Back Off She's Mine!

BOSM 13 Invitation

"Waah! saan na?!?!!" Hinalungkat ko sa bag ang ID pero wala pa din. kaninang umaga pa ako ganito dahil di ko makita ang ID ko. sigurado ako na nasa loob yun ng bag ko kahapon.

TT__TT anong gagawin ko? di ako makakapasok sa school kapag wala yun kung makakapasok naman ako ay e-report naman ako sa SAO at magsusulat ng letter. waah! baka naiwan ko yun? impossible!!!

Nang hindi ko pa din mahanap ay lumabas na ako sa bahay at nagpaalam bahala na nga kesa naman ay hindi ako makapasok sa klase. ganun nga ang nangyari pinapunta ako sa SAO tapos pinasulat na "hindi ko na iiwan ang ID ko."

pagkatapos niyon ay pumasok na ako sa klase tapos nakita ko siya. OO siya. may girl siyang kahalikan. wala pa kasi ang teacher at ang mga classmate ko naman ay naghihiyawan. Parang may tumusok na kutsilyo sa puso ko ng makita ko yun.Siguro, ito yung feeling na nasasaktan dahil nga yung mahal mong lalaki ay may kahalikan babae. hindi ko kaya na tingnan sila kaya naman ay tumalikod ako at mabilis na naglakad papunta sa rooftop. gusto ko mag-isa. hindi muna ako papasok ngayon. baka kasi bigla na lang bumagsak yung mga luha ko.

Sige na po. drama ko na. ako na ang drama queen. pano na iyan magtatapat pa din ba ako kung meron na siyang girl???

Hindi pa din mapigilan ang mga luha ko na nagsibagsakan na.

"-_____- anak ng tokwa sino ba ang umiiyak diyan? oi! pwede ba kung iiyak ka lang naman ay doon ka sa CR wag dito." Sita ng isang lalaki sa akin. naglilika na ba ako ng ingay???

Pero wala naman ah. nang lumingon ako ay si Roland yun.

O_O

"Sorry, kung alam ko lang na may tao dito ay doon na sana ako sa CR."

Pero bigla na lang siyang tumawa. "Joke lang. kaw naman hindi na mabiro." sabi niya.

Hay.. kung hindi lang ako malungkot ay baka mahawa ako sa tawa niya.

"ehem." tumikhim muna siya bago nagsalita. "Sorry, hindi dapat ko ginawa yun lalo na ngayon malungkot ka." may kinuha sya sa bulsa. Isang Hankerchief at inabot niya sa akin. "Pwede mo sabihin sa akin ang problema mo."

Umiling ako. Hangga't maari ay gusto ko ilihim ito.

"Hindi kita pipilitin kung ayaw mo pero para mawala iyang lungkot mo gusto mo bang pumunta sa park?"

"Ano naman ang gagawin ko don?"

"Since, we are skipping class ay pumunta na lang tayo doon. Para mag-isip isip? :D"

"Bakit mo naman ginagawa ito?"

"Kagaya nga ng sinabi ko gusto ko lang talaga mawala yang lungkot mo."

Hindi pa rin siya nagbabago. Noon bata pa kasi kami ay kahit na takot siya ay pinoprotektahan niya ako. kahit na mama's boy siya noon.

"Sige na nga eh ano ang e-dadahilan natin sa guard?"

"madali lang iyan." :D he smile. "Halika ka sundan mo ako."

Sumunod naman ako at nandon kami sa likod ng building at teka! aakyatin namin ang wall na iyan? sa kabilang bahagi kasi niyon ay labasan na.

"Diyan tayo lalabas?"

"oo."

"Ginagawa mo ba ito parati?"

Tumango siya. "Actually, hindi lang naman ako ang gumagawa nito eh pati si Helena."

Kapag gusto kasi mag-skip ni Helena ay gagawin talaga ang kahit anong paraan. Pero sa pagbanggit niya sa pangalan ni Helen ay parang kuminang yung mga mata niya.