• 100 хоног • [Complete]

1-р хэсэг

: Намайг харцгаа! Би бол 10 тэрбумын гоо үзэсгэлэнтэй Сун Тазуса. Миний домогт амьдрал эхлэж байна гэж амандаа бувтнан хөгжим эхлэхэд хойшоо гэдийн нүдээ анина.

Энэ мөсөн талбай анх хүйтэн хөндий санагддаг байсан ч тийм цаг аль хэдийнээ ард үлдэж, энэ газар л бүх дурсамж бүх сайхан бүхэн минь өнгөрч эндээс л бүх зүйлийг олж авсан. Цэнгэлдэхийн зэрэг талд суусан үзэгчидийн нүд над дээр тусаж хөдөлгөөн бүрийг минь дагуулан харж байлаа. Цэнгэлдэхийн голоор үзүүлбэр үзүүлж бэлдсэн ёсоор эргэлттэй үсрэлт хийх цаг болж бага зэрэг сандарч байлаа учир нь бэлтгэлийн үеэр хэд хэдэн удаа бүтэлгүйтэж байсан минь санаанд орж байсан юм бэлдсэн ёсоороо эргэлттэй үсрэлтээ хийхээр нүдээ анин үсэрчихлээ.

: Би чадчихлаа!!! Харин дараагийх нь хамгийн өндөр гурвалсан эргэлттэй үсрэлт
бэлтгэлийн үеэр хийж байсан ч өмнөх үсрэлтэн дээр алдаа гаргасанаас болж үүнийг хаячихсан байсан одоо бол хийж чадна гэсэн итгэлт төрж үсэрхээр шийдэн нүдээ анихад том цэнгэлдэхийн хаа нэгтэйгээс ҮГҮЙ ЭЭ ТАЗУСА гэж орилож байв.

Эргэлт бас үсрэлт амжилттай болсон газардахдаа хөлөн дээрээ тогтож чадаагүйгээс болж хүйтэн мөсөн дээр нуруугаараа уначих нь тэр ...
Мөс хэзээ ч сайхан зан гаргадаггүй. Хэнийг ч ялгалгүй шударга харьцдаг тиймээс л би энэ мөсөн талбайд хайртай!

~~~~~

: Аааа бурхан минь тэр унаж байна гэж тэнгэр лүү харж байсан хүмүүс орлилдож ийш тийш гүйлдэж эхлэлээ. Удалгүй тэнгэрээс ямар нэгэн зүйл хүчтэй унаж гал авалзан дэлбэрэлтээс болж ойр хавийн зүйлс шатаж байлаа ...

~~~~~

: Тазуса
: Тазуса
: Хөөё Тазуса!
Би: Макс
Макс: Шин ЧанМин байна. Чи зүгээр үү?
Би: зүгээр гэж хэлэн орноосоо өндийн
Би: амьд байна шүү! Энэ ямар газар вэ?
Макс: Чи санахгүй байгаа юм уу? гэж хэлхэд нь өнгөрсөнг санах гэж оролдох ч шаардлага гарсангүй
Би: санаж байна. Хэн ялсанг хэлэх шаардлагагүй! гэж хэлхэд эмэгтэй хүний шингэн хоолойгоор
: Бүгд чамайг унаж байгааг харсан
Би: тэгээд ? Миний уналт зарим нэг азгүй амьтанд аз авчирсан. Байнга ялна гэдэг дэндүү уйтгартай шүү дээ тийм биз дээ Жэссика ?
Жэссика: Манай агентлагт чиний амжилт хэрэгтэй болхоос чиний уналт хэрэггүй! ...
Би: Азийн олимпоос ялалт авхад л болох юм бишүү гэж хэлхэд
Жэссика: харж л байя! хэрэв авч чадахгүй бол чиний энэ их их зан газарт унана гэдгийг санаарай! гэж хэлээд эмнэлэгийн өрөөнөөс гараад явчих нь тэр.
Макс: өнөөдөртөө эндээ хонох уу?
Би: Үгүй ээ гэртээ харимаар байна
Макс: за гадаа нилээн хэдэн сэтгүүлчид ирсэн харагдсан зүгээр гэж үү?
Би: маргааш гарсан ч тэд нар байж л байхаас хойш
Макс: тэр ч тийм шүү! Эмнэлэгийн өрөөнөөс гаран цахилгаан шатаар нэг давхарт бууж ирхэд хүлээлгийн сандал болон булан тохойд зогсож байсан сэтгүүлчид явах замыг минь хаан зогсход Хамгаалагчид болон Макс намайг хамгаалсаар арай гэж машиндаа суулаа.