ကိုယ့်ရင်ထဲက ကံ့ကော်မြိုင်(One Shot) / ကိုယ့္ရင္ထဲက ကံ့ေကာ္ၿမိဳင္(One Shot)

ကိုယ့္ရင္ထဲက ကံ့ေကာ္ၿမိဳင္(Zawgyi)

ေမြးညႇင္းရွိန္းေသာလက္ေခ်ာင္းျဖဴသြယ္သြယ္တို႔မွာကား လွပဝင့္ႂကြားေသာဖိတ္စာေပၚရွိ နာမည္ႏွစ္ခုကို မထိတထိကိုင္ေနသည္။

ေမာင္သြင္ေနလင္း + မအဇဋာဝတ္ရည္

မႈန္ေနေအာင္မေခ်ာေသာ္လည္း ယဥ္လွသည့္ႏုမ်က္ႏွာသည္ ၿပဳံးေယာင္သန္းသြားေလသည္။ မိန္းမပ်ိဳ သည္ ဝင္သက္ထြက္သြက္ကို ျဖည္းညင္းစြာပင္ရႉရႈိက္ေန၏။ ရႉရႈိက္ေနစဥ္ဝယ္ ကံ့ေကာ္ပန္းရနံ႔တို႔ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ေလးသင္းပ်ံ႕ေနရာမွ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ထုံသင္းလာသည္။

လက္ထဲရွိျဖဴလြလြကံ့ေကာ္တစ္ပြင့္သည္ ဤသို႔မေမႊးပ်ံ႕ႏိုင္။ ၿခံဝင္းထဲ၌လည္း ကံ့ေကာ္ပင္တို႔မရွိေခ်။ မိမိသိသေလာက္ ေဘးႏွစ္ၿခံထဲ၌လည္း ကံ့ေကာ္ပင္မျမင္ဖူးေပ။ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဖိတ္စာ၌ကံ့ေကာ္ပန္းကိုပါ ထည့္ေပးမွန္း စိတ္မဝင္စားလွေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္၌ ကံ့ေကာ္ပန္းမ်ားစြာမွသင္းပ်ံ႕လာသည့္ရနံ႔ရေနသည္မွာ မိမိစိတ္ထင္ေန၍ေပေလာ။ ခံစားမႈအဟုန္တို႔ေၾကာင့္ ဥပါဒါန္စြဲကပ္ျခင္းေပေလာ။

ႏွလုံးခုန္သံကိုလည္း တိုးသဲ့စြာၾကားေနရေပ၏။

လြမ္းစရာဂစ္တာရႈိက္သံႏွင့္အတူ အသံတစ္ခုသည္ပ်ံ႕လြင့္ေန၏။

'ေႏြဦးကံ့ေကာ္မ်ား...ဒီအခ်ိန္ေလးတိုင္းမွာ...ကိုယ္သတိရစရာေတြ...ေပၚလာၿမဲအခ်စ္ေရ...မေမ့ဘူးသိရဲ႕လား... ကံမဆုံလည္း မေမ့ႏိုင္ဘူး'

ႏွလုံးအိမ္၌ျပင္းထန္လႈိက္လွဲမႈမျဖစ္ေပၚေသာ္ျငား မ်က္ဝန္းအိမ္ဝယ္ မ်က္ရည္စအခ်ိဳ႕ရစ္သီလာခဲ့သည္။ မိန္းမပ်ိဳသည္ မသိမသာအံႀကိတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ရည္စတို႔ကို လက္ဆစ္ျဖင့္ အသာအယာသုတ္လိုက္ေလ၏။

ၿခံ၏ညာဘက္ျခမ္းမွ ပ်ံ႕လြင့္လာေသာေတးသံျဖစ္ၿပီး အသံရွင္၏ခပ္ဩဩအသံသည္ ခ်ိဳၿမိန္မႈ၊ လြမ္းဆြတ္မႈႏွင့္ ခြၽဲႏြဲ႕မႈတို႔ေရာယွက္လာခဲ့ေပ၏။

'စကားေလးေျပာသလိုပဲ...သူကိုယ့္နားေရာက္လာၿပီးေတာ့ ကပ္ထိုင္သြားသလိုပဲ... ဒီအတိတ္ေဆြး ေဟာင္းကမာၻေလးဟာ ခ်စ္စရာေလးပါကြယ္'

ေလအသင့္ဝယ္ ကံ့ေကာ္ပန္းရနံ႔တို႔သည္ ႀကိဳင္သည္ထက္ႀကိဳင္လာခဲ့ၿပီး စိတ္အစဥ္မွာလည္း ညႇိဳ႕ငင္ရာေနာက္သို႔ မလိုက္ပါမိေစရန္ ႀကိဳးစားေနသည္။ ေျခလွမ္းတို႔မွာကား ညာဘက္ၿခံတံတိုင္းဆီသို႔ ေလွ်ာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။