The Coward Beast Series

13

I thought what happen the last time between us will be enough reason for me to kill my feelings for him but definitely not.

Yeah. I hated him. I fucking hate him for doing and saying all those words but those hates isn't enough to erase even a little of my feelings for him.

I am just his sex slave...

Ano ba ang hindi ko maintindihan don? He will never like me. He won't ever reciprocate my for feelings for him.

Wake up Charity. Why wasting your energy and tears for a guy who isn't deserve it?

Ilang linggo kong hindi nakausap o pinansin ang mga text messages and calls ni Ian.

Pumunta siya sa office ko once for lunch but I refuse to come with him. I remember how fast my heartbeat is that day that I saw him again. Nais ko siyang paunlakan sa kanyang imbitasyon ngunit nanaig ang damdamin ko na iwasan siya.

At first I thought he wouldn't listen to me. He's a man who didn't take no for an answer pero noong araw na iyon nakita ko kung paano siya sumuko. Ngunit kita ko rin sa kanyang naggagalawang panga kung paano niya pinipigil ang galit.

Sabado ng umaga ng magising ako nag-aalburoto ang aking tiyan. I am vomitting pero puro laway lamang aking inilalabas. Nahihilo at masakit din ang aking ulo.

Akala ko may sakit ako ngunit mababa naman ang aking temperatura.

Late na akong nakapasok sa opisina dahil dito. Ngunit kahit sa opisina ay ganoon parin ang nangyari.

Madalas ang aking pagsuka at pagkahilo kaya naman minabuti ko na lamang na umuwi at sa bahay magpahinga.

"Oh ano't maaga kang nauwi?" Si Sita ang sumalubong sa akin.

Nagtataka sa maaga kong pag-uwi.

"Masama pakirmadam ko. Gusto ko sanang magpahinga." Aniko dito.

Sinapo nito ang aking noo at tinitingnan ang kung lagnat ba ako o wala.

"Hindi ka naman mainit. Baka pagod lang yan sobra ka naman kasi magtrabaho. Siya sige na at umakyat ka na sa kwarto mo daldalhan kita ng lunch mo at doon kana kumain. Huwag ka ng bumama." Anito.

"Salamat Sita. Sige aakyat na ako at hindi talaga maganda ang lagay ng aking katawan." Aniko dito at naglakad na sa hagdan paakyat sa aking kwarto.

Pagpasok ay mabilis kong sinalampak ang katawan sa malambot na kama. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Nagising ako sa mahinang pagtapik sa aking balikat.

"Wake up Cha." Isang pamilyar na boses.

Galing sa pagkakahiga ay umupo ako at sumandal sa head board ng kama. Pinunasan ko ang aking mata at bibig sakaling may muta at tuyong laway salamat naman at wala.

"What are you doing here?" Tanong ko kay Dennis.

Napakunot ang noo nito. He's pouting his lips na tila nagtatampo.

"Sabi ko na nakalimutan mo na naman e." Mahihimigan sa boses nito ang labis na pagtatampo.

"Ang alin?" Takang tanong ko.

"Lagi na lang." Sa kumot na ito nakatingin.

Birthday niya ba? Oh wait...

"Oh its your birthday. I am sorry. Happy birthday!" Awkward na bati ko.

"Tss. Kundi pa ako pumunta dito hindi mo maaalala." Pagmamaktol nito.

"Sorry na naging busy lang." Paghihingi ko ng sorry.