Kabanata 1

6 0 0
                                    

Ang Student Council Association na marahil ang mayroong pinakamabigat na gawain dahil sa pagsimula ng klase sa Samiels High Institute. Every individual embraces their vacancy in the office does their function alongside their hectic class schedules. Puma-pangalawa sila marahil sa mga guro na siyang may pinakamaraming gawain.

Many says that the secretarial position is the most demanding to handle in contrast to other appointments. To be a secretary means having several tasks including writing action plans, memorandums, minutes of the meeting, and such. Although, it's an arduous job, Lalia Alexine Romeo remains progressive, optimistic, and upbeat. Katulad ngayon, busy siya sa ginagawang powerpoint presentation sa kanyang laptop nang siya ay tawagin ni Orvin.

"Lali, tama na muna yan. Kain muna tayo." Orvin, the Prseident, told her. Oras naman na kase talaga ng lunch ngunit tila nais muna tapusin ni Lali ang kanyang ginagawa. Organizational Structure iyon ng kanilang opisina dahil nga may mga bagong officers.

Umiling ito, "I'll be there, Pressy. Susunod na lang ako. I'll just get this done!", she said and carry-on working. Orvin smiled at her effort. He knew the woman is a busy-body. Madalang lamang itong bumaba sa kantina ng paaralan kasama nila. Mga isang beses pa lamang yata itong nakapunta doon.

When Lali finished her work, she put her laptopn on sleep mode. Lumingon sa palagid at napansin na siya na lamang mag-isa roon. She took the key of their office and close it. Inilagay niya ang susi sa kanyang maliit na shoulder bag. Lahat naman sila ay may duplicated keys kaya hindi na siya nag-alala pa at madaling nagtungo na sa kantina.

Napabuntong ang dalaga ng napaisip kung paano niya hahanapin ang mga kasama. She left their house so early at sa pagmamadali dahil sasabog na ang cellphone niya sa dami ng text ng kaniyang mga kasama sa SC ay nakalimutan niya ang kanyang packed lunch.

"Oh, God! Grace me with your guidance." doing intrapersonal communication in her head as she takes a step forward.

Sa kabilang banda, nagkaroon ng pagkakahawaig ang library sa canteen dahil sa katahimikan niti. Kainth Bryant Ivañez went inside the dining hall, the cause of stillness and silent chatters. One and all can tell how he detest ear-spliiting clamous and interference kaya hangga't maaari ay walang nag-iingay, kung mayroon man, siguradong pabulong lamang iyon. Ang cafeteria na kanina lamang ay napaka-ingay ay nagsimulang tumahimik sa kanyang pagdating.

Kainth was sporting an all-black style, a black linen shirt and jeans, bearing his Rolex watch on his wrist and a customized white-gold necklace. Kainth often visit the place for two reasons: for food and his friends. Twice a week, maliban doon siguro ay nasa kung saan lupalop na ito napupunta. Madalas itong kumain sa mga high-end restaurants like Fallicenos' and Belmuda Freeds.

"Oh em geee!"

"Silence, Trish. Baka sipain ka niyan huhu!"

"Ibang cravings na ito!"

"Grabe! Look at his tee!"

"Grabe naman, tinitingnan mo yung tee niya?"

"T-shirt ah! Huwag kang green!"

Napakahinang mga bulungan na lamang ang nagagawa ng ibang hindi mapigilan ang paghanga sa binata.

Well, who wouldn't? Nakaupo ang binata sa mesa nito na tila walang pakialam sa paligid. His forehead is creased, halos magdugtong na ang makapal at itim na itim na mga kilay. He was indifferent with his surroundings. He doesn't care at all. The man was just blankly staring on his phone as if texting someone without emotion on his face. He looks rugged with his strong-featured facial appearance, brown eyes, and black messy longer-than-usual hair. His smiles are too hard to earn. It's tough to see him smile. If he does, it's either he did something good with his friends or he did something bad to his peers.

BTS Series 1: The Black SwanWhere stories live. Discover now