Hindi ko namalayan na nasa loob na kami at kumakanta na itong baliw na ito. Anong klasing kanta iyan?






"Lagi akong niyayaya tuwing may fiesta, bentang-benta
Lahat lumuluwang mata 'pag ako'y nakikitang palapit na
It's a bird, it's a plane, no, it's only me
Remember M, remember E, remember me, TUTOY BEBU"






what the fuck, Madelaine? Tutoy bebu? Ano bang nangyayari sa’yo at nagkaka ganyan ka?






Tuwang-tuwa pa siya sa pag kanta niya. Lumapit ito saakin at hinawakan ang ulo ko tsaka siya nag simulang gumiling. Putangina, heeeelp!






"Oh, ang galing, galing kong suma-yaw
Galing kong gu-malaw, galing kong suma-yaw
Galing kong guma-law, galing kong suma-yaw
BEBUNG-BEBU guma-law"






Hindi parin ito tumigil sa pag giling sa harapan ko. Nahihiya tuloy ako dahil iyong mga staff dito sa music booth tawang-tawa sa pinag gagawa niya.





Tinabig ko ang kamay nito dahilan para tumigil siya. Salamat naman. Maganda boses niya, kaso iyong pag kanta niya wala sa tono, at yong pronunciation niya... Jusko, ayaw ko nalang mag talk. Baka high na high itong Madelaine niyo.








Tumabi ito saakin kaya hinayaan ko nalang siya. Baliw na siya, kanina pa siya tawa nang tawa.  "Kanta na tayo, okay?" Saad nito kaya napairap nalang ako.








"Heto na naman
Sulyap ng ‘yong mata
Na nagsasabing, ika’y nag-iisa
Pinilit kong sabihin
Ngunit di ko magawa
Na magsabing gusto kita"







Nakangiti itong kumakanta, at nakatitig pa ito saakin kaya hindi ko mapigilang mahiya. Hilig kase nitong tumitig nalang bigla






"Tuwing makikita ka
Ang damdamin ay hindi mapigilan"







Ang ganda ng boses niya. Iyong lyrics na binitawan niya, biglang pumasok ang isang tao sa isip ko. Gano’n na gano’n kase ang nararamdaman ko kapag nakikita ko siya.






"May nagmamahal naba sayo?
Kung wala ay ako nalang
Lahat ibibigay sayo
Na walang alinlangan
Sana’y bigyan naman ng pansin
Ang puso kong ito
Kaya tanong ko lang
Kung may nagmamahal naba?
Sana’y ako nalang"








Titig na titig parin ito saakin habang binibitawan niya ang mga lyrics na yon. Hindi naman ako manhid para maramdaman na may gusto saakin si Maddie.






"Lagi kitang, inaabangan
Baka sakali makausap man lang
Ngunit takot ang nadarama
Pag nariyan ka na
Pero naiinis pag may kausap ka ng iba"






Hinihintay ko lang talaga na siya mismo ang umamin saakin, sa personal. Hindi naman ako maga-assume na gusto niya ako, kung hindi ko siya nahuli na siya ang naglagay ng love letter sa locker ko.






"Laging nasa isip ka
Di na magbabago magpakailan pa man"






Nakangiti itong inabot saakin ang microphone.






"May nagmamahal naba sayo?
Kung wala ay ako nalang
Lahat ibibigay sayo
Na walang alinlangan"






Lahat binigay ko sakaniya. Alam kong hindi niya iyon hiniling, pero kusa ko paring binigay lahat. Pero wala eh, hindi parin niya ako nagustohan.







"Sana’y bigyan naman ng pansin
Ang puso kong ito
Kaya tanong ko lang
Kung may nagmamahal naba?
Sana’y ako nalang"






Sa tagal naming nagsasama, kahit minsan ba hindi niya napansin ang nararamdaman ko sakaniya? Gano’n na ba siya ka manhid?






"Di na magbabago ang puso ko
Ako’y magmamahal sayo"







Kahit pinagtabuyan niya ako. Kahit nasabihan niya ako ng masasamang salita. Hindi nabawasan ang pagmamahal ko sa babaeng iyon. Ganoon katanga ang puso ko sakaniya.







"May nagmamahal naba sayo?
Kung wala ay ako nalang
Lahat ibibigay sayo
Na walang alinlangan"







Siguro, hanggang doon nalang ang pagsasama namin. Hanggang dito nalang ang story ng buhay namin. Ayaw niyang makasama ako, dahil gusto niya kasama ang lalaking iyon.






"Sana’y bigyan naman ng pansin
Ang puso kong ito
Kaya tanong ko lang
Kung may nagmamahal naba?
Sana’y ako nalang"





Kung saktan man siya ng lalaking iyon, sana hindi siya mag dalawang isip na bumalik saakin.





Tatanggapin ko naman siya ng buong puso. Kung hindi man niya makuha ang pagmamahal na gusto niya sa lalaking iyon, kayang-kaya ko naman ibigay iyon sakaniya.





Kung natuturuan lang ang puso at isip ko, una palang hindi ko pinagsiksikan sakaniya ang sarili ko.







Noong sinabi niyang layuan ko siya, nasaktan ako ng sobra. Pero iyong puso’t isip ko siya parin talaga ang laman, baliw na yata ako.





Siguro nga baliw na ako sakaniya. Kahit sino pang iharap saakin na babae o lalaki, wala talaga. Siya parin ang taong paulit-ulit kong mamahalin kahit na masakit.





Mahal ko siya, pero may mahal naman siyang iba. Pisting buhay naman ito oh.




Ano kayang kasalanan ko sa past ko at bakit ganito ang nararanasan ko. Kasalanan ito ng gobyerno wala man lang sila ginawa para mahalin ako ni Astrid.


___________


thank you pala sa mga patuloy nagbabasa at sumusuporta sa story. Thank you rin sa nga nagpa-follow! Have a lovely day everyone!

𝙵𝚘𝚘𝚕𝚒𝚜𝚑 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝 | 𝙶×𝙶 [SeBy]Where stories live. Discover now