Kanina pa ako hindi mapakali, I am waiting for ate Jisoo to call kung nanalo si Lisa sa painting contest na sinalihan niya. Buti nga at wala na akong patiente.
Bigla naman nag ring yung phone ko at kinuha ko ito kaagad sa lamesa ko at nakita ko naman na si ate Jisoo yung tumatawag...finally.
(Ate did Lisa win?) Tanong ko agad dito.
(Hindi ehh yung Yeri yung nanalo, yung painting niya ang napili...we are actually cheering up Lisa right now) malungkot na sabi niya sa akin.
(Ohh okay ate Jisoo, thank you for telling me)
Sambit ko dito at inend call ko na.
I hope I can cheer her up...tinext ko naman si D.O hyung para tulungan ako sa plano ko.
Lisa's POV
"Lisa tulungan na kita jan" sabi naman sa akin ni Nayeon at tinulungan ako sa pagligpit ng mga painting at mga gamit.
"Thank you Nayeon" sabi ko dito at kinuha yung bag ko, susunduin ako ni Sehun ngayon kasi sira yung makina ng sasakyan ko at dinala ko ito sa talyer kahapon."Ok ka lang ba Lis?" Tanong nito sa akin.
Kanina pa niya ako tinatanong kung ok lang ako dahil natalo ako sa painting competition...well I feel sad pero deserving naman yung nanalo, her painting is really good. In life you don't always win and I have to accept that.Gagalingan ko nalang sa susunod.
" Ok lang ako Nayeon...promise" sambit ko dito at lumabas na ako ng building at nakita ko naman si Sehun na nakasandal sa sasakyan habang nagcecellphone and he look so damn fine😑luh parang di ikaw yan Lisa, you complimented him again.
Sumakay na ako at umupo sa passenger seat, he turned on the radio...mahilig din pala siya sa music.
Oh and I've got all that I need Right here in the passenger seat Oh and I can't keep my eyes on the road Knowing that she's inches from me I look at her and have to smile (I've got all that I need)
As we go driving for a while Her hair blowing in the open window of my car, and (I've got all that I need) And as we go the traffic lights (I've got all that I need)
Watch them glimmer in her eyes In the darkness of the evening, oh, oh oh (I've got all that I need)
I suddenly fell asleep at nagising lang ako ng kalabitin ako ni Sehun.
Bumaba na kami ng sasakyan at nagulat nalang ako dahil akala ko sa bahay na kami pero sa park niya ako dinala.
"Bakit tayo nandito?" Tanong ko naman sa kanya...
Ngumiti lang naman ito, "close your eyes first" sambit naman niya sa akin. Di na ako umangal sa kalokohan niya at ginawa yon. I closed my eyes at nangpagbukas ko ng mata ko ay sobra akong namangha, there are lantern lights at the sky. Dati ko pa gusto makakita ng lantern lights dahil sa napapanood ko sa movies.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Di ko akalain na naiiyak na pala ako..."did you plan this, just to cheer me up?"
Ngumiti lang naman sa akin si Sehun, di ko naman napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya. "Thank you for this Sehun" sabi ko sa kanya.
"You are always welcome Lisa and always remember that you are the best painter for me and Im so proud of you" sambit niya sa akin. This feel so weird parang may kung anong paru paru na nagsisiliparan sa tiyan ko.
may kinuha naman siya sa likod ng kotsye and it's a two can beer...binigay naman niya sa akin yung isa."It's perfect when your drinking beer while watching the lantern lights".
Fastforward
Nagulat nalang ako ng pumasok ako sa kwarto ko, dahil may nakita akong box at may sticky note.
Happy 1st wedding anniversary❤️ alam kong para sayo kasal lang tayo sa papel pero gusto ko parin ibigay sayo tong regalo ko.
Sehun:)
Wait ngayon din pala ang wedding anniversary, binuksan ko naman yung box and it's a two pair of shoes.
