Little Kitten

Το Διαγώνισμα

Συνάντησα τα κορίτσια και πήραμε το δρόμο για το σπίτι του Χριστόφορου
Γιάννα : Υπέροχο φόρεμα Ζωή
Ζωή : Ευχάριστω
Της είπα και μου χαμογελασε . Φτάσαμε στο σπίτι και μπήκαμε μέσα . Ειχε αρκετό κόσμο , δυνατή μουσική και φυσικά αλκοόλ το οποίο με το που εμπενες στο κτήριο η μυρωδιά του απλωνόταν παντού . Τα κορίτσια πήγαν να χορέψουν με άλλα παιδιά και εγώ πήγα σε έναν καναπέ
- Γεια σου κούκλα
Άκουσα κάποιον και γύρισα το κεφάλι μου να τον δω . Ήταν ένα αγόρι στην ηλικία μου
Ζωή : Γεια
Του είπα και έκατσε δίπλα μου
- Μόνη?
Ζωή : Με τις φίλες μου απλα αυτές πήγαν να χορέψουν
- Εσύ πως και δε χορεύεις?
Ζωή : Δε θέλω
- Οκευυ τα λέμε γλυκά
Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι . Πήγε 12:00 ώρα και τα κορίτσια ακόμα χόρευαν . Σήκωθηκα από τον καναπέ και πήγα στο τραπέζι να πάρω ένα ποτό . Έβαλα στο ποτήρι μου και άρχισα να πίνω 
Χριστόφορος : Ώπα , πίνει το γατάκι?
Ζωή : Δε με παρατας λέω εγώ?
Του είπα και πήγα να φύγω αλλά με έπιασε από τον καρπό και με κόλλησε πάνω του
Ζωή : Άφησε με τώρα!!!!
Του φώναξα και έβαλε το δάχτυλο του στα χείλη μου
Χριστόφορος : Εμένα δε θα μου φωνάζεις γατούλα
Μου είπε και εγλυψε τα χείλη του
Ζωή : Τ...τι θες?
Τον ρώτησα τραυλιζοντας και άρχισε να γελάει
Χριστόφορος : Να κάνουμε μια συμφωνία
Ζωή : Τι συμφωνία?
Χριστόφορος : Την Δευτέρα γράφουμε Γεωμετρία . Αν γράψω περισσότερο από εσένα θα είσαι η γατούλα μου και θα κάνεις οτι σου λέω
Ζωή : Και αν γράψω εγώ περισσότερο?
Χριστόφορος : Επιλογή δικιά σου
Ζωή : Θα πηγενεις σχολείο με αυτιά γαϊδάρου
Του είπα και άρχισα να γελάω . Ρολαρε τα μάτια του και με κοίταξε
Χριστόφορος : Μέσα λοιπόν?
Μου είπε και μου έδωσε το χέρι του . Εντάξει έσπασα πλάκα μαζί του αλλά να κερδίσει αυτός . Όχι Ζωή όχι και πάλι όχι εσύ θα γράψεις περισσότερο από αυτόν . Του έδωσα το χέρι μου
Ζωή : Μέσα
Χριστόφορος : Ας κερδίσει ο καλύτερος
Μου είπε και έφυγε . Κατά τις 2 ώρα φύγαμε για το σπίτι
Γιάννα : Σοβαρά τέτοια συμφωνία?
Ζωή : Ναι
Στεφανία : Και εσύ γιατί δέχτηκες?
Ζωή : Δε μπορούσα να το πάρω πίσω , ξέρετε τι παρελθόν έχω μαζί του . Θα κανει τα πάντα για να με πείσει
Γιαννα : Πρόσεχε μόνο ενταξει?
Ζωή : Ναι
Τις είπα και πήγαμε η καθεμία στο σπίτι της .  Την επόμενη μέρα διάβαζα όλη την ημέρα . Δε πρέπει να γράψει περισσότερο από εμένα . Η Δευτέρα έφτασε και πήγα σχολείο κρατοντας το βιβλίο μου στα χέρια μου . Μπήκα στο σχολείο και τον είδα να με κοιταει . Μου έκλεισε το μάτι . Εγώ ρολαρα τα μάτια μου και πήγα στα κορίτσια
Γιάννα : Είσαι έτοιμη?
Ζωή : Έτσι πιστεύω
Στεφανία : Τώρα σοβαρά πιστεύετε ότι ο Χριστόφορος θα διάβασε?
Ζωή : Ναι γιατί στην Γεωμετρία δυσκολευόμαστε και οι δυο και πάντα μας βάζουν μαζί
Γιάννα : Σου εύχομαι να γράφεις καλά
Ζωή : Αν εγώ δεν το εύχομαι?
Της είπα και μας πλησιασαν τα αγόρια . Εγώ δεν έδωσα σημασία και συνέχισα να διαβάζω
Χριστόφορος : Είσαι έτοιμη να χάσεις?
Γιάννα : Δεν βλέπεις ότι διαβάζει ? Φύγε
Του είπε και αυτός έφυγε νευριασμένος
Ζωή : Ευχάριστω , πια ούτε να του μιλάω δε μπορώ
Στεφανία : Πρέπει απλά να χαλαρώσεις
Ζωή : Εύκολο να το λες δύσκολο να το κάνεις
Της είπα και χτύπησε το κουδούνι
Ζωή : Ήρθε η ώρα πάμε
Μπήκαμε στην τάξη και ο κύριος μας μοίρασε τα θέματα . Την θεωρία την ήξερα τέλεια . Οι ασκήσεις είναι πολύ δύσκολες
Ζωή : Ε κύριε?
Σήκωσα το χέρι μου και με κοίταξε και αυτός και ο Χριστόφορος
Κύριος : Παρακαλώ
Ζωή : Αυτή την άσκηση πως ακριβώς την λύνουμε?
Κύριος : Με βάση την θεωρία παιδί μου
Τώρα μας φωτησες αλλά τι να κάνω δε μπορώ να ρωτήσω παραπάνω
Ζωή : Εντάξει ευχάριστω
Κύριος : Στα γραπτά σας όλοι
Όταν χτύπησε το κουδούνι παρέδωσα την κόλλα στον κύριο και πήγα στην τουαλέτα . Έκανα τα απαραίτητα και όταν βγήκα είδα τον Χριστόφορο ακριβώς μπροστά μου
Ζωή : Τι θες πάλι?
Του είπα και με πήρε από τον καρπό
Χριστόφορος : Ετοιμάσου για τα καθήκοντα σου γατούλα
Ζωή : Αυτό θα το δούμε
Του είπα και άρχισε να γελάει . Με άφησε και έφυγε . Τώρα το άγχος μου μεγάλωσε . Όσο σκληρή και αν το παίζω με αυτόν δε θα βγάλω άκρη . Οι μέρες πέρασαν και έφτασε η Πέμπτη . Η μέρα όπου θα περνάμε τους βαθμούς από το διαγώνισμα . Μπηκαμε στην τάξη και ο κύριος άρχισε να τα μοιράζει
Γιάννα : Εγραψα 16
Στεφανία : Εγώ 17 , εσύ Ζωή?
Ζωή : 18
Αποκλείεται να έγραψε 19 . Τον κοίταξα και με κοίταξε γελώντας . Ωχ αυτό δεν είναι καλό . Όταν τελείωσε το μάθημα πλησίασε το θρανίο μου
Χριστόφορος : Λοιπόν γατούλα πόσο γράψαμε?
Η Στεφανία από πίσω μου ψιθυρίσε να του πω ψέματα . Το σκέφτηκα και εγώ αλλά δεν είμαι σίγουρη
Ζωή : 18
Του είπα και περιμενα με αγωνία την απάντηση του
Χριστόφορος : 18,5
Τι!!!!? Για πέντε μονάδες!!!!?
Ζωή : Συγχαρητήρια
Του είπα ειρωνικά και έφυγα με τα κορίτσια
Στεφανία : Γιατί δε του είπες ψέματα?
Ζωή : Γιατί δε μπορώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος
Γιάννα : Κορίτσια έρχεται
Ωχ μάνα μου
Χριστόφορος : Όταν σχολασουμε έλα στην πόρτα
Μου είπε και έφυγε . Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα . Όταν σχολασαμε χαιρέτησα τα κορίτσια και πλησιάσα την πόρτα
Χριστόφορος : Έλα μαζί μου
Μου είπε και του εγνεψα . Περπατούσαμε για 15 λεπτά μέχρι που φτάσαμε στο σπίτι του . Περίμενε τι? . Μπήκαμε μέσα και έκατσε στον καναπέ . Εγώ πάλι έμεινα στην πόρτα
Ζωή : Και για πιο πράγμα με έφερες στο σπίτι σου?
Χριστόφορος : Για να μου κάνεις να φάω
Ζωή : Χεράκια εχεις κάνε μόνος σου
Του είπα και πήγα να φύγω αλλά ήρθε από πίσω μου και με στρίμωξε στην πόρτα . Κράτησε τους καρπούς μου πάνω από το κεφάλι μου με το ένα χέρι και με το άλλο με έπιασε τον λαιμό
Χριστόφορος : Νομίζω ότι κάναμε μια συμφωνία εμείς οι δυο γατούλα
Ζωή : Α...άσε μ...με
Χριστόφορος : Μόνο αν κάνεις αυτό που σου ειπα
Ζωή : Κ...καλά
Του είπα και με άφησε . Άρχισα να βήχω και κάποια δάκρυα ήταν έτοιμα να κάνουν την εμφάνιση τους αλλά δε τα άφησα . Χωρίς να έχω άλλη επιλογή άφησα την τσάντα μου στο σαλόνι και πήγα στην κουζίνα . Πήρα τα υλικά και του έφτιαξα να φάει . Τι ήθελα και συμφώνησα αλλά και πάλι δε μπορούσα να μην το κάνω . Μετά από 1 ώρα το φαγητό ήταν έτοιμο . Ήμουν έτοιμη να τον φωνάξω αλλά έτσι οπως γύρισα τον είδα μπροστά μου και τρόμαξα
Χριστόφορος : Σε τρόμαξα γατούλα?
Ζωή : Ν...ναι
Του είπα και έβαλε το χέρι του στην μέση μου
Ζωή : Τ...τι κάνεις?
Χριστόφορος : Ότι θέλω
Μου είπε και με κόλλησε στον πάγκο
Ζωή : Άφησε με
Του είπα και προσπάθησα να φύγω από το αρπαγμα του αλλά με κράτησε σφιχτά
Ζωή : Άσε με!!!!
Χριστόφορος : Σκάσε!!!!
Μου φώναξε και μου έκλεισε το στόμα με το χέρι του
Ντινγκ-Ντονγκ
Χριστόφορος : Μην μιλήσεις και μείνε εδώ
Μου είπε και έφυγε . Πήρα μια ανάσα ανακούφισης και πλησίασα την πόρτα της κουζίνας
Χριστόφορος : Τι θες εσύ εδώ? Δεν τελειώσαμε?
- Όχι και μάλιστα έχω κάτι καινούριο για εσένα
Ποιος είναι αυτός? Και το δεν έχουν τελειώσει?
Πήγα προς τα πίσω και χτύπησα σε μια κατσαρόλα
- Είναι κάποιος εδώ?
Του είπε και άρχισε να πλησιάζει την κουζίνα . Να πάρει!!!! Μπράβο σου Ζωή τα κατάφερες μια χαρά
Χριστόφορος : Σταματά εκεί , δεν είναι κανείς εδώ
- Ξέρω ότι μου λες ψέματα
Είπε και άνοιξε την πόρτα της κουζίνας . Εγώ κρύφτηκα κάτω από το τραπέζι και έκλεισα το στόμα μου με το χέρι μου
Χριστόφορος : Ορίστε βλέπεις να είναι κάποιος εδώ?
- Ναι αλλά δε ξέρεις να μαγειρεύεις και εδώ υπάρχει φαγητό
Χριστόφορος : Δε φύγεις λέω εγώ!!!!
Του φώναξε και με το χέρι του χτύπησε το κουδούνι κάνοντας με να φωνάξω από την τρομάρα μου
- Τι ήταν αυτό?
Τον ρώτησε και κατάλαβα ότι θα έσκυβε για να δει κάτω από το τραπέζι . Που έχει μπλέξει ο Χριστόφορος . Γαμωτο την έβαψα

.
.
.
.
.
.

Γεια σας αγάπες

Τι κάνετε?

Εγώ όλα καλά

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε

Ελπίζω να σας άρεσε

Αν σας αρέσε μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο

Να είστε υγιείς

Να χαμογελάτε

Καιιιιιι

Love youuuuuu❤️😍