𝕋𝕨𝕚𝕟𝕤×ℙ𝕝𝕒𝕪𝕓𝕠𝕪𝕤 (დასრულებული)

N9

ევას pov
ნორა ადგა და წავიდა. ყველა გაოგნებული იყო არავის ეგონა რომ ნორა ვილიამის კოცნაზე უარს იტყოდა.
ერთ-ერთი მოსწავლე-კარგი გავაგრძელოთ.
ვილიამი- ევა სთუმ?
ევა-თუ ისეთივე კითხვას დამისმე როგორიც ჩემს დას მ და თუ არადა ს
ვილიამი-რა კითხვას დაგისმევ ეგ ჩემი გადასაწყვეტია აირჩიე.
ევა-კარგი მოდი თამაში უფრო აზარტული და მხიარული რომ გავხადოთ მ
ვილიამი-კარგი. მაშინ მიდი და კრისს აკოცე.
ევა-კარგი ახლავე.
მე წამოვდექი ყველა გაკვირვებული მიყურებდა. მათ ეგონათ რომ კრისს მართლა ვაკოცებდი მაგრამ აი მე რა გავაკეთე.
ევა-კრის ადექი.
ვილიამი-Wow შენ რა მართლა აპირებ რომ აკოცო?
ევა-რა არ გინდა? შენ თვითონ მითხარი და მე ყოველთვის ყველაფერს ვასრულებ ეს დაიმახსოვრე.
ვილიამი-კარგი მიდი გელოდებით.
მე ჩემს ხელს ვაკოცე და შემდეგ კრისს ტუჩებზე მივადე.
ევა-ესეც ასე შესრულებულია.
ვილიამი-მოიცა ეს რა კოცნა იყო?
ევა-საყვარელო შენ არ დაგიკონკრეტებია როგორ ან სად მეკოცნა. ამიტომ დავალება მე ასე აღვიქვი.
ისაკი-ვერ შეედავები.
ევა-კარგი ახლა ჩემი ჯერია. ვილიამ სთუმ?
ვილიამი- მ
ევა- კარგი. ახლა ადგები ჩემს დას მოძებნი და გულწრფელ ბოდიშს მოუხდი ოთახში გამოკეტვისთვის.
ვილიამი-არავითარ შემთხვევაში ღირსი იყო და მიიღო და თანაც მაგის მერე თქვენც საკადრისი გამიკეთეთ.
ევა-ეს იმიტომ გააკეთა რომ შენ გამოკეტე.
ვილიამი-არ მოვუხდი ბოდიშს და მორჩა.
უკვე ძალიან გავბრაზდი და ამდენი ხნის მოთმინებამ ამოხეთქა.
ევა -რა გაგიხდა ეს ერთი ბოდიშის მოხდა? მოკვდები? თუ ისეთი პიროვნება ხარ რო ბოდიში მოხდა არ გეკადრება ჰა? დავიღალე ეს დედააფეთქებული თქვენი კინკლაობით რა და ამაში მეც მაზარალებთ და იძულებულს მხდით ის გავაკეთო რაც არ მინდა. ახლა ადგები და ბოდიშს მოუხდი ჩემს დას თორემ ნორა ისეთი გოგო არ არის როგორიც შენ გყოლია ის არ შეგარჩენს არაფერს და დამიჯერე არც შევაჩერებ და თუ საჭირო გახდა არც მე დაგაკლებ. ბოლო ხმაზე ვიყვირე და ანერვიულებული წამოვედი მაგრამ სად წავედი მეთვითონაც არ ვიცი.
ბოლოს მარტო ისღა გავიგე რომ ვილიამმა თქვა
ვილიამი-კარგი მოვუხდი ბოდიშს.
იმდენად გაღიზიანებული და ანერვიულებული ვიყავი რომ სულ დამავიწყდა ჩემი ფობია. როდესაც უკვე დავმშვიდდი ძალიან ცუდად გავხდი რადგან მე ნიკტოფობია მაქვს (სიბნელის შიში) კანკალი დამაწყებინა და ვეღარ ვსუნთქავდი. მივედი და ერთ ხესთან ჩავიკეცე მეგონა რომ თუ დავილოდებდი ვინმე მიპოვნიდა ამიტომ ლოდინი დავიწყე. მაგრამ სუნთქვა ნელ-ნელა კიდევ უფრო მძნელდებოდა. უცებ მესმის შრიალის ხმას აქეთ იქით მივიხედ-მოვიხედე და რას ვხედავ გველი. ღმერთო ამაზე ხო კიდევ უფრო ცუდად გავხდი მაგრამ იმდენად შემშინდა მთელი ძალა მოვიკრიბე ბოლო ხმაზე ვიღრიალე. გავიქეცი რაც ძალია და ღონე მქონდა არ ვიცოდი სად მივრბოდი. ამ დროს დავკარგე დედაჩემის და მამაჩემის ნაჩუქარი ბრელოკი რომელიც სულ თან დამქონდა. უცებ ფეხი წამოვკარი რაღაცას და წავიქეცი რაზეც ფეხი ვიღრძე კიდევაც და ხელი გავიჭერი. ვტიროდი ვერ ვჩერდებიდი როდესაც უცებ უკნიდან შეხება ვიგრძენი მეგონა ისევ გველი იყო და ბოლო ხმაზე ვიღრიალე.
კრისის pov.
ყველა დასაძინებლად შევიდა მაგრამ ევა არსად არ ჩანდა ამიტომ დალოდება გადავწყვიტე. სადღაც ნახევარი საათი ველოდებოდი როდესაც ყვირილის ხმა გავიგონე მაშინვე ხმის მიმართულებით გავიქეცი და ძებნა დავიწყე მაგრამ იქ არავინ არ იყო მარტო ბრელოკი ეგდო რომელიც ევას ჩანთაზე მაქვს შემჩნეული. მივხვდი რომ ის აქ იყო ბრელოკი ავიღე და მისი ძებნა დავიწყე. ვიპოვე კიდევაც ხესთან ჩაკუზულიყო და ტიროდა. მხარზე ხელი დავადე რაზეც იყვირა და უკან გადაეშვა მე ხელი ვსტაცე და საბედნიეროდ დაცემისგან დავიჭირე.
კრისი-უკვე მეორედ დაგიჭირე.
ევა-ხელი გამიშვი.
კრისი-ფეხზე რა დაგემართა?
ევა- არაფერი დაიკიდე. უბრალოდ გზა მანახე აქედან როგორ გავიდე.
კრისი-რა დავიკიდო გოგო ვერ ხარ სისხლი მოგდი ვერ ხედავ რამხელა ჭირილობა გაქვს?
ევა- უბრალოდ აქედან როგორ გავიდე?
კრისი-მოდი აქ მე გაგიყვან.
ევა-მითხარი აქედან როგორ გავიდე?
კრისი-შეგიძლია რომ ცოტა ხანი მაინც არ იყო ჯიუტი?
ევა-არა
კრისი-სულ რატომ გინდა რომ ვჩხუბობდეთ ვერ ხედავ რომ შენი დახმარება მინდა? ბოლო ბოლო მე დამანებე თავი შენს თავზე მაინც იზრუნე? ნახე ხელი რა დღეში გაქვს ან ეს როგორ დაგემართა? ბოლო ხმაზე ვუყვირე. უკვე ვეღარ ვაკონტროლებდი ჩემს თავს არ შემეძლო მისი ასეთ მდგომარეობაში ნახვა და თან დახმარების უფლებასაც არ მაძლევს
ევქ-და რისთვის ან ვისთვის ვიცოცხლო? მხოლოდ ჩემი და დამრჩა ამ ცხოვრებაში.
კრისი-ჩემთვის ჩემთვის იცოცხლე.
მან უბრალოდ ტირილი დაიწყო. მე კი მივედი და ხელი გადავხვიე რათა კოტეჯამდე მიმეყვანა. ხმა არ ამოუღი. წყნარად გამომყვა მაგრამ ვერ დადიოდა როგორც ჩანს ფეხი იტკინა. იქვე კუნძზე ჩამოვსვი.
კრისი-რატომ ვერ დადიხარ ფეხი გტკივა?
ევა-ცოტა. ფეხზე ხელი წავავლე და ისეთი სახე მიიღო მივხდი რომ ძალიან ეტკინა თან ცრემლებიც წამოუვიდა
კრისი-ცოტა?
ევა-ხო კარგი საშინლად მტკივა.
კრისი-მანახე. ფეხი შევუმოწმე.
კრისი-ნაღრძობი გაქვს.
ევა-არაუშავს გამივლის.
კრისი-მე მოგივლი და გაგივლის.
ევა -მე თვითონ მოვუვლი ჩემს თავს.
კრისი-მეორედ აღარ შემეწინააღმდეგო მე მოგივლი და ეს თემა აქ დავხუროთ. ახლა კი წამოდი კოტეჯში წავიდეთ. მარი ხელში ავიყვანე და კოტეჯში მივიყვანე. საწოლზე დავაწვინე და მისი ხელი დამუშავება დავიწყე. დავუმუშავე და ჩემდა გასაკვირვად ხმა არ ამოუღია. ფეხი შევუხვიე და ბოლოსჩუპაჩუპსი მივეცი აქამდე ჩუმად რომ იყო.
ევა-მადლობა.
კრისი-არ არის საჭირო მადლობის გადახდა.
ევა-კარგი და ჩემი და ხო არ იცი სად არის?
კრისი- არა არ ინერვიულო ალბათ სასეირნოდაა.
ევა- სჩვევია ხოლმე გვიანობამდე სეირნობა.
კრისი-კარგი წავედი მე შენ დაიძინე და კარგად დაისვენე.
გამოვედი ოთახიდა კარები დავკეტე და ჩემი და ვილიამის საერთო ოთახში შევედი და რას ვხედავ. ნორას ვილიამთან ერთად სძინავს.