Kendimi hiçbir zaman bir yerlere ait hissetmedim.
Her zaman yolda olmayı sevdim.
Hep koşmak istedim, bazen de kaçmak.
Hiç bilmediğim bir şehir, hiç tanımadığım insanlar ve yeni bir macera...
Her okuduğum kitap yeni bir çıkış kapısıydı sanki.
Sonra bir gün kendi dünyamı yaratmaya başladım. Binalar inşa ettim zihnimde, şehirler kurdum, insanlar yaratım hiç var olmayan. Zamanla o insanlar hikayelerini anlatmaya başladılar. Ben o hikayeleri yazdım, sildim. Sonra tekrar yazdım.
Following
Mga kuwento ni M.
SAKLAMBAÇ
Hayatınızın en çılgın gecesinde size eşlik eden adam, bir süre sonra tekrar karşılaştığınızda sizi neden tanı...
Ödünç Düşler
Ödünç bir balo elbisesi, ödünç bir davetiye ve unutulmaz bir gece...
On dokuz yaşındaki Elizabeth, annesinin...
