Chasing Mr. Yabang

Chapter Five: It's Nice Seeing You Again ♡

CHAPTER Five: IT'S NICE SEEING YOU AGAIN ♡

Kathryn' POV

After kong ihatid si Princess sa classroom niya dumiretso na ako ng uwi, medyo pagod nadin ako at kelangan ko ng pahinga. Hindi biro ang maglakad noh, kung kelan kelangan ang sasakyan namin tsaka naman ito nasira grabe.

Habang naglalakad ako pauwi malapit lang naman eh mga limang kanto lang, napaisip ako sa kurso na kukunin ko after kong mag 4th year. Kelangan alam ko na ang course na kukunin ko para maihanda ko na ang sarili ko.

 ----

Sa lalim ng pag iisip ko, hindi ko namalayan na andito na pala ako sa tapat ng bahay namin. Habang hawak hawak ko ang cellphone ko, dirediretso akong pumasok sa bahay walang tingin tingin, ng maramdaman kong parang may nakatingin sa akin bigla ko nalang tinigil ang pag check sa phone ko. 

" Kath, anak ano ka ba? Hindi mo lang ba babatiin si Tita Karla mo? Aba batang ito" -sermon sa akin ni mama

Bigla naman akong nakaramdam ng hiya, sh*t si Tita Karla andito? Bakit sila andito? OMO :O

"Ito na ba si Kath mare? Nako ang laki laki na dalaga na ang anak mo mare" 

"Dalagang isip bata" -sabi ni Mama

Napa tsk nalang ako sa isip ko sa sinabi ni Mama, grabe ako isip bata? Hindi kaya. Humarap ako kay Tita Karla ang nagmano, syempre hindi naman masama ugali ko no.

"Ay kaawaan ka anak" 

Ngumiti nalang ako at nagpaalam na papasok na sa kwarto ko. Pagkapasok na pagkapasok ko umupo ako sa higaan ko at in-on ang TV sabay bukas na din ng cellphone ko, kelangan kong magdecide kung anong course ang kukunin ko dahil sa totoo lang wala akong alam. Hindi ko alam ang course na kukunin ko.

" Architecture kaya? Why not?" 

" Engineering?"

"Nursing?"

"Business?"

ugh daming choices, daming pwedeng kunin

" It's not actually good to turn on the TV while using your phone and talking to yourself you know, You consume too much electricity." 

Napabalikwas naman ako sa boses na narinig ko, wait? sino yun?

" AAAAAAAAH! Sino yan?"

"Tch kanina pa ako dito hindi mo man lang ko napansin?" 

Bigla nalang nanlaki ang mata ko si  Daniel Xavi andito? Anong ginagawa niya dito sa kwarto?

" You still kept this picture of us? Cute aye" -nakangiting sabi niya habang nakatitig sa picture frame namin

(A/N: Yung picture frame po is yung picture nila sa Chapter ONE and Xavi pronounce as Sabby)

" Uh, Yeah"

"Nice Rihanna" -tawag niya sakin

WAIT? Did he just call me Rihanna? Hindi na Kath or Kathyrn? Rihanna na? So ibig sabihin ba nun okay na kami ulit?

" Uh, Yeah Xavi " - I smile awkwardly

Hindi na ulit siya nagsalita tingin pa din siya ng tingin sa paligid sa kwarto ko, well this is truly awkward medyo hindi ako sanay na ganto kasi naman matagal na kaming hindi nag uusap and plus nung unang araw na nagkita kami-- hindi pa niya ako pinansin.

" What course are you taking this term, Rihanna?" 

" I haven't decided yet eh ikaw?" 

"Well, I haven't decided as well. Maybe we should get the same course what do you think?"

I look at him with a smile on my face, I feel na okay na talaga kami nasa akin lang ata ang awkwardness pero I think we're all good na.

" Ah sure thing Xavi "

" Cool so are you studying here naman di ba? "

" Yeah, I decided I should study here instead sa States. Although may mga friends na ako dun mas gusto ko dito " -I smile

" Is it because of me, Rihanna?" - he smirk

Natameme ako, aaminin ko isa siya sa mga reason kung bakit gusto kong umuwi at dito nalang mag stay. Well kasama na din ang lola ko at si Princess pero siya yung pinaka main reason kasi bestfriend ko siya at iniwanan ko nadin siya dati at hindi na ako papayag na maulit yun.

I smile at him and look away, awkward na naman. Hindi ko alam kung sasagot ba ako ng oo or hindi eh.

" Silence means Yes, right? "

" Silence not always mean that it's a yes cause sometimes it means no but you just dont want to say it" 

Bigla akong napangiti, totoo naman hindi ba? Kaso too late ng marealize ko ang sinabi ko. Hindi yun yung ibig kong sabihin pero alam kong tingin niya hindi siya yung reason.

" So, wala na ako sayo Rihanna? Are we still best friends like when we were a child? "

I look at him and I saw pain. Yes pain

" Uhm, It's not what I meant Xavi. You are one of the main reason why I went home and stay here for good. I miss my bestfriend and I feel sorry for what I have done, when I left you " 

Naramdaman ko na parang iiyak na ako dahil sa ganto situation pero hindi ako maaring umiyak, ayaw kong malaman niya na weak ako pag dating sa kanya kaya kelangan hindi ako umiyak.

I look at him again and I saw him smile, naramdaman ko nalang na papalapit siya sa akin. Narinig ko ang pagupo niya sa kama ko sabay akbay sa akin. Hindi ko alam ang mararamdaman ko kung sasaya ba ako or hindi.

" I know, I believe you Rihanna "

I look at him again, grabe ang lapit ng mukha namin yung konti nalang magkikiss na kami kaso syempre bawal yung dahil mahahalata niyang may gusto ako  sa kanya mahirap na.

" I miss you, Rihanna I was empty without you " 

Na touch ako sa sinabi niya he was empty without me? As in ako? Talaga? :O

Hinug ako ni Xavi at hinalikan sa noo ko. I find it the cutest talaga. Dahan dahan siyang tumayo at nag paalam sa akin. Hindi pa din ako tumitignin sa kanya, nahihiya kasi ako grabe. Palabas na siya ng kwarto ko ng bigla na lang siyang lumingon sa akin.

" It's nice seeing you again, Rihanna. I miss you do damn much " - he said

Pagkasara niya ng pinto, lumabas lahat ng nakakahiya at nakakakilig na feels na matagal ko ng tinatago. Napabulong nalang ako sa hangin.

" Its nice seeing you again Xavi, I misses and I love you Xavi" - I said while smiling.