Principal's Wife [ COMPLETED ]

Chapter 37

𝘾𝙃𝘼𝙋𝙏𝙀𝙍 37

___________

𝚇𝚈𝚁𝙴𝙴𝙽
___________

Kinabukasan ay tuluyan na akong nakalabas ng hospital. Pero sabi ng doctor kailngan kong bumalik dito sa hospital at least 3 times a week for my Medication and also for my baby.

"𝙃𝙚𝙮, 𝙓𝙮𝙧𝙚𝙚𝙣 𝙨𝙪𝙢𝙖𝙠𝙖𝙮 𝙠𝙖𝙣𝙖." Natigil ang pag tulala ko ng magsalita si ZyJhon.

Simula nung nangyare kagabi ay hindi na siya umuwi. Nandoon siya sa coach natulog. Sabi ko nga tumabi siya sa akin eh.

Ngumiti ako at pumasok na sa Kotse umiikot ito at Pumasok na din

"𝙐𝙝𝙢𝙢 𝙙𝙪𝙢𝙖𝙖𝙣 𝙢𝙪𝙣𝙖 𝙩𝙖𝙮𝙤 𝙨𝙖 𝙪𝙣𝙞𝙫𝙚𝙧𝙨𝙞𝙩𝙮, 𝙢𝙖𝙮 𝙠𝙪𝙠𝙪𝙣𝙞𝙣 𝙡𝙖𝙣𝙜 𝙖𝙠𝙤." Sabi ni ZyJhon.

University?

"𝙃𝙖? 𝙨𝙖𝙖𝙣 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙖𝙣𝙜 𝙪𝙣𝙞𝙫𝙚𝙧𝙨𝙞𝙩𝙮 𝙣𝙖 𝙮𝙖𝙣?" Tanong ko.

"𝘿𝙪𝙤𝙣 𝙨𝙖 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙜 𝙖𝙖𝙧𝙖𝙡𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙓𝙮𝙧𝙚𝙚𝙣, 𝙥𝙧𝙞𝙣𝙘𝙞𝙥𝙖𝙡 𝙖𝙠𝙤 𝙙𝙪𝙤𝙣." Isinuot niya ang seatbelt ko at binuksan ang makina ng kotse.

"𝙎𝙤 𝙥𝙖𝙥𝙖𝙨𝙤𝙠 𝙥𝙖 𝙖𝙠𝙤?"

"𝙄𝙠𝙖𝙬 𝙗𝙖? 𝙜𝙪𝙨𝙩𝙤 𝙢𝙤 𝙗𝙖𝙣𝙜 𝙥𝙪𝙢𝙖𝙨𝙤𝙠 𝙗𝙖𝙠𝙖 𝙢𝙖𝙠𝙖 𝙨𝙖𝙢𝙖 𝙨𝙖 𝙖𝙣𝙖𝙠 𝙣𝙖-- 𝙢𝙤."

Papasok pa ba ako? Pero sayang naman kung hindi ko ipag pa patuloy.

"𝙋𝙖𝙥𝙖𝙨𝙤𝙠 𝙖𝙠𝙤. 𝙉𝙖𝙣𝙙𝙮𝙖𝙖𝙣 𝙠𝙖 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙚𝙝." Ngumiti ito sa akin at nag focus na sa pag mamaneho.

Nakatingin lang ako sa daan parang pamilyar talaga siya.

Nakita ko ang isang malaking gate na nag bukas ng mag counterflow ang sasakyan.

Sumaludo pa ang Gwardiya sa amin.

Derederestong pumasok sa university ang kotse ni ZyJhon pinag titinginan na nga ito.

Ipinark niya ito at lumabas umikot ito papunta sa akin at pinag buksan ako ng pintuan.

Lumabas ako at nagulat ang lahat ng studyante ng makitang lumabas ako sa Kotse ni ZyJhon.

"𝙉𝙖𝙠𝙖𝙡𝙖𝙗𝙖𝙨 𝙣𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙣𝙜 𝙝𝙤𝙨𝙥𝙞𝙩𝙖𝙡?"

"𝘽𝙪𝙢𝙖𝙡𝙞𝙠 𝙣𝙖 𝙨𝙞 𝙓𝙮𝙧𝙚𝙚𝙣."

"𝙃𝙖𝙡𝙖 𝙗𝙖𝙠𝙞𝙩 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙮𝙖𝙩 𝙨𝙞𝙮𝙖?"

"𝘽𝙖𝙡𝙞𝙩𝙖 𝙠𝙤 𝙢𝙖𝙮 𝘼𝙢𝙣𝙚𝙨𝙞𝙖 𝙨𝙞𝙮𝙖 𝙣𝙜𝙖𝙮𝙤𝙣."

"𝘼𝙩 𝙗𝙪𝙣𝙩𝙞𝙨 𝙙𝙞𝙣 𝙨𝙞𝙮𝙖."

Samut sari ang mga Komentong narinig ko pero hindi ko ito pinansin.

May isang babae na sumugod ng yakap sa akin. Siya yung nag pakilalang Kelly.

"𝘽𝙚𝙨! 𝙨𝙖𝙡𝙢𝙖𝙩 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙖𝙩 𝙣𝙖𝙠𝙖𝙡𝙖𝙗𝙖𝙨 𝙠𝙖𝙣𝙖 𝙣𝙜 𝙃𝙤𝙨𝙥𝙞𝙩𝙖𝙡!" sabi nito at pinakawalan ako.

"𝙃𝙖? 𝙨𝙖𝙡𝙖𝙢𝙖𝙩 𝙨𝙖 𝙥𝙖𝙜 𝙖𝙡𝙖𝙡𝙖 𝙆-𝙠𝙚𝙡𝙡𝙮." Kahit na naiilang ay ngumiti ako.

Naiilang na din ako sa mga matang nakatitig sa amin. Bakit ganyan sila nakatingin?