September 20, Wednesday at 6 pm.
Veronica Manalo:
Xavier, partner tayo sa research.
Magaling ka 'ron 'di ba?
Xavier Gutierrez:
Okay.
September 21 at 5 pm.
Veronica Manalo:
Ipa-print mo bukas 'yang final output, ha. Hindi pa naman 'yan talaga ang final pero itse-check ulit ni Sir Piolo.
Xavier Gutierrez:
Okay.
seen at 6 pm.
Veronica Manalo:
Mr. Okay ka na ngayon, a. Bakit ang tahimik mo simula ng maging magka-partner tayo? Parang noong huli ang daldal mo naman.
Do'n sa P.E. Tanda mo?
Xavier Gutierrez:
Yes. Do you still have anything to say? You might be busy with your bf.
Go on and I'll handle this research.
seen.
September 22 at 5:30 pm.
Veronica Manalo:
Hindi ko nagustuhan ang ugali mo kanina sa defense. Para akong nakikipag-usap sa robot. Saulo mo nga ang mga pr-in-actice natin, hindi mo naman ako hinayaang sumagot sa mga questions ng panel.
seen at 6.
Xavier Gutierrez:
It's done.
I did my job.
Veronica Manalo:
Ang yabang mo, alam mo 'yon?
Stupid whale!
Xavier Gutierrez:
I'm not doing anything to deserve that word from you, Veronica.
Veronica Manalo:
Akala mo kasi ang tali-talino mo! Oo, magaling ka sa research pero sa attitude, bagsak ka.
Xavier Gutierrez:
Will you stop? Fuck.
Veronica Manalo:
At ano 'yong nakita kong death glare mo kay Peter? Akala mo hindi ko makikita 'yon, ha. Nagdala lang naman siya sa 'kin ng lunch ko dahil hanggang 1 ang defense natin kanina.
Xavier Gutierrez:
Because I fucking offered you food and you let it go to waste because of that fucking lunch your boyfriend delivered. Okay na ba?
Veronica Manalo:
Sorry. Hindi mo lang nakita kanina pero kinuha ko 'yon after ng defense natin. Umalis ka agad, e.
Xavier Gutierrez:
Fuck. What are you doing to me, stupid dwarf?
YOU ARE READING
Always Remember, Veronica
Teen Fiction[Loving You Epistolary Series #1] Senior high school nang maka-partner ni Veronica Manalo ang six-footer at sikat na si Xavier Gutierrez. Sa maliit niyang height, parang lalo siyang nanliit. Nasundan pa ito ng ilang mga pangyayari hanggang sa isang...
