Para itong bata na umupo sa sulok ng kwarto at di nakuhanh tumabi sa akin sa kama.

Ayokong lapitan dahil gusto kong makapag-usap kami ng maayos.

" Ano ba ang gusto mong pag-usapan para matapos na ito? "

"About us, wife. I want you back."

Kita ko ang mapait na ngiti nito bago tumingin sa baba.

"Wife, I know it's my fault -"

"Wala ka namang kasalanan. I don't blame you, Laurence. You felt like I betrayed you kaya mo ako nasaktan," bulong nito.

"Still my fault, dapat nakinig ako sayo. Dapat pinakinggan ko ang paliwanag mo..."

Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang makita ko ang sunod-sunod na pagbagaak ng luha niya.

Sinubukan kong lumapit pero umiling ako.

"It's not you, it's me..."

"Serene-"

"I want to be happy with you, Laurence. I want my family to be complete."

"Then love me again. Accept me again in your life, " nagsusumamong sabi ko at lumuhod sa harap niya.

Hinawakan ko ang kamay nitong nanginginig. Kita ko sa mata nito ang lungkot at Galit.

"Wife, talk to me please. I will listen."

"Takot akong masaktan muli, n-natatakot ako na masaktan muli pag hinayaan kitang p-pumasok muli sa buhay ko," umiiyak na sabi nito. "K-kasi Hindi na lang ako Ang masasaktan pag nagkataon, pati Ang anak natin pwedeng masaktan."

"Hindi ko kayo sasaktan-"

"Y-you said that years ago but you left me even I begged you to s-stay... "

"I'm sorry," sising sisi na sabi ko at niyakap siya nang mahigpit. "Just last chance..."

Hindi ito nagsalita, ilang minuto pa nang tumahan na ito kaya hinarap ko siya sa akin.

"Wife-"

"My life was hell, my own family break my heart... You break my heart... "

" I'm sorry, Wife."

"Nabuo ako ng dumating sa buhay ko si Sierra, she's my everything now. I will protect her from heartaches that I experienced. I'll make sure that no one will hurt her even you... "

" I won't hurt my daughter. Nagkamali ako nuon at Hindi na mauulit 'yun. I promise," bulong ko.

Ilang minutong katahimikan ng magkwento ito ng Buhay niya nuon Hanggang sa pumunta ito ng Canada at umuwi ng Pinas para magpanggap.

Nakaramdam ako ng galit sa pamilya niya lalo na kay Serenity habang nakikinig ako sa kanya.

Hindi naging madali ang buhay niya, she deserve better. She deserves everything.

Hinawakan ko ang pisngi nito at unti-unti kong nilapit labi ko.

"I'm sorry but please let me kiss you, wife." Bulong ko bago sakupin ang labi nito.

Handa na akong masampal pero nakaramdam ako ng tuwa ng gumanti siya ng halik sa akin.

Pinaramdam ko sa kanya kung gaano ko siya ka-miss. Ayoko pang bumitaw ng itulak niya ako.

"I need to breath," naghahabol hiningang sabi nito kaya napangiti ako.

Damn, cute and sexy.

Kinuha ko ang kamay nito at tinayo ko siya.

" A-ano.. "

" I love you, Serene. Will you accept me as your husband again? "

Hindi ito sumagot at nakatitig lang sa mata ko.

"Sa pagkakataong ito sayong sayo lang ako. Sayo at kay Sierra lang ako makikinig," dugtong ko.

Grabe ang kaba sa dibdib ko, natatakot ako na ma-reject ulit.

"Hindi kita minamadali," bulong ko ulit dahil wala pa rin akong nakuhang sagot.

Nawalan na ako ng pag-asa...

Tumingin na ako sa kamay namin na magkahawak.

"Laurence," tawag nito sa akin kaya muli akong napatingin sa  magandang mukha ng Asawa ko.

Damn, she's is my definition of gorgeous.

"Wife-"

"Don't break my heart again," bulong nito.

"I won't, wife." Sunod-sunod na iling ang ginawa ko.

" I love you, Hubby."

Hindi ako makapaniwalang napatitig kay Serene.

" W-what did you say? " Utal na tanong ko.

Mali lang ba ang narinig ko? Nag-iilusyon lang ata ako.

"I love you," nakangiting ulit nito at hinalikan ako sa labi. "Let's start a new beginning, let's create a happy memories with Sierra."

Your BOYFRIEND is my HUSBAND!Where stories live. Discover now