ထိုအချိန်မှာတော့ ငဦးက ကျွန်တော်တို့ကို မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကို တွန့်ကျိုးကာ မျက်မှောင်ကျုံ့ကာ ကြည့်လာသည်...၊ ထိုအချိန်မှာတော့ မိမိတို့လည်း မှားမိဆိုတာ သိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်...
"ငါတို့က ဒီအတိုင်း ပြောကြည့်တာပါ ငဦးရာ..."
ကျွန်တော်တို့က ငဦးအခြေအနေကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ဖြန်ဖျေလိုက်ပေမယ့် မကြာမီပင် ကျွန်တော်တို့ဆီ လျှောက်လာသည့် အလှလေး...။ အလှလေးကတော့ မျက်နှာလှလှလေးကတော့ အမြဲလိုလိုပင် နေရာယူထားသည်...။ အလှလေးက ရောက်သည်နှင့် ငဦးဘေးနားကို ထိုင်ကာ ကျွန်တော်တို့ကိုပါ ပြုံးပြလာသည်....။
"အစ်ကို မနက်ဖြန် ညကျ ပျိုးငယ်တို့ မီးကြာခွက် လှည့်တာ သွားကြည့်မယ်နော်..."
ထိုအသံနောက်မှာတော့ ငဦးက သူ့လူကို အသေအချာ ကြည့်လာသည်...။ ထို့နောက်မှာတော့ သူ့လူက ငဦးကို အနည်းငယ် ပြုံးပြလာရင်းမှ ...
"နော... အစ်ကိုနော်..."
ထို့နောက်မှာတော့ ငဦးက အတန်ကြာ စဉ်းစားပြီးသည့်နောက် ခေါင်းကိုသာ ညိမ့်လိုက်သည်...။ ထိုအခါမှာတော့ ကျွန်တော်တို့ပါ ပြုံးနိုင်သွားပြီး ငဦးဘေးနားမှ အလှလေးကိုသာ တစ်ချက်ကြည့်ကာ ပြုံးပြလိုက်မိပြီး ငဦးဆီ နောက်ထပ်အကြည့်ရောက်စဉ်မှာတော့ လက်ထဲက မီးပုံးလုပ်ဖို့ ဝါးတံ အသေးကိုသာ ကွေး၍ ဓားတစ်ချောင်းက မြည့်နေအောင် ရှိနေပြီး အလင်းရောင်အောက်မှာ အရောင်ခဏလက်လာစဉ်မှာတော့ လည်ပင်းကျိန်းလားပြီး... လည်ပင်းကိုသာ ပွတ်သပ်လိုက်မိတော့သည်...။
"အမလေး... ဒီဓားငဦးကတော့လေ...."
ညနေပိုင်း ရောက်စဉ်မှာတော့ မနက်က ဝယ်ယူလာခဲ့သည့် မုန့်များ ၊ ငွေများနှင့် အစ်ကိုနှင့်အတူ နှစ်ဖက်မိဘများကို ကန်တော့ဖို့ ပြင်နေသည်...။
အရီးလေးတို့က ကျွန်တော်တို့ဘက်က ဆွေမျိုးများကိုသာ အရင် ကန်တော့သည်မို့ ကျွန်တော်လည်း... အစ်ကိုနှင့်အတူ မေမေတို့ကို သွားပြီး ကန်တော့ဖို့...။ အရင်က အခြေအနေမှာတော့ မေမေတို့က အစ်ကို့ကို သိပ်မကြည်ဖြူပေမယ့် အခုမှာတော့ အဲ့လောက်မဟုတ်တော့...။
Emergency foods
Începe de la început
