GÜNAH KÜLLERİ. Onun dudakları zehirdi. Damarlarında dolaşan kanla kaynaşan bir zehir vardı ve derisi bu zehirden aşınıyordu... Dudaklarına pompalanan bu zehiri dudaklarım kana kana içerken elleri ince belimi kavradı. Tenlerimizin değil ruhlarımızında seviştiği bu anlarda sanki kemiklerim ve etim eriyor, aynı kandan yeniden bir yaratılıyorduk. Tek ruh, tek beden, tek kurşun. Damarları aradığı toprağı bulmuş gibi içime dolanıyordu... Hissediyordum. İçime kök salmak istiyordu. Benim toprağıma karışıp benden olmak istiyordu. Dudaklarımız ayrılmazken bedenlerimiz bir oldu gecenin karanlığında. Dilimden yuvarlanan her iniltide köklerinin içime dolandığını daha net hissediyordum. "Tohum çekirdeğinin içindeki kök düğümü," diye fısıldadım altında kıvranırken. "Bana seni anımsatan şey bu." Ahker yeşili gözleri koyulaşırken dişleriyle alt dudağımı çekiştirdi. "Eğer bir tohum olsaydım, kök salmak istediğim tek yer göğsün olurdu." K. ZİFİR ASBERAZ & VİZRAN YAKNEZİR ** Wattpad'de kullanılan ilk kitap adıdır. Çalındığı takdir de yasal yollara başvuracağım. Argo ve yetişkin içerik içerir. 8 NİSAN 2018.