Sikretong Malupit ;)

Chapter 5--This is it! <3

Hello there! Sa wakas at naupdate ko rin ito. sana magustuhan niyo. Sorry sa late update. super late talaga to e. I dediate this chapter to SuperNSG! :))) San magusthan mo :) comment kayo and vote and fan me na rin :)))

Here we go!!!!!!!

Andzel's POV

"Anak ng taeng tinapa! Diyos ko naman Andzel! Wag na wag mo nga akong ginugulat. Kita mong ang lalim ng iniisip ko e." -sabi nya with his eff face. :)

"Sorry ulit. Nagulat nga rin ako e. So ganito............." Then I tell him everything kung ano ang ideal guy ng besticle ko.

Jash's POV

Whuuuuuuut da???!!! Nakakapagod lang huh. Kanina pa ako ikot ng ikot sa kakahanap kay Andzel!! Waaaahh. May paltos na nga rin yata ako e. Miss ko na ang besticle ko!!! =((

♩ I never, never, never stop for anyone. Tonight let's get some and live while we're young. ♩

Bigla akong kinilig kasi narinig ko yung hit song ng One Direction! Ang gwapo kasi ni Zayn e. Promise! :""") Tapos sinabayan ko pa yung kanta ng buong lakas. 

Maya-maya pa, narealize ko na ringtone pala yun ng cellphone ko. Kaya naman dali-dali ko itong kinuha at tiningnan kung sino ang nagtext.

From: Besticle =)

"Hi Besticle! Punta ka dito sa restaurant no Toffy!! Bilisan mo kelangan ko ng tulong."

Huh?! Ahm........ ahm........... Okay sige....... W8 chillax lang.

To: Besticle =)

"Sige sige. Papunta na ko. Ano ba nangyari? w8 mo ko after 15 mins. Naku naman best kung san san ka kasi pumupunta e. Basta hintayin mo ko."

O diba superhero lang ang peg ko. Kanina pa talaga ako kinakabahan e. Sabi na at may masamang mangyayari.

Agad naman akong sumakay ng tricycle at pumunta na sa restaurant ni Toffy. Malapit lang naman yun dito sa campus.

Todo kaba pa rin ako kaya naman nagrosary muna ako. Halos natawag ko na nga yata lahat ng santo e.

Natatanaw ko na mula rito ang langit este ang restaurant ni Toffy. Nakakapagtaka lang at bakit walang katao-tao dito. Nang makababa na ako at nagbayad sa driver, dumiretso na ako sa pinto ng resto. Hindi ko na hinintay pang maibalik sa akin ang sukli. Ang mahalaga, malaman kongligtas na si Andzel. Napansin ko namang walang sign sa pinto kung open ba ito o close. So, pumasok na lang ako.