Ontvoerd

Ontvoerd deel 2

Wolfs staat op en loopt naar het kantoortje van hoofdofficier Mechels. 'Ja' vraagt Wolfs vriendelijk. 'Waar is Eva?' Zegt Mechels argwanend. 'Vanmorgen was ze nog gewoon thuis, ik kan wel even gaan kijken.' 'Doe maar, bel maar als er wat is.' Wolfs knikt en sluit de deur van het kantoortje. Hij loopt naar de parkeerplaats van het politiebureau. Wolfs stapt in zijn zwarte Fiat, start de motor en rijdt weg.

Een wit Volkswagenbusje stopt voor een grote, leegstaande fabriek. Een aantal ramen zijn kapot en de muren staan vol met graffiti. Het lijkt wel een spookhuis. De deur gaat open en er stapt een met krullend haar, een korte baard en een snor uit. Aan de andere kant stapt een grote man uit. Hij heeft brede schouders en een groot kaal hoofd. Hij loopt naar de achterkant van het busje en maakt de klep open. Hij haalt er een grote, juten zak uit en slaat hem over zijn schouders.

Piepende remmen klinken in de straat van pension de Ponti. De autodeur zwaait open en Wolfs stapt uit. Hij loopt naar de voordeur, steekt de sleutel in het slot en doet de deur open. 'Eva?!' roept Wolfs angstig. Het galmt door het huis. Geen antwoord... Wolfs rent de trap op en rukt de deur van Eva's slaapkamer open. Niemand... 'Eva!' Wolfs rent naar de keuken. Ook niemand. Hij pakt zijn telefoon en toets het nummer in: 06 83627931. 'Mechels' zegt een vriendelijke stem aan de telefoon. 'Eva is er niet' zegt Wolfs onrustig. 'Kun je haar telefoon even natrekken?' Vraagt Wolfs 'natuurlijk, kom jij dan weer....' Wolfs hangt op. Hij moest Eva vinden. Hij rent naar buiten, kijkt naar rechts en schrikt.