Ikalawang Yugto
.
.
.
Vice P.O.V
"Vice!!!" Napangiwi naman ako ng yakapin niya ako ng mahigpit dahil napisil niya yung sugat ko. "Aray! Anne!" Sigaw ko at medyo pumiglas sa yakap niya. "Ooppss! Sorry,sorry. Kumusta ka na?" She asked at tinulungan ako umupo sa sofa. "Okay na ako,ano bang ginagawa mo dito sa bahay?" Tanong ko at umupo. Umupo din siya sa tabi ko at humarap sakin. "Tita told me na bantayan ka. So pumunta ako dito. Pano ka nakatakas sa Kuya mo?" She asked. Chismosa talaga. Pero I think mas better kung sa kanya ko sasabihin. Alam kong maniniwala siya. "A girl saved me." Her forehead crumpled pero nanatili siyang tahimik,a sign na makikinig siya. "Hindi siya pangkaraniwan lang na babae. I mean,she has this something,like supernatural powers." Shock was all over her face. Huminga siyang malalim. "Alam mo nung muntik na akong ma-rape dati?" Sabi niya. Nagtaka naman ako at inopen niya yun.
Ever since kasi ayaw niyang napag-uusapan yun. "I never told anyone about how I survived. Kasi I know nobody will believe me. A guy saved me. He's not also a person like us. He,I think has supernatural powers to. Kasi he killed those guys ng walang hirap. He just stretched his hands and showed his palm sa mga lalake,and when he closed his fist. They just fell,tapos ayun. Patay na siya." Nagulat ako at kinilabutan. "Ganun din ang ginawa nung babae. She opened her palms sa harap nila kuya,sinara niya konti tas bumagsak na sila. But they did not die." Napaayos kami ng upo pareho. Tumingin kami sa harap namin at nanatiling tahimik.
.
.
General P.O.V
"We should find them."
"Let's look for them."
Sabay na sabi ng magkaibigang Vice at Anne. They smiled. "We should." Sabay muli nilang sabi.
.
.
.
.
Karylle's P.O.V
.
.
Zup yow! I'm Anakarylle Tatlonghari. Half human half witch. Pero hindi yung witch na napapanood niyo sa T.V. na may sumbrero at may walis. We are good witches. Yes we,marami kami actually. We live here in earth pero,hindi nakikita ng mga tao ang itsura ng tunay na lugar namin. I mean,kung papasok sila sa mall,ang makikita nila yung usual na laman ng mall. Pero kapag kami ang pumasok, headquarters namin ang sasalubong. We look like humans,pero we have some differences,like how fast we react or kung gano kalakas ang pakiramdam namin sa paligid naman. We can fly also pero just by our own. Wala kaming sinasakyang walis. Hindi kami gumagala ng matagal sa labas. Pero simula ng malaman namin na may isang bad witch ang pakalat-kalat sa Mundo. Nagsimula kaming magtagal sa labas ng bawat bahay namin na naiiba sa bahay ng mga tao. Our house floats above trees. Wandering from time to time at bumabalik sa dati nitong pwesto. I'm 24 years of age. At ulila ng lubos,my dad was the king of all the good witches,pero pinatay siya ng kaibigan niya kasama ang Mommy ko. Pero hindi napunta sa kanya ang trono. They wanted me to have it. Pero ayoko. Hindi ko feel na mag-rule. Kaya wala pang nakaupong Reyna. Punong tagapayo ang nagsisilbing tagapatupad at taga-gawa ng batas sa mundo naming mga witches. At ang tagapayong yun ay ang Tito ko na si Tito Grendelwaltz. Weird name. Haha. "Hija,are you sure Hindi ka namukhaan nung niligtas mo kanina? Bakit kasi hindi mo binura yung memorya niya?" Tito Grendel asked. "Tito,madilim nung mga oras na yun at may tama siya ng baril. He's unconscious kaya di niya rin maaninag ang mukha ko. Kaya nothing to worry." I assured him at inabot kay yaya ang coat ko. Yep may yaya kami. Pero everyday naming binubura ang mga ala-ala nila na may kinalaman sa mga kapangyarihan namin na nalalaman nila. "Siya sige,may pupuntahan lang ako saglit." Sabi niya,tsaka nag-appear ang isang bilog tsaka siya naglakad papunta roon,kasabay ng paglaho ng bilog ay ang paglaho niya. That is teleportation people. Tsk. Sumandal ako sa sofa at pumikit. Nakakapagod pala maghanap ng bad witch. Napadilat naman ako ng makaramdam ako ng something na paparating. I opened my eyes,and after a minute,lumiwanag sa harap ko at niluwa ng liwanag na iyon ang kaibigan ko. "Bruh! Kumusta?" Sabi niya at pasalampak na umupo sa sofa. "Bumalik ako sa pagkakasandal at pikit ko. "As usual,tired. Kung bakit ba kasi di pa natin mahanap-hanap yang bad witch na yan!" Bulalas ko at pumikit uli.
.
.
.
Vice
“Babe!” I looked at her blankly. Pero tinuloy ko ulit ginagawa ko. “Babe you still angry?” Tanong niya at tumabi sakin. “Jackie,I’m gonna clear everything now. We’re over,kaya pwede ba,umalis ka na.” I said still focusing on the papers on my table. “Babe,I’m sorry.” I dropped my pen at tumayo. Lumapit ako sa pinto at binuksan yun. “You can go now. Out of my office. And my life.” Sabi ko without looking at her. “Babe—” tinuro ko sa labas sign na lumabas na siya. Yumuko siya at lumabas. “You'll miss me.” Sabi niya pero tinignan ko lang siya ng walang emosyon. “Goodbye.” Sabi ko ulit. I took a deep sigh ng makalabas na siya. Umupo ako ulit at inikot ang swivel chair ko paharap sa glass window ng office ko. Imbes na isipin ko yung break up namin ay mas naisip ko pa yung babaeng nagligtas sakin. Tumingala ako sa alapaap. “Who are you.” I utterred.
.
.
.
Karylle
.
.
“Zap bruh! May lakad ka ngayon?” kinuha ko muna yung leather jacket ko bago ako humarap sa kanya. “Yeah. Ikaw lang naman ang tamad sa ating lahat,na maghanap sa evil witch na yun.” I said sarcastically. “Grabe ka naman sakin bruh. Okay fine! Sasama na ako sa'yo.” Sabi niya at tumayo mula sa sofa. “Bilisan mo. Ayoko ng mabagal.” Sabi ko ulit at lumabas na ng bahay. Hinawakan ko yung kamay niya,saka ko pinalabas ang liwanag sa harap namin at pumasok doon. In just 3 seconds nasa harap na kami ng isang malaking kompanya. Walang nakahalata sa teleportation namin. Kinuha ko ang cellphone ko at tinext si Tito Grendel habang naglalakad. “Bruh,asan tayo?” tanong ni vhong na nakasunod lang sakin. “I don’t know too. Basta sumunod ka na lang,at pwede ba umayos ka?” sita ko sa kanya ng makita kong nagseselfie siya sa bawat sulok ng building na to. “Sana pala matagal na akong sumama sayo. Ganto pala dito. Nawili kasi ako sa boring na bahay natin eh. Tsk.” Sabi naman niya at tumigil na rin. Tinuloy ko ang pagtipa ko sa cellphone ko ng mabangga ako dahilan para malaglag ito. “What are you doing!? Tumingin ka Naman sa dinadaanan mo!” sigaw ng nakabangga ko. Pinulot ko yung cellphone ko at bored na tumingin sa kanya. “Sorry.” Bored kong Sabi. Lalampasan ko na sana siya ng hilain niya ang braso ko pabalik sa harap niya. “Kilala mo ba ako? Hindi ganun ganun lang yun. Kneel.” Utos niya. Pinigilan ko naman ang sarili kong mainis sa kanya. “Jackie! What are you doing!” sigaw ng isang lalake. Sabay kaming napatingin sa sumigaw at nagulat ako ng makita ko kung sino ang taong yun. Siya yung niligtas ko last week! Lumapit siya at tumingin sakin. “Are you okay miss? I'm sorry,kung ano man ginawa niya sa'yo.” He apologized sincerely. “It’s okay. By the way I'm Anakarylle Tatlonghari. One of the Owner of T3 Companies.” Magalang kong pakilala at nilahad ang kamay ko for a shake hand. Agad naman niya itong tinanggap. Napasinghap ako ng makaramdam ako ng kakaiba sa pagdidikit ng palad namin. Unti-unting nanghina ang katawan ko hanggang sa magdilim ang paningin ko.
.
.
.
Abangan! Please don’t forget to subscribe to my friend's YouTube Channel 'Pempem Vlogs'. Subscribe po dun sibs. Kahit para sakin na lang. Kasi madami akong extra sa mga vlogs niya. Hahahaha.😂😝✌️
