Issız Kütüphane

12 3 0
                                    

Sevgili okurum, şu an bu notu okuyorsan bur serüvene adım atmışsın demektir. Bu serüveni okurken sıkı tutun çünkü heyecan ve aksiyondan uçacaksın!

Bu kurguyu aklıma düşüren dedeme teşekkür edip bu kitabı ona adıyorum.

          Bu bir tanıtım bölümüdür
                                
                                🌚

Gece soğuktu, kış sert geçiyordu. Zenginler kar tatili yapıp sefa sürerken, yoksullar bir köşede titriyor göz göre göre hayatını kaybediyordu. Biz insanların vicdanı ise buna sessiz kalıp boyun eğiyordu.

Gök gürledi, yağmur bastırdı. Bulutlar bu haksızlığa dayanamayıp ağlamaya başladı. Biz insanlar ise görmedik bunları belki de görmek istemedik tüm bu haksızlıkları.

İçim üşüdü, ellerim titredi. Sığınacak yer yoktu. Üzerimdeki paltonun ceplerini aradım, telefonum yanımda değildi.

İçerisinde bulunduğum anın gerçekliğini kavrayıp gözlerimle etrafı taradım. Şehir merkezine yakın olduğunu tahmin ettiğim bir ara sokaktaydım.

Yağan kar, evlerin ve bir kaç küçük kafenin çatısını boyamış, çam ağaçlarına beyaz şapkalar takmıştı. Fakat yaşama dair hiç bir iz yoktu. Sanki tüm insanlar aynı anda kaybolmuştu.

Bu yalnızlık beni ürpertti. Bu ürperti ve soğuk hava ile silkelendim ardından sokakta bir kaç insanla karşılaşma umuduyla sokak boyunca ilerledim. Fakat manzara aynıydı. Kimse ortalıklarda görünmüyordu. Derken titrek bir ışıkla karşılaştım. İstemsizce dudaklarımda oluşan tebessümle beraber içime bir sıcaklık doldu.

Adımlarımı hızlandırdım ve titrek ışığın kaynağına ulaştım.

Burası küçük bir kütüphaneydi. Bu ķüçük kütüphanenin içinde yanan bir kaç mum, içimi ısıtmaya yetmişti.

Cam vitrinlerde farklı şairlerden farklı alıntılar yazılıydı. İçeride ise boylu boyuna uzanan kitaplıkların ucu bucağı görünmüyordu.

Bu görüntü bende sonsuzluğu uyandırıp dipsiz bir huzuru anımsatıyordu. Bu soğuk havada istemsizce içim ısınıyordu.

Ahşap kenarlı cam kapının metal kulpuna usulca dokundum. Metalin soğukluğuyla içim ürperse de önemsemedim.

Kapı ince bir gıcırtıyla açıldı. Aniden vücuduma akın eden sıcak hava dalgası adeta beni sarhoş etti.

Gözlerimin yavaşça kapandığını hissettim. Artık ayaklarımı hissetmiyor, git gide hissizleşiyordum. Burnuma sirayet eden kitap kokusu eşliğinde derin bir uykuya daldım.
 

                             .Son.

Giriş bölümümüz bu kadardı. Dilerim hoşunuza gitmiştir. İki hafta sonra ilk bölümle burada olacağım. Kendinize iyi bakın.

                               💫❄️

Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: Jan 28 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

Kitap KokusuKde žijí příběhy. Začni objevovat