çağlabie

Bırakırız saniyelerimizi, dakikalarımızı , günlerimizi,aylarımızı geriye..Zaman salınıp gider, bizden geçer su gibi sel gibi akıp ilerleriz her yerden. Üzerimde bıraktığın büyü gibi, periler bizi izler.. Zaman akar gider , ben olmuşum duman gizlenirim senler sizler...
Anlamdır aradığım, yoldur arandığım. Nefesindir aşkım lakin bir kara rüyadır sırlarım.. Bırakırım gökkuşağını , çıkarım yıldızlara saklanırım. Yokluktadır benim tadım, yalnız olanın yanındayım, bir kara rüzgarım.. Ben senim..Senin içindeki yürek yarasıyım , sızlarım. Unutamazsın beni , benim unutamadığım gibi...
Ben sendim.. Senin içindeki aşktım,ağlardım. Unutuğun için ağlarım...
Ben şimdi kimseyim,kimsesizim... Rüzgar uğuldar , yağmur taneleri cama vurup rüzgara selenat yapar,  irkilirim...
Ben ışıktım ama ışık olamadım. Ben kendimi bile aydınlatamadım. 
Şimdi buradayım. Karanlık bir boşluktayım. Bana seslenirsen ses vermem çünkü kendine yardım edebileceksin sen.
Ben ; siyahım hiç olunmayan kadar...(!)