaş olmak ister misiniz?
Arkadaş. Benim bildiğim arkadaş. Hayatım boyunca yalnızdım. Bazen evde yalnız hissetmemek için televizyonu açık bırakır veya mutfağa yakın olan odada yatardım. Yalnız olmadığımı hissetmek için. Bunun gerçek bir teklif olup olmadığını anlamak için yüzüne baktım. Evet doğruyu söylüyordu.
Yerenica- Neden olmasın Shoto.
Kızarmış bir yüzle bana baktı. İlk ksmiyle seslendiğim için mi böyle olmuştu?
Doğru ya! Çok yakın olmadığın birine ilk isminle seslenmezdin!
Yerenica- Çok özür dilerim bir an-
Shoto- Sorun değil sadece biraz şaşırdım. Bu size ilk isminizle hitap edebileceğim anlamına mı geliyor?
Yerenica- Evet Shoto bana ilk ismimle hitap edebilirsin.
Shoto- O Zaman Yerenica .
Yerenica- Efendim Shoto?
Shoto- Beraber kahraman olalım!
Yüzndeki çocuksu gülümseme ve heyecan bu çocuğu nasıl reddebilirdim ki?
Yerenica- Evet beraber.
Artık yalnız değildim.
Bir arkadaşım vardı.
Belkide arkadaştan fazlasıdır kim bilebilirdi ki?
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Like Pearls
Фанфикİnciler gibiydi. Parlak ve değerli. Ama o bana ait değildi. Yine de ona sahip olmak istedim. Oldukça bencildim. Ama aşk aynı zamanda bencillik değil midir?
