နန္းေဆာင္မွာထြန္းညွိထားတဲ့ မီးေရာင္က
ထိုလူသားရဲ႕ မ်က္ႏွာရွင္းရွင္းေလးကို
အနည္းငယ္ေတာက္ပေစတာမို႔ ငိုထားတာေၾကာင့္ နီျမန္းေနတဲ့
ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးနဲ႕ ေငြ႕ ရည္ဖြဲ႕ လက္စ မ်က္ဝန္းေသးေသးေလးက
အရွင္ကို ၾကည္စယ္ေနသေယာင္ထင္ရေပသည္။
အရွင္က ႐ုတ္တရက္ ေထြးဖက္လိုက္ေတာ ထိုလူသားေလးက တအံ့တဩ
ေရွာင္က်န့္ /အ...အရွင္
ထို႔ေနာက္အရွင္က ခဏခြာသြားကာ
မင္းႀကီး /မင္းအဝတ္ေတြစိုေနတယ္ မင္းကိုကူညီၿပီးလဲေပးမဲ့ အေစခံေတြကမရွိဘူး သူတို႔ျပန္လာတဲ့အထိေစာင့္ရင္း မင္းကိုအေဖာ္ျပဳေပးမယ္ ၿပီးေတာ့ အဝတ္လဲဖို႔အကူအညီလိုရင္လဲ...
ေရွာင္က်န့္ /ကိုယ့္...ကိုယ့္ဘာသာ လဲဝတ္လိုက္ပါ့မယ္
မင္းႀကီးရဲ႕စကားမဆုံးခင္မွာပဲ အရွက္သည္းသြားတဲ့ယုန္ေပါက္ေလးက
နန္းေဆာင္ထဲေျပးဝင္သြားသည္မွာ ဒီညအဖို႔ျပန္ထြက္လာမည့္ပုံမေပၚေတာ့
အရွင္ဟာ ၾကည္ႏူးရိပ္ေလးတိုးကာ ခပ္ဖြဖြရယ္မိပါေလသည္။
ထိုေနာက္ အေဆာင္ထဲ အလ်င္အျမန္ဝင္ေျပးရွာတဲ့ ယုန္ျဖဴေလးေၾကာင့္
အရွင့္မွာ ငူငူငိုင္ငိုင္နဲ႕က်န္ရစ္ခဲ့ရပါေသး၏
ခဏေလာက္တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွ
အရွင္လဲ ထိုအေဆာင္ထဲ လိုက္ဝင္သြားေလသည္
ထိုအခ်င္းအရာကို အေဝးတေနရာကေန
လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ စစ္သူႀကီးမင္းဟာ
တိတ္တဆိတ္ေၾကကြဲေနရျပန္တယ္
အခ်ိဳ႕ေသာခ်စ္ျခင္း ေမတၱာေတြဟာ ေခါင္းစဥ္တပ္လို႔မရခင္မွာပင္ ေခါင္းစဥ္ထပ္ဖို႔အခြင့္အေရး မရွိေတာ့ၿပီေလ...
.............
ဖန္နန္းေဆာင္...
အထိန္းေတာ္ႀကီး / ၾကင္ယာေတာ္ရွင္း ...
ေတာင္ပိုင္းအမတ္မင္းဟုန္က
ေတြ႕ ခြင့္ေတာင္းလာပါတယ္
ရွင္းလ်န္ / *သူကငါနဲ႕ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ *
ရွင္းလ်န္ / ဝင္လာခိုင္းလိုက္!!!
အမတ္မင္းဟုန္ /ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မယ္မယ္ကို ဂါရဝျပဳပါတယ္
ရွင္းလ်န္ / မယ္္မယ္?
အပိုင္း ၁၉
Začít od začátku
