Gizemli Takipçim

Gerçek aşk

Hayatımda belkide hiç dokunamayacağım o kaslı kollara tutundum.Ellerini belime sarıp beni sıkıca kendine doğru çektiğinde anlamıştım.Aynı dizilerdeki gibi bir öpüşme sahnemiz olacaktı.Bu sefer başarmıştım,gerçek aşkımı bulmuştum.Beni kimse durduramazdı artık.SONUNDAA!Allah'ım sana şükürler olsun!

"Allaah!"

Kıçımın ağrısıyla bi anlık sarsıldım. "Gizem dibindeki alarma uyanamıyosun yan odadan ben uyandım kızım,hadi kalk." Ay yok artık!Gerçek aşkım uğruna yataktan düşüp kalçamı kırmıştım resmen.Hem de en güzel anında! Güzelim rüyalarımın yarım kalmasından nefret ederdim ki nitekim ben bunu hergün yaşıyordum.

"Kızım sen imana falan mı geldin şükrediyosun."

"Annecim emin ol o şükrün imanla bi alakası yok." Tabiki de rüyamı anneme anlatmayacaktım.Valla ayağındaki terlikle ağzımı burnumu kırar,haşat etmeden de bırakmaz beni.

Okul saatinden bir buçuk saat erken uyanmama rağmen evde kahvaltı yapmazdım çünkü okula geç kalırdım.Anneminse sabahları tek görevi gelip alarmımı kapatmak ve beni uyandırmaktı.

Kalçamın ağrısı geçtikten sonra düştüğüm yerden kalkıp banyoya gitmek için yola koyuldum.Elimde olsa halının üstüne yatıp uyuyacaktım.Gerçi yok yazılmam yedi buçuk gün olmuştu.hepsi de benim salak salak banyodaki halının üstünde uyuya kalışlarım yüzündendi.Diğer çocuklar gibi okuldan kaçma fırsatım hiç olmadı ki kaçayım.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra alttan topladığım saçlarımı açtım.Saçlarım omuz hizamın biraz daha altındaydı.Benim gözümde kısa bi saç olduğu için yapmaya gerek duymuyordum zaten şuan da tam istediğim gibi duruyordu.Altıma siyah bir pantolon üstüme de bol siyah bir sweat geçirdikten sonra aynanın karşısına geçtim.Bugün mutlu olduğum için aynı zamanda güzel ve doğal olmam gerekiyordu.Göz altlarıma kapatıcı,dudağımı doğal göstermesi için hafif renkli bir dudak nemlendiricisi ve kirpiklerime de maskara sürdükten sonra hazırdım.Artık çıkabilirdim ki çıkmam lazımdı yoksa geç kalacaktım.

On bir katlı binanın altıncı katında oturduğumuz halde sabahları aşağıya merdivenden iniyordum çünkü olimpiyat koşu yarışlarına hazırlanıyordum ve olabildiğince ayaklarımı açık tutmam lazımdı.Aşağıya indiğimde evimin önünde bulunan çizginin arkasına doğru geçip hizamı aldıktan sonra üçten geriye doğru saymaya başladım. "3, bu sene yarışmalarda galip geleceğim 2, Meryem cadısını yarışlarda ezeceğim 1, o madalya benim olacak!"

Allah ne verdiyse yardırıyordum.Tabiki arada nefes almayı da unutmuyordum.Beş dakika durmadan koştuktan sonra Ahmet ustadan simit almam için durmam gerekiyordu."Ahmet usta her zamankinden ateşle!" Olduğum yerde dursam bile hareket etmeyi bırakmıyordum.Dizlerimi yukarı doğru çekiyordum.

"Al kızım en yumuşağından"

"Kolay gelsiin!" Koşuma kaldığım yerden devam ediyordum.Elimde takılı olan saatten,saatin kaç olduğuna baktığımda 15 dakikam olduğunu farkettim.Ayaklarımı olması gerekenden daha da hızlandırmam lazımdı.Eğer bu seferde geç kalırsam Seyran parçalardı beni yeminle.Seyran yoluğu okuldaki herkesin korktuğu ingilizce öğretmeniydi.Eğer ki okuldan atılmayacağımı bilsem saçından tutup duvara çalardım o derece.Ayran almak için kudret amcanın marketine girecektim.Şahsen ben hep onun marketinden alışveriş yapmak isterdim çünkü kendisi çok beyefendi,kibar bir adamdı ve bana çok iyi davranırdı.Malesef ki tek sıkıntı yaşının benden oldukça büyük olmasıydı.Ee öteki Dünyada artık.

Koşar adımlarla kapıdan içeri girecekken aniden karşımda birisi belirdi.Ayaklarıma durmaları için sinyal göndersem de artık çok geçti,duramazdım.Ayağımı incitebilirdim.Resmen çocuğun üstüne attım kendimi.

Bir kaç saniye ne olduğunu anlamaya çalışsam da sonra çocuğun üstünden çekilerek oturur vaziyette iyi olup olmadığını sordum. "İyi değilim!Hangi mal marketin içine bu kadar hızlı koşarak girer ki?"

"Bilerek yapmadık heralde!İnsan sen iyi misin diye sorar."

"Olan sana olmadı ki bana oldu farkındaysan resmen üstüme atladın."

Laflara bak laflara sen kimsin de ben senin üstüne atlayayım lavuk!Ne yaptıysam ayaklarım için yaptım,madalyam için yaptım.Okul!Bu karmaşada okul tamamen aklımdan çıkmıştı.Saate baktığımda 8 dakikam vardı.Hemen oturduğum yerden kalkıp lavuğu da arkamda bırakarak koşmaya başladım.Ondan daha önemli işlerim vardı.Örneğin Seyran yoluğundan azar işitmemek.