STILL MY MASTER S2 [COMPLETED]

CHAPTER 84

“Ladies and Gentlemen we have just landed at Ninoy Aquino International Airport,Cebu Pacific Air welcomes you to Manila.”

»»»»»»

Francine POV

i called tin. kinakabahan ako at tuliro habang pabalik balik na naglalakad, gustong gusto kong humagalpas sa iyak nong sinabe sa'kin ni tin na wala na si dwight.

Marami akong katanungan, na kong bakit? Paano at kailan pa!?

"Sagotin mo tin!" Nanginginig ang mga kamay ko at pilit ko man pakalmahen ang sarili ay parang hindi ko magagawa

"h-hello?" Parang nanlumo ako sa narinig. alam kong umiyak si tin sa tuno palang nang pananalita niya

"T..tin, sabihen mo sa'kin kong saan? Pakiusap" napakagat labi ako para pigilan ang pag hikbi.

"fran, dalian mo" sinabe na sa'kin ni Tin ang address kong saang hospital nila dinala si master.

Agad akong lumabas ng Airport tsaka pumara ng Cab.

Master, pakiusap...

pinahed ko ang luhang pumatak sa pisnge. Agad akong nag book ng flight pauwi ng pilipinas nong sinabe sa'kin ni Tin ang balitang hindi ko matatangap kahit kailan man, sobrang sakit malaman na ganon nalang ang mangyayari sa kabila ng lahat na pinagdaanan namin.

"Manong, pakibilisan ho" sumandal ako sa inuopuan habang hindi mapakaling kinakagat ang mga kuko sa daliri dahil sa sobrang kabang nararamdaman.

MAHIGIT trenta minutos rin ang byahe bago marating ang sinasabeng hospital. Agad akong nag bayad kay manong tsaka patakbong pumasok sa loob ng hospital

"Dwight montero please?" saad ko sa nurse na nasa front desk.

"Ok ma'am, i will check"

Hindi na ako mapakali sa kinatatayuan at parang sinisilaban ang pwet ko sa sobrang kaba.

"Room 143 po Ma'am" agad akong tumakbo sa pasilyo nitong hospital nong sabihen sa'kin ng nurse kung anong room number.

may mga doctor pang sumasaway sa'kin dahil bawal raw ang tumakbo lalo na't nakakabulabog ako ng ibang pasyente, ngunit hindi ko 'yon pinansin at nagmadaling umakyat sa 3rd floor kong nasaa iyong 143 room.

Master, kaunting tiis nalang...

Stell POV

Target locked. Inilabas ko ang snipper na dala dala at sinet-up 'yon mula dito sa rooftop ng tinutuloyan kong hotel building.

"Isang tama lang, makakapag kape narin ako" ipinikit ko ang kanang mata tsaka inaayos ang posisyon ng snipper na dala upang hindi ako mag kamali sa matira.

"Ganda nang ngiti mo ah" kitang kita ko ang matabang lalake habang may inaabusong babae.

Nakakadering tignan ang tanso nito sa ngipin na kumikinang tuwing tumatama ang sinag ng araw sa mukha niya. "halata namang manyakis tsk" inasinta ko nang mabuti at ready nang bitawan ang traeger

*BANG!*

sapol. buti nalang ang silent snipper ang ginamet ko kaya hindi sumakit ang tenga ko nong nabaril ko ito sa bandang d*ck niya.