Author's Note
Hello po sa inyo. Sa ngayon hindi ko na kayang ituloy pa ang pag susulat ng storyang ito.
Gusto ko man tapusin pero HINDI KO NA KAYA.
I believe SOMEDAY matatapos ko to.
Nag papasalamat po ako sa lahat lahat ng nag babasa neto lalo na sa pinaka espesyal na tao sa buhay ko.
Na simula pagka bata namin... Na nag kakilala kami sa church na si David.
Maraming maraming salamat sayo, alam kong hindi mo ko kayang patawarin sa ginawa ko.
Pero sobrang pagsisisi ng ginawa ko :'''( na kahit tumatawa ako sa klase namin bigla bigla akong maiiyak.
Ayokong ipakita sakanila pero lahat ng mga kaklase ko ay nakakaramdam na may iniisip ako.
Sorry sorry sorry. Kung yung chance na sinabi mo ay wala... Naniniwala ako sa panaginip ko na meron pang magiging chance.
Ikaw lang ang special sa akin at hindi SIYA. Bakit ko nasabi? Kasi ikaw yung alam ko sa sarili ko na hindi ko susukuan kahit anong mangyari.
Ikaw... Yung kahit wala nako dito sa Lagun. Iisip isipin parin kita at sigurado akong ibibida kita sa mga magiging kaibigan ko.
Sure akong kikilig kiligin parin ako sa pag kwento tungkol sayo. Sa totoo niyan twing mag kkwento ako tungkol sayo... Sa mga kaklase ko, kinikilig parin ako. Hindi ko parin ma explain kung ano yung saya na nararamdaman ko sa twing ibibida kita sakanila. Kasi proud ako sayo, proud na proud. Na kahit ganun yung may ugaling negative dun ako mas na ch-challenge na intindihin kita na mag pa intindi sayo.
YOU ARE READING
Will this be FOREVER?
Non-FictionTalaga bang kapag mahal mo handa kang mag pa ka-tanga? Handa mong intindihin ang taong mahal mo? Handa kang masaktan? O susuko kana lang bigla? O papatunayan ang salitang FOREVER? dito ko kaya mapapatunayan na to too ang FOREVER?
