Kar Koynunda / Kurt Serisi -1- [BxB]

*⁠.⁠✧. -12- .✧.*

"Ailem biraz meraklıdır, korkma lütfen." dedi. Neden böyle dediğini soracak iken yanımıza doğru gelen kişileri görünce susmak zorunda kaldım.

Gözlerim büyürken başımı Yankı'nın göğsüne gömdüm. Bu durum komiğine gitmiş olacak ki ufak bir kıkırtı döküldü dudaklarından. "Kafanı gömerek saklanamazsın, Sancak."

"Niye üstümüze doğru geliyor bunlar?" diye mırıldandım kaçamak bakışlar atarak Yankı'nın mavi gözlerini inceledim. "Muhtemelen neyin ol-"

Yanımıza gelen yaşlı bir kadın sözünü keserek "İyi mi? Nesi var, ayrıca neden haber vermiyorsun sen?! Seni gidi hergele insan ilk annesine haber verir! Ne yaptın çocuğa? Şuna bak ne kadar minik birşey, ezdin dimi çocuğu! Zavallı yavrum tipe bak çok şeker bir şeye benziyor. Birşey mi oldu? Çok mu yüklendin çocuğa, ensesinin hâli ne öyle? Hemen mühürledin mi zavallımı?!" diyerekten soru yağmuruna tuttu Yankı'yı.

Şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırarak Yankı'ya döndüm. "Annen mi?" diye sordum. Bıkkın bir nefes alarak "Evet, benzemiyoruz biliyorum" dedi. Annesi çok konuşkan ve kumral bir kadındı.

Acaba babasına mı benziyordu? Bana ne bundan? Off.

"Maalesef altıncı olur kendisi, canın acıyor mu yavrum? İyi misin?" diyerek araya girdi Yankı'nın annesi.

Altıncı? Umarım Yankı babasına benzemiyordur!

"İyiyim, şey-"

"Nergis ben. Nergis anne diyebilirsin!" dedi sözümü keserek. Çok neşeli bir kadındı. Aşırı neşeli..

Bakışlarım Nergis teyzenin arkasına kayarken dikkatli bir şekilde beni inceleyen birkaç çocuk, genç ve Filiz'e kaydı.

Filiz de buradaydı demek. "Anne çekilinde geçelim isterseniz?" diye sordu Yankı tek kaşını kaldırarak.

"Yankı haklı, teyze. Ebe anaya gidiyorlar belliki." diyerekten araya girdi Filiz. Anında "Evet ufak bir sorunumuz var sanırım." diyerek cevapladı onu Yankı.

Nergis teyzenin yüzü gerildi. "Yürüyemiyor mu?" diye sordu Nergis teyze. Yankı'dan önce davranarak, "Yürüyorum ama bacaklarım pek iyi değil." dedim kısa bir şekilde. Anında bakışlarımı kaçırarak gülen suratı ile beni izleyen Filiz ile bakıştım.

"Tamam, bende geliyorum o zaman!"

"Anne!" diye mırıldandı Yankı. "Ne var canım. Anneniz olarak durumdan haberdar olmam lazım."

Yankı reddedecek iken avucumu ağzına kapatarak çatık kaşlarım ile beraber konuşmaya başladım. "Niye kadını üzüyorsun? Gelse ne olacak, gelebilir bence."

Kısa bir an sessizlik oluştu. Hemen ardından Yankı bunu beklemiyormuş gibi şaşkın gözlerini aralayarak ağzını kapatmış olduğum elimi inceledi.

Konuşması için elimi çekerek bekledim. "Sen istiyorsan." dedi ağız içerinde geveleyerek. Muhtemelen bildiği bir şey vardı ve annesinin tepkisi pek hoşuna gitmeyecek türdendi.

Bakışlarım Nergis teyzeye döndüğünde, ikimiz arasında mekik dokuyan yeşil gözleri benim üzerimde durdu. "Hayatımda ilk kez." dedi ve ekledi cümlesine. "Yankı'nın birini dinlediğini görüyorum. Sen, gökten falan mı düştün?! O kadar imkansız ki inanamıyorum!"

Neşeli sesi gülümsememe neden olurken "Aslında" dedim ve ekledim cümleme. Hâlbuki Yankı her istediğimi yapıyordu. "Yankı çok nazik biri, öyle değil mi yoksa?"

Tam Filiz olaya atlayacak iken "Bu kadar konuşma yeter" diyerek yürümeye başladı, Yankı.

Hızlı bir şekilde ilerlemeye başladığı için Nergiz teyze de peşimizden yetişmek zorunda kalıyordu.