You're The Only Exception (Short Story) ~FIN

YTOE Part II

Nagkamalay na ulit siya ngunit wala siyang makita. May piring siya sa mata ngunit wala siyang talop sa bibig. Nakatali siya pero hindi niya alam kung san siya itinali. Malakas ang tibok ng dibdib niya. May hinala siya.

"Nasan ako?! Ba't ako nandito?! Pakawalan nyo ko!" Sigaw niya ngunit parang walang nakakarinig sa kanya.

Napakatahimik ng paligid. Wala siyang ibang marinig na ingay kundi ang pag-e-echo lang ng boses niya at ang pagpupumiglas na kumawala sa pagkakatali.

"Oh damn it! Pakawalan nyo ko sabi e! Hoy ano ba! HELP!" sigaw parin niya ngunit wala paring nakakarinig sa kanya.

Nawawalan na siya ng pag-asang may makakarinig o makakatulong sa kanya. Naiiyak na lang siya pero pinipigilan niya to dahil ayaw niyang magmukhang mahina sa mga kumuha sa kanya. Ayaw niyang magpatalo sa sindak. Sisigaw pa sana siya ng may marinig siyang apak ng mga paa.

Palakas ng palakas ang mga apak nito at alam niyang papalapit din ito sa kanya. Nagbabasakali siyang yan ang tutulong sa kanya kaya sumigaw ulit siya.

"Sino yan?! Are you here to help me?! Well, if you are then thank God! Please, help me! Please!" Pagmamakaawa niya dito ngunit imbis na tulungan siya, tinawanan lamang siya ng may-ari ng mga apak ng paang narinig niya kanina.

"Sino ka?! Ikaw ba ang may gawa sakin nito?! Ano ba kailangan mo sakin ha?! You want money?! Sige, bibigyan kita! Pakawalan mo ko dito!" Sigaw parin siya ng sigaw pero tinatawanan parin siya nito. Hindi siya nakatimpi kaya sinigawan niya ito at pinagmumura.

"P*TA! Gag* ka pala eh! Pakawalan mo ko sabi eh! Di ka ba nakakarinig ha?! Baliw ka ba?! Wag mo kong tatawanan diyan dahil babangasan ko yang panga mo! I'll lock your jaws you filthy old fool! Pakawalan mo ko! Bwiset! Leshe! Taena!" Sigaw parin siya ng sigaw hanggang tumigil na sa pagtawa ang taong minumura niya. Nagsalita ito na siyang ikinatigas ni Analice.

"Miss me, my favorite niece?"

Nagulat siya sa pagtawag sa kanya nito ng niece. Kilala niya kung sino yun. Kilalang-kilala niya kung kaninong boses yun. Kilalang-kilala. Ang nag-iisa niyang favorite tito, si Randy Montreal.

"T-tito?!" sigaw niya. Nanginginig siya at any time alam niyang magbe-breakdown na siya. Di niya matanggap na ang sarili niyang tito ang magpapakidnap sa kanya.

"Hahaha! Na-miss mo ba ang paborito mong tito, Cheska?" Ang pangalang yun. Ang Tito Randy niya lang ang tumatawag ng ganun sa kanya. 

"Tito, w-why?! B-bak--"