Chapter 24
Elijah POV
Umuwi na ako sa Pilipinas dahil Hindi naman nya ako maalala Kaya Hindi na ako nag pa kita ulit sakanya.
Habang pumipirma at nag babasa ng mga papers rito sa opisina ko ay bigla akong nagutom Kaya lumabas muna ako sa opisina ko pupunta na Sana ako sa kusina ng mapahinto ako nakuha ng ako ng pansin ang is
ang lalaki. Ang lalaking dahilan ng sakit na nararamdaman ko. May kasama itong babae.
Malungkot na nga ako lalo mo pa akong pinalungkot ang hirap mo namang Mahalin di nakukuntento sa isang beses na sakitan.
Dalawang araw na ang nakalipas ng na kita ko sya sa restaurant ko at ang kasama nitong babae. Papunta ako ngayon sa isang bar inaya kasi ako nila Janah nasa Manila kasi sila kaya nagyaya na daw sila dahil wala na naman sila lilipat ng lugar sa ibang lugar nanaman work nila.
Nang makarating sa bar na sinasabi nila ay agad akong pumasok roon. Masyadong maliwanag nakakahilo ang ilaw nito na paiba iba ang kulay. Na sakitan sa tenga ang tugtugin mabaho din dahil Amoy Alak na ang paligid.
Nang makita ko sila ay agad ko silang pinuntahan.
"Andito kana pala akala ko namin din kana makakarating" Bungad ni Janah sa akin. Ngumiti na lang ako.
Naupo ako sa tabi ng isang estranghero Hindi ko na lang pinansin ang pamilyar na taong ito.
Kwentuhan at inuman lang ang nangyari kasama namin si Jeniah si Kuya Zyrel Wala si ate Aries dahil Hindi sya umiinom.
Habang nag inuman kami ay biglang humarap ang estrangherong pamilyar na lalaki na ka tabi ko. Nang humarap ito sa amin ay parang gusto ko na lang lumubog sa kina uupuan ko.
Kaya pala pamilyar ang katabi ko ay dahil wla Nang iba kundi si Sunrey. Nakatitig lang ako rito ganoon din sya sa akin. Ilang oras kami ng nakatingin lang sa isat isa Nang magsalita ito.
"Ikaw yung babaeng pumasok sa kwarto ko nung araw na nagising ako Hindi ba?" Tanong nito sa akin. Tumango naman ako. Ha pagkatapos kong magpuyat at mamalagi sa kwarto mo kakaalaga sayo kakalimutan mo lang pala ako.
Tahimik na lang ako na nakikinig sakanila sila Hindi niya nakalimutan pero ako kahit pangalan ko ay Hindi nya maalala. Sunod sunod ang pag inom ko ng Alak na nasa harap ko hanggang sa malasing ako. Hindi ko alam kung naka Ilang bote na ba ako pero patuloy parin ako unti unti na rin nag sisiwalaan ang mga tao sna kasama namin. Nang Hindi na Kaya ng tyan ko ang dami ng nainom ko ay tumayo na ako saka umalis.
Nang makalabas ako sa bar ay agad akong pinuntahan sa parking lot habang hinahanap ang kotse ko ay bigla nalang may humila sa akin nag pupumiglas pa ako ngunit dahil malakas ito ay wala na akong nagawa nakatayo lamang kami roon.
"Sino kaba talaga simula ng makita kita Hindi mo na nilisan ang isip ko sino kaba sa buhay ko? " Tanong ng taong ito nangunot ang nuo ko dahil sa pinagsasabi niya idinilat kong mabuti ang ang mga Mata at para akong nagising ng makita kung sino ang aking ka harap.
"Anong binitiwan mo nga ako ano bang kailangan mo? " Sigaw ko rito.
"Sino kaba? Sino kaba sa buhay ko at Hindi mo na nilisan ang isip ko" Sigaw din nito pabalik sa akin.
"Ako Sino ako? " Tanong ko din habang nakaturo sa sarili. "Ako lang naman ang taong Mahal mo na kinalimutan mo!!" Napatigil ito sa isinigaw ko. Kaya ginawa kong paraan iyon para iwan sya roon.
