HG 1: Seduction of Fire

CHAPTER 7

CHAPTER SEVEN

ZACARIAS glance at Tatianna. Nakaupo ito sa hindi kalakihang bato, nakaharap sa ilog habang kumakain ng maruya. Ang manipis na strap ng puting bestida nito ay nahulog na sa balikat at nakakaakit 'yon sa paningin niya.

She's very young, innocent and pure. Ang ganda ay hindi matatawaran. Now that she's on her side view, her pointed nose is more defined. Her Cupid's bow lips are in rose pink and it's very delectable, it tasted like an expensive wine.

Her alluring wavy hair is in chocolate brown, it reaches until her waist. Her thick eyelashes emphasized the color of her eyes, it's hazel, it always sparks with a genuine happiness. Maamo ang mukha, isa sa maraming dahilan kung bakit hirap na hirap siyang tanggihan.

She's like a Goddess of River. She's very enigmatic. No wonder, Tatianna easily caught all his attention... even from the very start.

"Gusto mo?" Tanong nito nang bigla siyang nilingon, may ngiti sa labi at parang gusto niyang mapabuntong hininga na naman.

That innocent smile always caught him off guard. Kapag malapad ang ngiti nito, doon lang lumalabas ang biloy sa kaliwang pisngi.

He found Tatianna's smile one of the most beautiful smiles in the world. Not to mention her cute sculpted cheekbone, he found it one of the cute parts of her face.

Umiling si Zacarias.

"Masarap 'to, tikman mo." At lumapit na nga sa kanya ang dalagita.

Inilapit nito sa kanyang bibig ang maruya. Zacarias doesn't have a choice but to took a small bite.

"Di ba? Masarap? Lumamig lang kasi naligo pa tayo."

It's not bad though. Tatabi sana sa kanya si Tatianna pero maliliit na na bato ang nasa gilid niya. Ang nag-iisa na pwedeng upuan ay nasa unahan niya.

"Here, seat here." He motioned her to that stone.

She's still standing, staring at the stone. Isinuot lang nito ang puting bestida para takpan ang basang pangloob. Her dress is getting wet and he can see her hard nipples through her nude color brassier. She's cold.

"Nilalamig ako," anito, napapayakap sa sarili.

"Come here,"

Tatianna obeyed. Naupo ito sa harap niya. There's enough distance for them but he can still use his arms to wrap around her.

"You need to change."

Hinawi niya ang buhok nito papunta sa gilid, lumitaw ang manipis na balahibo sa batok pababa sa likod. Everything about her caught his attention, it feels like he was really being possessed by her!

"Wala palang bihisan dito. Saan ako magbibihis?"

"I will cover you."

Nilingon siya ni Tatianna. "May dala akong tuwalya."

"Use it then."

"Kailangan ko na talagang magbihis. Magdidilim na. Magpapakain pa pala ako ng mga manok! Hala!"

Mabilis itong tumayo at kinuha ang bag bago bumalik sa kanya.

"Pakihawak," Inabot ni Tatianna sa kanya ang tuwalya.

Kinuha niya 'yon at iniladlad.

"Come inside," he motioned her to be in between him and the towel.

Halos nakapa-upo na pumasok si Tatianna doon, nakikita niyang nangingiti na para bang naiisip na naglalaro sila ng bahay-bahayan.

That made Zacarias smile.

ANG NAGTATABING sa kanya ay ang tuwalya at si Zacarias. Magbibihis na siya at uuwi, may obligasyon pa siya sa mga panabong na manok. Isa pa, ayaw niyang abutan sila ng dilim sa ilog, nakakatakot at baka may mga mabangis na hayop na dumaan.

Zacarias face is stoic. He's just waiting for her to start changing her clothes. Nahihiya na hinubad niya ang puting bestida, nasa isang dangkal lang halos ang agwat nila at kaunting galaw niya, nasasagi niya ito.

"Don't be shy. Nakita ko na lahat 'yan, Tatianna." anito nang mapansin ang mabagal niyang galaw.

She was facing him. Kaya bawat tingin nito ay alam niya kung saan lumalapag. Yumuko siya upang alisin ang panty. Sa pagyuko ay lumitaw ang kabuan ng cleavage niya sa harap ng binata.

She heard him let out a breath, it sounds like he's hurting or something. O mas tamang sabihin na nahihirapan sa sitwasyon nila?

Buting her lower lip, she gets her panty from her toes. Her lower part is now naked in front of Zacarias Guerrera and it made her body on fire. Just like that.

"Pahalik," Parang nalalasing ang boses ni Zacarias nang sabihin nito 'yon.

"Huh?"

His eyes were now looking at her femininity.

"Move closer," he ordered.

Medyo napatayo si Tatianna ng tuwid, hanggang sa dibdib niya ang pagkakatabing, nakikita ang kanyang mga binti sa baba. Isang maliit lang na hakbang ang ginawa niya ay nakalapit kaagad ang gitnang bahagi ng katawan niya sa binata.

When Zacarias moved his head forward and lowered it a bit to reach her private part, her hands automatically went to his head.

Zacarias started to give a feathery kisses from her thin pubic her down to her cl*toris. Tatianna is biting her lips to stop herself from making any sounds.

"Closer, Tatianna," he commanded.

Parang nahipnotismo na inilapit niya pa lalo dito ang pagkababae niya. Zacarias started to kiss every part of her womanhood then after a while, his tongue move.

Mahigpit ang kapit niya sa ulo ng binata at napapahiwalay ang mga binti. Ngunit alam niya rin na hindi sila magtatagal doon kaya nanatili na magkadikit ang mga 'yon.

"Zacarias...mmm.."

Kahit na magkadikit ang mga hita niya, eksperto pa rin na naabot ng mainit at mahabang dila na 'yon ang kanyang hiwa. Ilang sabik na hagod ng dila ang ginawa nito bago tumigil.

"Tang ina," he cursed and took a breath, then licked his lips.

Namumungay din ang mga mata nito.

"Tapos ka na?" Tanong niya, muntik umabot sa rurok.

"Yes, get dressed."

"Sabi mo kiss lang..." pang-aasar niya habang isinusuot ang panty.

"That was a kiss, a French kiss." he smirked.

Hinubad niya sa harap nito ang kanyang bra, tapos ay inirapan ito nang makitang doon nakatingin. Gusto na naman yatang sumipsip. Uminit ang pisngi niya sa sariling naiisip. How dirty!

"May marka na naman 'to kinabukasan," aniya habang tinitignan ang dibdib.

"Hmm, I'd like to see those red marks."

"Mabilis ba talagang magmarka? O matinik ka lang talaga, Zacarias?"

Hindi ito sumagot, nakaangat lang ang mga kilay, naaaliw.

"Para kang sanggol kung sumipsip." Dagdag niya pa, medyo malakas na ang loob na asarin si Zacarias. "Kulang nalang ay maya't-mayain." sabay ngisi niya.

"Kung pwede lang, Tatianna, mamaya't-mayain talaga kita, hindi lang ang dibdib mo."

"Ano pa?"

"Pati 'to," tapos ay isinubsob ang mukha sa pagitan ng mga hita niya, gigil na hinalik-halikan kaya napahagikhik siya.

"Tama na, Zacarias," sabay patuloy siya sa pagtawa.

Hinawakan niya ang ulo nito para tumigil. When he stopped, he chuckled.

Hanggang sa makaalis sila sa ilog ay hindi mawala ang ngiti sa labi ni Tatianna. Hinatid lang siya ng tanaw ni Zacarias dahil hindi niya ito pinayagan na ihatid siya hanggang sa bahay nila.

Pagkadating niya ay medyo madilim na. Mabilis niyang pinakain ang mga manok na nasa likod bahay.

"Pasensya na kayo, na-late ako ng kaunti. Heto na ang pagkain niyo." Kausap niya sa mga manok na tumilaok lang bilang sagot.

"Naligo kasi ako sa ilog. Minsan, dadalhin ko ang isa sa inyo doon para naman maiba ang paligid niyo." Patuloy niya, matiyagang inisa-isang lagyan ng pagkain ang mga lalagyan.

Tumilaok ulit ang mga ito na para bang naiintindihan siya at gusto ang ideya niya.

"Lahat kayo dadalhin ko doon pero isa-isa lang. Hindi ko kaya ang sabay-sabay at baka mawala pa kayo."

Lima lang naman 'yon kaya madali lang pakainin.

"Sino kaya ang uunahin ko sa inyo? 'Yung hindi panay ang tilaok, siya ang mauuna."

"Baka sumagot ang mga 'yan." Napalingon siya sa biglang nagsalita, tatawa-tawa 'yon.

"Julio!" Bulalas niya, masaya na makita ang kaibigan doon.

"Nagdala ako ng pagkain." Inangat nito ang plastik bag na dala.

"Matatapos na ako dito, saglit lang."

Inaya niya sa loob ng bahay nila si Julio nang matapos siya sa mga manok. Tinulungan siya nitong maghanda ng mga plato at inilagay sa lamesa.

"Nag-abala ka pa talaga, pero salamat dito."

"Alam ko kasi na gagabihin ang magulang mo kaya dinalhan na kita ng pagkain."

"Oo, nasa birthday-an doon kila Aling Salome."

Nang maihanda ang lamesa ay naupo na sila ni Julio at nag-umpisang kumain.

"Pasensya ka na pala sa mga nasabi ko, Tatianna." Maya-maya ay sambit ng binatilyo.

"Kalimutan mo na 'yon, Julio. Wag na tayong magpadala sa mga sinasabi ng mga tao."

Gusto niyang ignorahin nalang ang mga sasabihin ng mga taga sa kanila. Sana lang ay huwag na siyang ma-epektuhan, dahil kapag naaapektuhan siya ay nadadamay ang pakikitungo niya kay Zacarias.

"Sa totoo lang ay kaya ako naparito ay may sasabihin sana ako sa ‘yo, Tatianna."

Nahinto siya sa pagkain dahil mukhang seryoso ang sadya ng kaibigan. Nakita niya rin ang pag-aalangan dito at medyo pinagpapawisan.

"Ano ba 'yon?"

Julio took a deep breath. He tried his best to look at her eyes directly.

"Pwede ba akong manligaw sa ‘yo?"

Hindi kaagad nakasagot si Tatianna. Napatitig siya kay Julio. Mabait ito at galing sa maayos na pamilya. Walang duda na ganito ang klase na nanaisin din na maging nobyo ng mga babaeng hindi tumitingin sa yaman ng isang tao.

"Julio..." tanging nasambit niya.

"Hindi naman kita pipilitin pero sana hayaan mo akong ipakita sa ‘yo na totoo ang intensyon ko sa ‘yo."

"Magkaibigan tayo."

"Hindi mawawala ang pagkakaibigan natin, Tatianna. Mananatili 'yon kahit na nanliligaw ako."

Wala siyang masabi. Hindi niya gusto na liligawan siya ni Julio. Pakiramdam niya ay hindi siya ang tamang babae para rito. Masyadong maganda ang intensyon nito at natatakot siya na hindi niya matapatan 'yon dahil... wala sa isip niya na tapatan ang pagmamahal na ibibigay nito sa kanya.

"Mas gusto na magkaibigan tayo. Mas pang-matagalan 'yon."

"Gusto kita hindi bilang kaibigan lang, Tatianna. Alam kong napapansin mo 'yon pero binabalewala mo lang. Bakit?"

"Dahil kaibigan kita."

Hindi nga siya nagkamali sa hinala, totoong hindi lang kaibigan ang turing sa kanya ni Julio. Nalulungkot siya para rito dahil magkaiba sila ng nararamdaman.

"May iba ka na bang nagugustuhan?" May bahid na lungkot sa boses nito pati na rin sa mga mata.

"Wala. Wala pa akong nagugustuhan."

Sa sagot niya ay tila nakahinga ito ng matiwasay. Pagkatapos nilang kumain ay nanatili pa sila ni Julio sa duyan sa labas. Wala pa rin ang magulang niya, marahil ay nalibang kila Aling Salome.

"Susunduin kita bukas,"

Nakatayo ito sa gilid ng puno habang siya ay nasa duyan. Madalas naman na ginagawa 'yon ni Julio, dinadaanan siya ng motor nito at magsasabay papunta sa planta.

"Sige,"

"Mga anong oras?"

"Alas-siete, ayos na siguro 'yon. Hindi naman natin kailangan ng sobrang aga sa planta."

"Doon na rin tayo mag-almusal. Ako na ang bahala."

Pumayag lang siya sa gusto ng kaibigan. Maya-maya rin ay nagpaalam na ito.

Tulog na siya nang dumating ang magulang at naalimpungatan kinaumagahan dahil din sa mga ito.

"Kagabi, sino 'yon? Bakit lumapit sa ‘yo?" Ang ina niya sa kontroladong boses.

Naririnig niya ang mga ito galing sa kusina.

"Kasamahan ko lang 'yon sa sabong, Karmen."

"Kasamahan sa sabong? May kasamang babae na naghihintay sa sasakyan?"

Halatang hindi bumenta sa ina ang sagot ng ama.

"Asawa niya 'yon. Ano ba ang iniisip mo?"

"Ano ang iniisip ko? Pakiramdam ko ay may hindi ka sinasabi sa ‘kin, Dantes!"

Napilitang bumangon si Tatianna. Madalang magtalo ang magulang, palaging masaya ang pamilya nila. Kaya naman mabilis siyang naapektuhan kapag nag-aaway ang dalawa lalo at maaga pa.

"Malapit na ang pasukan, wala pa rin tayong ipon para sa anak natin. Madalas ay kulang ang ibinibigay mong pera sa ‘kin, saan ba 'yon napupunta? Ipinangtatalo mo sa pagsa-sabong?"

"Hayaan mo at babale ako mamaya. Ibibigay ko sa ‘yo." Anang ama na halatang gusto ng tapusin ang pagtatalong 'yon. "At pwede ba, hinaan mo ang boses mo at baka magising si Tatianna. Malulungkot 'yon kapag nakitang nagtatalo tayo."

"Ang inaalala ko lang ay kailangan natin ng malaking ipon lalo at mag-o-ojt na ang anak natin sa pasukan. Ayokong mamroblema kapag nariyan na."

Itinali ni Tatianna ang buhok at naghanda ng lumabas sa kanyang silid. Medyo malaki ang kakailanganin niyang pera sa susunod na pasukan dahil mas magastos ang huling taon sa kolehiyo, kaya nga nagtatrabaho siya sa planta para kahit papano may perang naitatabi.

"Hayaan mo at gagawan ko 'yan ng paraan. Sige na, mag-asikaso na para makapunta na tayo sa planta."

Doon na siya lumabas. Binati niya ang dalawa na mabilis na bumalik sa normal.

"Good morning, anak. Heto at kumain ka na."

Tumango lang siya at pansamantalang tinignan ang dalawa. Ang ama ay umiwas, lumabas, dala ang tasa ng kape. Medyo madilim pa sa labas, paangat palang ang araw pero naririnig niya na ang mga tilaok ng manok.

"Kumusta po ang birthday-an kagabi?"

"Maayos naman at masaya. Kaya lang ay nag-aya bigla umuwi ang tatay mo nang may dumating na hindi ko kilala at kinausap siya."

Siguro iyon ang tinutukoy nito kanina? Na lalaking kumausap sa ama? Na may naghihintay na babae sa sasakyan?

"Siguro ay taga-labas ng Hacienda? Kaya hindi mo kilala, 'Nay?"

"Sigurado. Mukhang may kaya sa buhay. May makapal na kwintas pa na ginto."

Kapag nakasuot ng ginto sa kanila, napagkakamalan ng mayaman kaagad. Paano naman si Zacarias na ni isa ay walang alahas sa katawan? Pero sobrang yaman ng pamilya! Ibig sabihin, hindi lahat ng yaman ay sa materyal bina-base.

Nang matapos siyang maligo ay saka namang dating ni Julio. Tapos na rin mag-asikaso ang magulang niya, paalis na rin sana kaya lang ay nasa manukan pa ang ama, kinakausap din yata ang mga manok na isasabong sa Linggo.

"Mauna na kayo. Mag-ingat sa pagmamaneho, Julio." Bilin ng ina.

"Sige po."

Sumampa siya sa motor, sa likod ng kaibigan. Katulad ng nakagawian, hindi siya humawak sa baywang nito. Sanay naman siya na sa likod lang ng inuupuan humahawak. Alalay lang din naman ang takbo ni Julio.

Nang binabaybay na nila ang daan papunta sa planta, nakarinig siya mula sa likuran ng yabag ng kabayo.

Nilingon niya 'yon at napangiti nang makita na si Zacarias ang sakay. Kakawayan niya sana kaya lang ay ang aga-aga ay madilim ang tingin nito sa kanya.

"Si Senyorito Zacarias?" Si Julio na nakita sa side mirror ang Senyorito.

"Oo,"

Medyo iginilid ni Julio ang takbo ng motor upang bigyan ng daan ang kabayo. At nang akala niya ay mananatili sa likod nila si Zacarias, nagkamali siya, dahil nilagpasan siya ng mga ito nang hindi man lang lumilingon.

Kaya tuloy hindi sila makakilos ng maayos nang makarating sa tambayan. Si Julio ay hinanda ang almusal nila siya naman ay nagtimpla ng tatlong kape sa may kubo. May mga nauna ng trabahante sa kalayuan, mga maaga pa ay gusto na kaagad magtrabaho.

"Tawagin natin?" Aniya kay Julio pagkalapag sa mga kape sa lamesa.

"Sige, ayain mo."

Pino ang bawat hakbang niya nang maglakad papunta kay Zacarias na kasalukuyang itinatali si Rapido sa isa sa mga puno ng niyog.

"Almusal tayo," aya niya, nakangiti.

Today, Zacarias is wearing a light brown cotton long sleeve, it hugs the muscles on his arms. Hindi naman 'yon masikip pero lumilitaw pa rin ang matigas na hulma ng muscle nito doon, pati na rin ang lapad ng dibdib.

"Tapos na ako."

"Kape?"

Nanatili ang seryosong mukha ng binata, sanay naman siya sa gano'n, pero parang may ginawa siyang mali sa paraan ng malalamig na tingin nito sa kanya.

"Why are you with that boy? Nasaan ang magulang mo?"

"Ah, si Julio." Sabay lingon niya sa kaibigan na nanonood sa kanila. "Sinundo niya ako sa bahay. Nauna lang kaming magpunta dito."

Zacarias caress Rapido's head. The veins at the back of his hands looks dangerous, but at the same time, it looks hot on him. She can imagine how those veiny hands cupped and massaged her breast.

Lihim siyang napailing, inaalis ang imaheng 'yon sa kanyang isip.

"Wala ka bang ibang masakyan?"

"Wala," napanguso siya.

Isa lang ang motor nila at kasya silang tatlo doon. Swerte nalang kapag naisasakay siya ni Julio sa motor nito.

"But, do you know how to drive a motorcycle?"

"Yes!" She proudly answered.

"How about I buy you one?"

Napawi ang ngiti niya at mabilis na umiling.

"Hindi kailangan, Zacarias."

"Para hindi ka na aangkas sa kaibigan mo,"

Kahit hindi direktang sabihin, ramdam niyang hindi gusto ni Zacarias na umaangkas siya kay Julio.

"Minsanan lang naman akong umangkas sa kanya."

"How about a horse? Would you like that?"

Napatitig lang siya sa gwapong mukha ni Zacarias, napapanguso siya sa offer nito. Kapag tinanggap niya ang motor o kabayo, tiyak na uugong lalo ang haka-haka na babae nga siya ng isang Guerrera!

"Gusto ko pero wag na. Isa pa, hindi pa ako marunong magpatakbo ng kabayo. Kailangan pa akong turuan."

"I will teach you."

Tatianna's eyes sparks in excitement. Humahanga siya sa mga marunong mangabayo. Lahat ng Guerrera ay marunong kahit si Senyorita Zalanna at Zakia. Sa lugar nila bihira ang babaeng marunong sa kabayo kaya nakakamangha kung matutunan niya 'yon.

"Sige, turuan mo ako."

Zacarias stared at her for a moment before he nodded his head quietly.

"Pero bago 'yon, saluhan mo muna kami sa almusal. Halika."

Sumunod sa kanya si Zacarias, sabay na silang naglalakad.

"Tatianna,"

"Hmm?" Nag-angat siya ng tingin dito.

"I just want you to know that I don't share. I'm very selfish."

Hindi na siya nagsalita at napanguso nalang. Zacarias Guerrera don't share? Tatianna needs to remind herself with that.