When the Matchmaker Falls

Chapter 13-- Oh life

Jaleen's POV

Seriously? Andito sya? Bakit? Para saan?

 Andito sya kasi sabi nya, dito sya mag-aaral.

Pati ..

Baka ..

Tsaka siguro para narin kay Cleo. -______-

Oo. Maglalandian lang naman yung dalawang yun dito!

Dito lang sila magpPDA.

Teka nga. 

Bakit ba ko affected? Maglandian sila. Maglampungan sila.I dont care.

 Brain: Paorder nga ng ampalaya juice. Yung bottomless. Umaapaw sa kabitteran eh. -___-

Duh. Ang epal ng utak ko. Di ko naman tinatanong. Tsssssss

"Hoy Jewel, sino ba yung kaninang babae? Ang yabang niya ah. Sampalin ko sya kaliwa't kanan eh."

"Don't mind her."

"Duh, don't mind? Eh ang yabang bago lang naman sya dito. Nakakainis."

"I said don't mind her!"

"Fine! Concern lang naman ako."

"Sorry."

----------------

After 1hour break, nag class lang sa History. Then uwian na. Nauna na din ako umuwi kay Jewel. Buti nga hindi ko na ulit nakita si Janennie. (a/n; see picture of Janennie on the side. ) Wala rin si Cleo. For sure nagkita na yung dalawa. Duh.

Nakauwi nadin ako. Feeling ko tuloy magkakasakit ako.

Napansin pa nga ni Mama na matamlay ako.

I go upstairs. Hindi pa ko nagpalit ng pambahay. May burden kasing sobrang bigat na nagbbother sakin. So I decided to unwind.

Makakasama ko nanaman pala sila. Same school. Same world. AGAIN.

I think hindi padin ako ready. Hindi ko pa kaya.

Oo na. Aaminin ko na, Affected padin ako. Nasasaktan padin ako. Yeah. It's been a year afterall. Pero ano? Eto padin ako. Not leaving the past behind. Nagtago lang ako. Tumakbo lang ako. But I still leave it unsolve.

You can't blame me. Nagmahal lang ako. Na akala ko mahal nadin ako. Pinahalagahan ko yung akala kong pinapahalagahan din ako. Iningatan ako yung akala ko meron ako. Pero umasa lang pala ako. Nagfeeling lang ako. 

I loved. I cared. I assumed. But in the end, I get hurt. </3

No. Let me correct it.

I still love. I still care. I'm still hoping. Still hurting. </3

Oh life.