Sky Academy #COMPLETED #Watty's2019

Chapter 1

"Zurie?" Napalingon ako kung saan tinawag ako ni Noli. "Ano ginagawa mo dito? Ang dilim na oh," dagdag pa nito.

Pinagpag ko ang katabi kong upaun para paupuin siya rito. Naglakad naman siya papalapit sa akin at umupo sa aking tabi.

"Tinitingnan ko lang ang Sky Academy," sagot ko. "Tingnan mo, napakalaking pinagbago ng paaralan. Napakasaya diyan dati pero ngayon nasakop na ng mga dark sorcerers." Naging malungkot ang tono ng aking pananalita. Nakakalungkot naman kasi dahil ang dating paaralan kung saan napakasaya ay naging purong kalungkutan at walang humpay na pasakit ang kaganapan.

"Wala tayong magagawa. Wala tayong sapat na kapangyarihan para kalabanin ang mga dark sorcerers."

"Kung andito lang sana sina ama at ina pati si lolo at lola at ang mga kaibigan nila ay sigurado akong may pag-asa pa siguro tayong manalo."

"Zurie, pasok na tayo sa loob. Lumalalim na ang gabi baka may mapadaan na dark sorcerers dito at matagpuan pa tayo."

"Sandali lang, Noli. May katanungan lang ako sayo," turan ko.

"O siya! Ano 'yon?"

"Kung sakaling lalakas ako at makakagamit na ako ng aking kapangyarihan, may pag-asa bang manalo tayo laban sa kanila?"

"I think so. Tara na."

Tumayo na lang ako mula sa pagkakaupo at naglakad na papasok sa bahay na kasalukuyan naming pinagtataguan. The house was covered with invisible force filed making the house invisible as well. Kaya kung may mapadaan man dito ay hindi agad ito nakikita.

Habang naglalakad ay nasa isip ko pa rin ang mga bagay kung paano mababawi ang Sky Academy sa kamay ng mga dark sorcerers. You might ask what happened in the past years at kung paano nakuha ng mga dark sorcerers ang Sky Academy nang wala kaming kalaban-laban. Well, actually it was all because of a spell that has been casted by Vexana. She's the queen of dark sorcerers. She casted a spell, a curse rather making everyone suffer pain then death. My family and their friends can't break the spell. They tried everything just to break it. Casting spell and using their abilities but no one broke it.

After several tries, they suddenly vanished without us knowing wether they were already dead or alive. From that moment on, sumugod ang mga dark sorcerers sa Sky Academy at kinuha ito mula sa amin. Ang mga studyante ay nagkawatak-watak at kanya-kanyang nagsisitaguan habang ang iba naman ay nadakip at ikinulong. Muntik na rin akong makuha nila, mabuti na lang at tinulungan ako ni Noli kaya't nagawa ko pa ring makatakas at makapagtago hanggang ngayon.

"Noli?" tawag ko.

Napalingon naman siya sa akin at halatang nagtataka.

"Bakit?" He asked.

"I have an idea."

"What is it?"

"Diba kailangan nating magpalakas? Bakit hindi nalang tayo magpanggap bilang mga dark sorcerers at mag-aral sa Sky Academy?"

"That's insane! Of course they will know us! They already saw us so don't expect that you can fool them with that face again."

"Then why won't we disguise ourselves? Using your talent in casting spells, perhaps you can cast a spell that can change our face," wika ko.

He closes his eyes and breath heavily. Napahinto din siya sa paglalakad.

"No!"

"Noli, please?"

"Zurie, you can't use your ability yet. That school requires you to show them what's ability you have. Kung wala kang maipapakita, then still hindi pa rin tayo makalapasok."

"Then train me first!" I said firmly. Kailangan kong matuto agad. Mahalaga sa akin ang Sky Academy kaya kahit ano pang hirap ang pagdadaanan ay kakayanin ko.

"Mas mabuting matulog ka na lang, Zurie." Naglakad na siya ulit at iniwan ako.

"E tre-train mo naman ako eh!" sigaw ko.

"I won't!"

"But why?" sigaw ko pa rin. Para tuloy kaming nag-uusap na nasa magkabilang bundok sa lakas ng aming mga boses.

"Not the right time yet!"

"Noli, please?"

"Don't force me, Zurie. You better sleep."

"Naman eh!" Ano ba 'yan! Kailan pa ba 'yang tamang panahon na 'yan?

Nakangusong naglakad na lang rin ako at tuluyan nang pumasok sa loob ng bahay.

"Goodnight, Zurie," paalam niya sa akin at pumasok na sa kwarto niya.

Nag-iinis-inisan ako at hindi siya sinagot baka sakaling magbago ang isip niya at tuturuan niya ako. Pero mali ako dahil parang wala lang sa kanya iyon at tuluyan pa ring isinara ang pintuan ng kanyang kwarto na may ngiti sa kanyang labi.

Nang-iinis talaga ang lalaking 'yon eh! Kung hindi lang dahil sa utang na loob ko sa kanya, lumayas na ako sa bahay na ito.

Inis akong pumasok sa kwarto ko at agad na humiga. Bigla namang may pumasok sa aking isipan na nagpangiti sa akin.

Aha! If Noli won't train and teach me, then I will train myself. But how? Ahmmm!

Tama! A guide book might help. Hahanapin ko na lang iyon bukas bumibigat na kasi ang aking mga mata. Ramdam ko na ang antok. Maya-maya lang ay tuluyan na akong nakatulog.

'Goodnight self.'

*********

A/N: Hi guys! Ito na nga ang simula ng book 2 nitong story. Hope you will still support this story. 'Til next time. Lablots!