ကျောင်းတွင်းအချစ်ဝတ္ထုထဲမှာ ငါလေးက သုံးပိုင်းတည်းပါတာလေ! [ဘာသာပြန်]

အပိုင်း - ၂၅

"အာဏာရွင္... အာဏာရွင္ႀကီးက ရက္စက္လိုက္တာ! ဘာလို႔ ေက်ာင္းသားကဒ္ထဲမွာ သန္းတစ္ရာျဖည့္ေပးလိုက္ရတာလဲ!"

"ေမာ့က်ဴးခ်န္နဲ႔ လင္ရွန္းက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနၾကၿပီလား? ေက်ာင္းျမက္ႀကီးက သူ႔ရဲ႕ခ်စ္သူေလးအတြက္ ေက်ာင္းသားကဒ္ထဲမွာ သန္းတစ္ရာေတာင္ ျဖည့္ေပးလိုက္တာေနာ္!"

"အံ့ဩစရာႀကီး! ရွင္းဆန္းေက်ာင္း စေထာင္တည္းကေနစၿပီး တန္ဖိုးအရွိဆုံးေက်ာင္းသားကဒ္ ေပၚလာခဲ့ၿပီ၊ သန္းတစ္ရာေတာင္ တန္တာေနာ္!"

...

မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ေလာက္မွာတင္ အဲ့တာနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့postေတြ ေက်ာင္းဖိုရမ္ရဲ႕ homepageေပၚမွာ ေပၚထြက္လာတယ္။ ဘယ္ၾကည့္ၾကည့္ သန္းတစ္ရာဆိုတာေတြခ်ည္းပဲ ပလူျပန္ေနတယ္။ ေက်ာင္းတစ္ခုလုံး အုံႂကြလာၿပီး ကန္တင္းထဲကို လူေတြပိုမိုေရာက္ခ်လာတယ္။

ေက်ာင္းသားအမ်ားစုက ပိုက္ဆံရွားပါးသူေတြမဟုတ္ၾကဘူး ဒါေပမယ့္ သန္းတစ္ရာေလ! တကယ္ႀကီးျမင္ေတြ႕ဖူးတာ မ်ားမ်ားစားစားမရွိဘူး!

အခုပိုၿပီး ေနလို႔ထိုင္လို႔မရေတာ့တာ အိုးရန္ယင္းယီျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းသားကဒ္ထဲမွာ သန္းတစ္ရာထည့္ထားဖို႔ဆိုတာ အသိသာႀကီး ေတာ္ေတာ္ေလးကို အမ္း... သို႔ေပမယ့္ ေမာ့က်ဴးခ်န္ေရွ႕မွာမွ လင္ရွန္ကို အ႐ူးငေၾကာင္လို႔ ေျပာမိရက္သားျဖစ္ေနတယ္။ အိုးရန္ယင္းယီ ေမာ့က်ဴးခ်န္ရဲ႕ ေအးစကက္လွတဲ့မ်က္လုံးေတြကို ၾကည့္ကာ မ်က္ႏွာက ျဖဴေရာ္လာတယ္။

"ေမာ့... ေမာ့သခင္ေလး..." သူ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ေျပာလိုက္တယ္ "အဲ့လိုမရည္႐ြယ္ပါဘူး" အိုးရန္ယင္းယီ တံေတြးၿမိဳခ်ကာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ရီေနတယ္။

"ငါ ငါကဒီတိုင္း..." သူ႔ခမ်ာ စကားကို ဆုံးေအာင္ေတာင္ မေျပာႏိုင္ဘူး။

လင္ရွန္း အိုးရန္ယင္းယီကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ တစ္ဖက္လူက အရမ္းဖိအားမ်ားေနတာေၾကာင့္ စိတ္လိုက္မာန္ပါနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ေျပာမိေစဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာျဖစ္တယ္။