ENKAZ

OPERASYON

Nefesimi tutup mesaj yazdım.

Siz: Nasılsın?

Kapatıp tekrar önüme döndüm.  Anında tekrar titredi.

"Murat sıra ben de iyi bak mağaraya" diyip aldım telefonu. Murat'ın kıkırdama sesini duydum ama aldırmadım.

Umay: Oh Giray çok şükür haber alabildim senden. Nasıl korktum bir şey oldu diye.

Güldüm. Korkmuştu benim için. Hatta baya güldüm.

"Komutanım eviniz yanıyor"

"Yansın" Murat güldü. Ne dedim ben? Aha yandık. Bakışlarımı ekrandan çekip Murat'a baktım. Zevzek nasıl sırıtıyordu.

"Lan bundan birine bahsedersen Burcu'ya geçen operasyonda bacağından vurulduğunu söylerim" dedim tehditkar sesimle.

Gülümsemesi soldu. Yüzünü korku sardı.

"Tamam komutanım valla bir şey demem" sinsice Güldüm.

"Adam ol" dedim tekrar ekrana döndüm. Ama bakışı hala bendeydi.

"Lan gerizekalı bana değil mağaraya bak" anında döndü karşıya. Ben de ekrana.

Siz: Arasadayın keşke

Umay: Rahatsız etmek istemedim nolur ne olmaz diye

Siz: İyiyim ben sen iyi misin asıl?

Umay: Evet, alıştım bir az daha

Siz: Güzel sevindim. Eksik var mı evinde?

Umay: :D her şeyden fazla fazla var sağol.

Siz: :D

Siz: Uyu artık geç oldu.

Umay: Dosyalarınızı inceliyorum. Maşallah Yüzbaşı bana diyorsun ama senin başarıların beni geçmiş.

Yine güldüm. Ya da en başından beridir gülüyordum ama şimdi fark ettim.

Siz: :) olsun senin başarıların daha önemli.

Umay: Baban için, üzgünüm başın sağolsun.

Siz: Vatan sağ olsun

"Komutanım hareketlilik var" dedi bir an da Murat. Anında dürbünü elime alıp baktım. Yaklaşık 10 tane çocuk vardı.

"Şerefsizler çocukları almışlar. Murat sessizce uyandır herkesi" dedim ve hızla telefonu elime aldım.

Siz: Umay şimdi gitmem lazım beni merak etme dikkat et Allah'a emanet.

Aniden cevap geldi.

Umay: çok dikkat edin Giray dualarım sizinle.

Görüldü atıp telefonu uçak moduna aldım ve cebime koydum. Ayağı kalktım. Herkes uyanmıştı.

"Ne yapıyoruz komutanım" dedi Efe Pusat'a baktım.

"Çocukları kurtaracağız" dedim ciddiyetle. Pusat'ın yumruğunu sıktığını gördüm. Arkamı dönüp elimle işaret verdim. Hepimiz silahlarımız ile koşarak ilerlemeye başladık.

Başlıyoruz...

💣

Hakkari

Umay'dan

Giray gideli günler olmuştu. Ne bi iz ne de bir haber vardı. Endişe ediyordum onun için. Sürekli elim telefona gidiyordu aramak için ama yapamadım. Bir anda her şeyi mahvederim diye yapamadım. Saate bakım gece 2.30'du ve benim hiç uykum yoktu.