Uhra

Bir Şans...(hikayem için)

Marmaralı senii hiç yazmıyorsunnn

Holaaa coğrafya öğretmenimizz ❤️

Merhaba, kitabım Gece Yarısı Güneşi'ni okumak ister misiniz? :)

Örtmenim bana biraz coğrafya anlatabilir misin hiçbir şey anlamıyorum da

Şey artık ben de Marmaralıyım 

Yaşam belirtisi gösteriyorsun, ama hiç selam çakmıyorsun 
          Bari ben çakayım
          Selammmmm

Merhaba! Kader Düğümü adlı hikayeme bakıp bir şans verir misiniz? 
          
          "Bir adım daha atarsan .."
          
          "Andım olsun yaşatmam !"
          
          Bir damla yaş aktı kehribarına sarı lekeler sarmalanmış gözlerden..
          Çaresiz bir kadının acı feryadıydı o tek damla göz yaşı ,
          
          Sessiz zulümler bahşediyordu , her bir çizgisine ayrı ölüm sığdırmış kanlı eller ,
          
          Bir yüreğin daha ruhunu bedeninden ayırıyordu. Bir masumun daha kanını dökecek mezarı açıyordu..
          
          Burası Doğuydu ..
          
          Burası Diyarbakır'dı..
          
          Burası Töreydi..
          
          Töreye karşı gelenlerin boynuna halat geçirilir , bastığı iskemle devrilirdi..
          
          Son istek sorulmazdı burada , 
          Son isteğin cezası kesilirdi ..
          
          Bizim kaderimiz düğümlenmiş ... Ne o düğümü açacak parmak , ne de kesecek makas var ... 
          

Ne tuhaf kızsın var mısın yok musun belli değiş

“Hayat can sıkıcı bir tuzaktır. Düşünen bir insan olgunluğa eriştiğinde ve tam bir bilinç kazandığında kendini istençsiz olarak sanki çıkışı olmayan bir tuzağın içindeymiş gibi hisseder. Aslında insan, iradesi dışında birtakım tesadüfler tarafından yokluktan var olmuştur. Peki neden? Varlığının anlamını ve amacını öğrenmek ister, sorularına cevap alamaz ya da saçma sapan cevaplar alır. Kapıyı çalar ama açan kimse olmaz. Ölüm de aynı şekilde iradesi dışında karşılar insanı. İşte tıpkı bir hapishanede ortak bir felaketle birbirine bağlı olan insanlar bir arada olduklarında kendilerini nasıl daha rahat hissederler, hayatta da analiz etmeye ve sentezlemeye yatkın olan insanlar bir araya geldiklerinde onurlu ve özgür düşüncelerini birbirlerine aktararak vakit geçirdiklerinde bu tuzağın farkına varmazlar. Bu bakımdan akıl; yeri doldurulamaz bir zevk kaynağıdır.”
          
          Anton Çehov - Altıncı Koğuş