Yaşanmamışlıklar

31💙🌬️

Şimdi ise olduğum yerde iyice sindim. Bacaklarımı göğsüme doğru çekmiş, etrafını kollarımla sarmıştım. Kafamı da dizlerime koydum. Uçağın camından dışarıyı seyretmeye başladım.

Herkes kendi arasında bir şey konuşuyordu.

Tam kendime gelmişken bu olay hiç iyi olmamıştı. Aydın denen o adama ne olmuştu bilmiyordum fakat umrumda da değildi.

Gözlerim kapanmaya başladı.

Kendimi uykunun o mükemmel sıcacık kollarına bıraktım. Bu süreç içinde dokunduğum tek koldu.

Uzaktan ismimin seslenmesiyle gözlerimi hemen açıp ayağa kalktım.

Başım dönmüştü. Elimi kafama koydum.

Biri kolumu tuttu. Kolumu kendime çektim hemen.

Alp abiydi.

Kafamı eğdim.

Üzmüştüm onu. Herkese zarar veriyordum.

Etraf karanlıktı. Uçak bir buçuk saat sürmüştü.

Hala uykum vardı. Sürekli uyumama rağmen uykum vardı.

Bitmeyen bir yorgunluğu nasıl bitirebilirdim? Bunu acilen düşünüp uygulamam gerekti.

Ruhsal, fiziksel bir yorgunluğum vardı.

Belki bir gün elbet biterdi, bitirirdim bitmez ise.

Herkes suskundu. Bana acıyolardı.

Eve doğru yürümeye başladım. Uykum vardı fakat odama girdiğimde yapacağım ilk iş banyoya girip, vücudumdaki izlere bakıp bakıp kendimden iyice iğrenmem gerekti. Bunu yapmam lazımdı. Sonra banyoya girip iyice yıkanmam lazımdı.

Temiz hissetmezsem güzel sonuçlar olmayabilirdi.

Odama doğru çıkmaya başladım. Ağırdım. Aynı bir kaplumbağa gibi.

Dora, herkesten önce çıkmış odasına girmişti bile. Bir kere olsun yanıma gelip 'geçmiş olsun' dememişti.

Dese ne olurdu sanki. Geçecek miydi? Hayır.

Odama girdim. Almina Hanım peşime girdi.

Yatağıma yürüdüm ve oturdum. Korktum. Çünkü tek başıma bir yatakta yatarsam gene o gelirdi. Benden izinsiz bedenime o pislik ellerini değdirebilirdi. Sesimi kimse duymayabilirdi.

Almina Hanım önüme çöktü."Ellerini tutabilir miyim?"diye sordu.

İzin verdim. O bana dokunabilirdi. Kötü niyetle dokunmazdı. Güveniyordum ona.

"Melek izin ver seni ben yıkayım. Hani ilk geldiğin zamanda yıkamıştım. İzin ver bu gece de seni ben yıkayım. Biliyorum o ellerden hala korkuyorsun, biliyorum o pis ellerden arınmak için kendine zarar vereceksin. Melek, onlardan arınması gereken kişi sen değilsin o. Güzelim, benim güzel kızım sen pis değilsin at o fikri aklından."

Düşündüm. Pis miyim? Evet.

Beni yıkamasını istemiyordum fakat kıramazdım onu. Kafa salladım.

Yavaşça ayağa kalktı."Benim odamda yıkayım seni."dedi. Kafa salladım.

"Bekle burada kıyafet alayım sana."dedi ve yanımdan gitti.

"Haydi gel."dedi.

Odasına girdiğimizde babam da vardı. Bana baktı. Bana acımasını görmek istemiyordum. Kafamı eğdim. Bakmadım. Utandım.

"Geç banyoya."dedi Almina Hanım.

Banyoya girince Almina Hanım biraz sonra gelmiş, kapıyı kilitlemişti.