ZEHR-İ VİRAN

❦34❦ ↑ İLK TEMAS ↓

"İşte," dedi kâğıtları havaya doğru kaldırıp gösterirken. "Görev anında yaptığı tüm usulsüzlükler bu dosyanın içinde. Gerisini hakem heyetinin inisiyatifine bırakıyorum çünkü onların tarafsız bir şekilde Araz Sanchez hakkında toplanıp gereken cezai uygulama için gerekli hükmün adaletli bir şekilde verileceğine inanıyorum."

Aylar önce gelen teyzesi ve dayısı ile olan görüşmesinden herkes birhaberdi, Cesar'da yalnızca kızın onlarla görüştüğünü biliyor ama sohbetin ne ile alakalı olduğunu bilmiyordu. Samira anlatmayınca kendisi de özeli olduğu için sormaya yeltenmemişti. Ama şu an itibariyle sohbetlerinin ne yönde olduğunu anlayabiliyordu.

Araz'ın gözleri kısıldı, omuzları düştü; sanki biri dokunsa olduğu yere yığılıp kalacakmış gibi küçüldükçe küçüldü. "Evet, Ben Samira El-Rauj kendi sözde kocamı yine kendi ellerimle görevden alan o kadınım."

Dudaklarını birbirine bastırdı, kelimelerin bir iğne gibi diline batıp canını yaktığı dakikalardı. "Bir hadiste der ki: 'Merhamet etmeye merhamet edilmez.'" Bir süre durdu, bekledi. Cümlelerini bir an sansürlemek, tüm her şeyi ortaya sermek istemese de, Araz'ın kendisine karşı hiçbir zaman ağır sözlerini sakınmadığını fark etti. "Araz Sanchez Arabistan sınırları içerisinde beni nikâhına aldı, hemen sonra karşıma geçip aramızdaki evliliğin asla gerçek olmadığını ve kendisini çok sevdiği bir sevgilisi olduğunu anlattı."

Üzerindeki gözlerin bir kısmı Araz'a çevrildi, bakışlar duyduklarının hayretiyle daha dikkatli bir hal aldı. Araz Sanchez'in itibarı, gücüyle tüm ülkelerin topraklarına nam salan adam dakikalar içerisinde başından beri küçümseyip durduğu karısı tarafından parçalara ayrıldı.

"Beni evlenmeden önce Şeyh Amer'in tutsaklığının verdiği psikolojideyken 'özgürlük' vaadiyle kandırdı. Evlendikten sonra ise karısının ve kendisinin beslemesi olarak gördüğünü dile alıp, sizlerin ona sunduğu güce güvenerek bana psikolojik şiddet uyguladı. Düğün günümde sevdiği kadın..." Tam o an Elly'le kesişti bakışları kızın, dilini ısırıp adını geriye doğru yuvarladı. Ne olursa olsun onun ismini anmayacaktı, onun meselesi Araz'laydı, Elly'i bu işe bulaştırmamalıydı.

"Evet, yanlış duymadınız kocamın sevdiği kadın tarafından düğün günümde darp edildim, hem de bu Araz Sanchez'in bizzat gözlerinin önünde yaşandı. Kendisi kılını bile kıpırdatmadan tüm olanları sadece izledi, sevgilisinin karısına karşı olan saldırısına asla müdahale etmedi."

"Samira yeter!" diye bağırdı Araz. "Yeter artık, kapa çeneni! Alacağını almadın mı zaten, sus artık!"

Araz'ın öfkeli soluklarını duyabiliyordu fakat göz ucuyla dahi bakıp onu kaaleye almadı. Bugün hesap günüydü, bu hesap güdülecek bu mevzu burada kapanacaktı.

"Bugün burada sizin karşınızdaysam bunun nedeni tüm duyduklarınızın intikamını almak istediğimden değil, ben zaten intikam seven birisi hiç değilim. Hoş, bu zamana kadar insani bağlarla kimseye bağlanmamış olmamın da bir etkisi olabilir bilemiyorum ama..." deyip, göz ucuyla babasına doğru baktı. Salondaki herkes kızın ne demek istediğini anlamıştı. Dahası vardı, ortamdaki herkes kızı dikkatle dinliyor, aralarından birçoğu Samira'nın tüm bu anlattıklarından sonra bu denli güçlü duruşuna karşı büyük bir hayranlık duyuyorlardı.

"Araz Sanchez uğruna onuruma göz koyduğu girişimlerinden sonra aşkından öldüğü sevgilisi tarafından terk edildi. Bu ayrılık onun gözlerini daha da körleştirmiş olmalı ki asla haddi olmadan bana yaklaşmaya kalktı." Araz kızın üzerine doğru yürüyecekti ki elinde tabancalarla kendisini durdurmaya çalışan adamlara yenileri eklendi. Hiç birinin şakası yoktu, Araz bunun farkındalığıyla yeniden durmak zorunda kaldı. "Aramızda gerçek bir evliliğin hiçbir zaman olmadığının özellikle üstünü çiziyorum."