Aslı beni şaşkınlıkla dinliyordu, ne söyleyeceğini bilmiyor gibiydi.
"Açelya ben gerçekten çok şaşkınım, bu süreçde neden benimle konuşmadın?"
"Aslı inan bana bunların nasıl yaşandığını bende bilmiyorum ve o süreçte seninle konuşmak aklıma bile gelmedi her şey çok ani gelişti"
"Ben söylemiştim sana Acara karşı birşey hiss ediyorsun demiştim, ama sen kabul etmedin, Doğanı sevdiği söyledin, bak şimdi başına neler geldi. Doğanı tamamen keybetmek üzeresin"
"Biliyorum bunları Aslı. Ama Acarla ben asla olamam"
"Bir bebek söz konusu"
"Biliyorum ama onunla aile ola bilme düşüncesi. Bana değiştiğini kanıtlayacağın söyledi, özür diledi defalarca kez, şuan bile aşağıda beni bekliyor"
"Özürdilemesi geçmişi değiştirmez Açelya, söylemek istemiyorum ama o senin babanı öldürdü..."
"Biliyorum. Ama ona nasıl katlanacağımı bilmiyorum, son zamanlarda o kadar iyiki benimde ona olan duygularım onun iyi olduğuna beni ikna etmeye çalşıyor, ama geçmişi unutamıyorum. O yüzden zamana bırakacağım ne olacağını görürüz"
"Peki Doğan?"
"Bilmiyorum benimle artık görüşmek bile istemediği belli onunlada konuşacağım, onu çok iyi anlıyorum. Ona neler yaşattım ben onu çok kırdım, berkide en iyi hayatından çıkmamdır. Ama bebeğin onuna olma ihtimalı var ama onun bebeği olsada beni affedeceğine inanmıyorum"
"Anlıyorum, Doğan gerçekten çok iyi birisiydi senin için neler yaptı" susdum doğru söylüyordu.
"Aslı ben Türkiye dönüyorum, burda yaşamama gerek yok artık buraya Acardan kaçarak gelmiştim. Ama buldu beni, buraya zaten hiç alışamamıştım tam anlamıyla. Bilmeni istedim geri döneceğimizin" üzülmüştü hemde çok beni kendine çekerek sarıldı, buradaki tek güvene bileceği kişi bendim, ama o zaten buraya bensiz gelmişti, zamanla yokluguma yine alışırdı. Zaten biz konuşmaya devam edecektik.
Saatlerdir Aslılardaydım. Çok konuşmuştuk, bir-birimize sarılıp baya ağlamıştık. Bizim üstümüze Mayada uyanmıştı, onunlada oynamıştım. Bir kaç güne gidecektim, Aslı ile şimdiden vedalaşmıştık. Zaferde gelmişi onunlada vedalaşmıştık Aslı olanları onada anlatmıştı.
Çok yorulmuştum izin isteyerek kalkmıştım artık, tekrar vedalaştıkdan sonra evden çıkmıştım. Acaba Acar beni halada bekliyormuydu?
Evet kapıdaydı saatlerdir bekliyordu beni. Yüzüme küçük bir gülümseme kondurdum ve arabaya doğru ilerledim, Acar beni fark edince hemen arabadan inmişti.
"Saatlerdir bekledin demek"
"Bekleyeceğimi söylemiştim, sözümde dururum. Ama çok bekledim uzun sürdü baya konuşmanız"
"Çok birikmiş şey vardı, beklemek yordumu seni bıktın mı?"
"Tabiki hayır, ben seni hayatımın sonuna kadar beklerim" güldüm ve başımı aşağıya eğdim,oda gülüyordu.
"Gidelim o zaman" dedim ve arabya bindim oda binmişti, arabıyı çalıştırdı ve oradan uzaklaştık.
"Açmısın? Akşam olacak neredeyse" acıkmıştım aslında baya ama onunla yemek yemek fikri biraz qaripti.
"Çok değil otelde atıştırırım ben"
"Açelya bunu yapma" dedi neyi dercesine baktım ona.
"Benimle birlikte birşey yapmak istemiyorsun anlıyorum" dedi sustum, önüme döndüm. "Beni uzunca bir süre göreceksin, böyle davranma, sen hamilesin hem aç kalmaman gerek. Hayır demeni kabul etmiyorum bir resturanta gidiceğiz" kabul ettim bende açtım hem onun ben ne kadar desemde inat edeceğini biliyordum.
KAMU SEDANG MEMBACA
İşin Tehlikesi
Misteri / Thriller"3 E KADAR SAYIYORUM GÜZELİM ŞİMDİ KOŞTUĞUNDAN DAHA HIZLI KOŞ" diye bağırıyordu. Hızlanmaya başladım ama ayaklarımın altı çok acıyordu acıdan ölecek vaziyyeteydim ama duramazdım, eğer şimdi dursam bir daha koşamayacaktım. "1... 2... 3..." diye bağır...
