A/N: hiiii :DD
mejo based on real life story toh XD
enjoy reading :D
pls vote/comment/become a fan :DDD
_____________________________________________________________________________
Chapter 2: School is Cool?JESH’s POV
Haaaaay. Pasukan nanaman. Nakakatamad. Dapat natutulog pa ko ngayon eh, pero dahil college na kami, kelangan ng malaking adjustment. -______-
Pupuntahan ko na nga si Ber. Kung di pa susunduin yun di pa lalabas ng kwarto eh.
*TOK TOK TOK*
“Hoy Ber!!! Ano ba naman!! Bilisan mo naman dyan oh! Male-late na tayo ee..!” Nakoo. Kung di kakatukin sa kwarto di pa lalabas. Kaya laggng late yan eh, pero dahil concerned ako, ssunduin ko sya palagi ^o^
“Okay, okay. Andyan na, excited masyado..” sa wakas, lumabas din sya sa lungga nya. Hihi ^.^
“Haay, sa wakas! Ang tagal mo naman kasi, akala ko ba 5mins lang!? ‘yang limang minuto mo naging 30minutes na, grabe ka talaga!” Di ako galit nyan XD malakas lang talaga boses ko. :D
“Huwag mo nga akong sigawan, katabi mo lang ako oh.” Sabay turo nya sa pwesto nya.
“Ang tagal mo kasi ee. Pano kung malate tayo, orientation pa naman ngayon, kelangan makilala na natin ang mga classmates natin. Buti na nga lang General Course pa lang tayo ngayong first year, magkaklase pa din tayo.” Pwew, ang haba nang litanya ko sa kanya ah.
“Oo nga. Sigurado ka na bang Psychology kukunin mo?” tanong ni Ber
“Oo naman, alam mo namang yun talaga ang gusto ko dito ‘diba?” sagot ko. “Di na kita tatanungin, alam ko naman na walang kaabog-abog mong isasagot ang ‘Industrial Design’!” dagdag ko. with maarteng hand gesture pa yan XD
“Buti alam mo!” sagot nya habang mejo natatawa
***
Pumunta na kami sa school after that early morning conversation. Ang daldal talaga namin. Anyway, Kotse ko ang ginamit naming para pumasok. Coding kasi yung kotse ni Ber ngayon. Poor Amber Reese XD
Nang makarating kami sa Session Hall ng university na papasukan namin, nawindang kami sa dami ng tao. Buti na lang may seats na para samin. By section kasi ang arrangement so may enough seats para sa lahat.
“Hmm. Mukhang nice naman ang mga classmates natin.” Bulong ko kay Ber habang naglalakad kami papunta sa section namin.
“I hope so, kasi kung hindi… They’ll get what they want.” Sagot ni Ber habang naka evil grin.
“Ang mean mo talaga!” sabi ko. Pano ba naman, first meeting pa lang gulo na agad nasa isip.
BINABASA MO ANG
Up Side Down
Teen FictionShe loved him too serious yet he chose to hurt her. He loved her. No he still love her, yet he chose to leave her, why? A reason he himself can't accept. He was too weak for a selfless girl like her. When he tried to fight, He's not sure for a chan...